Final sale, cannot be returned or exchanged. Available in cream or navy with gold accents, these lanterns add character and style to your entry way or dining room! Dimensions: 14" W x 14" D x 23.5" H The chain measures 6' long and the back plate is 5" in diameter. Ships within 48 hours. All Old World Design pieces are final sale and cannot be returned.
Final sale, cannot be returned or exchanged. Available in cream or navy with gold accents, these lanterns add character and style to your entry way or dining room! Dimensions: 14" W x 14" D x 23.5" H The chain measures 6' long and the back plate is 5" in diameter. Ships within 48 hours. All Old World Design pieces are final sale and cannot be returned.
Editore Selfpublished Pagine 302 Euro 16,90 (cartaceo) - 2,99 (ebook) TRAMA: Da quando ha perso il marito Andrea e la figlia Martina in un incidente stradale, Elga non è più la stessa. Si è isolata dal mondo e vive di ricordi. Il suo unico diversivo è rappresentato dalle bambole reborn che crea per mestiere. Il 9 settembre 2013, giorno in cui Martina avrebbe compiuto dieci anni, Elga realizza per lei una bambola, come avrebbe fatto se fosse stata ancora viva. A sera, la sistema nella cameretta, che ha lasciato intatta dal giorno della sua morte, celebrando così quella ricorrenza speciale. La mattina dopo viene accolta da una strana sorpresa: una bambina che non conosce si è intrufolata in casa. Sembra avere la stessa età di sua figlia ma non le somiglia per niente. Rea − questo il suo nome − sostiene, invece, che Elga sia proprio la sua mamma ed è la stessa cosa che affermano tutti in paese. Quale la verità? Per scoprirla la donna potrà contare solo su Iuri, giovane impiegato delle Onoranze funebri nonché stalker che da tempo la tormenta. Sarà l’inizio di uno strano viaggio che la condurrà al confine tra i mondi, lì dove regna il mistero e la Morte non è che l’inizio di una vita oltre. VOTO: INCIPIT: Gli occhi delle bambole ti guardano. Amore, odio, dolore, compassione; riflettono quello che hai dentro o ti riempiono di emozioni nuove. Gli occhi delle bambole ti guardano e, a volte, sembrano scusarsi per non essere abbastanza vivi. RECENSIONE: Altra recensione a 4 stelle… il 2014 è proprio un anno fortunatissimo per le letture! Questa volta si tratta di un romanzo molto particolare… non un vero e proprio horror, ma una storia decisamente dark che trasmette una costante inquietudine, per poi trasformarsi in qualcosa di ancora diverso che non riesco a definire con precisione, ma che sicuramente mi ha conquistata completamente. Un romanzo gotico, ma con una marcia in più. La protagonista è Elga, una donna affranta da un dolore inguaribile: la perdita delle due persone che più amava, il marito e la figlia. A causa di un incidente la vita di Elga si è fermata quel terribile giorno e da allora la donna si limita ad esistere, trascinandosi nello scorrere del tempo con la sola compagnia di un vuoto incolmabile. Elga ripara e costruisce bambole nel suo piccolo negozio e nel giorno del compleanno della figlioletta defunta ne prepara una apposta per lei. Il giorno dopo trova in casa sua una bimba in carne ed ossa che è il ritratto vivente di quella bambola e che sostiene di essere sua figlia. Il suo nome è Rea e tutti in paese sostengono che ciò che dice la bambina è la verità… Soltanto Elga sa che la sua vera figlia si chiamava Martina e che è morta e sepolta nel cimitero. Solo Elga e uno strano uomo di nome Iuri, ossessionato dalla donna. Confusi? Curiosi? Fate bene in entrambi i casi! Sono le stesse reazioni che ho avuto io: non riuscivo a capire quale fosse la verità, per un po’ ho fin pensato che la protagonista fosse pazza, ma troppi dettagli suggerivano che la realtà fosse molto più complessa. E ogni pagina la mia curiosità cresceva. Lo stile con cui l’autrice ha narrato questa originale e bizzarra storia, mi è piaciuto moltissimo: una tristezza diffusa rende le atmosfere particolarmente cupe, spesso appesantite da un senso di disagio velato. Avete presente quando si ha quella sensazione che qualcosa di brutto potrebbe accadere ad ogni riga? Ecco questo è quello che ho provato spesso in questo romanzo. La piccola Rea è di una tenerezza disarmante, ma alcune contraddizioni in ciò che dice e fa la rendono anche causa di forte turbamento. E vogliamo parlare della bambola? Terrificante! La bambola di Rea Fin da piccola ho sempre avuto paura delle bambole. Non di tutte, ma quelle in vinile, quelle troppo verosimili, con quegli occhi di vetro che sembrano seguirti quando ti muovi… mi hanno sempre dato i brividi, infatti non ne ho mai possedute perché non sarei mai riuscita a dormire nella stessa stanza! La bambola presente in Reborn è proprio una di quelle e di certo non è una presenza benigna e confortante: le parti in cui compare sono anche quelle che mi hanno fatto venire la pelle d’oca, e non per modo di dire, ma proprio fisicamente, con il brivido che partiva dal fondo della schiena per arrivare alla nuca! Brrr, se ci ripenso mi vengono ancora adesso. Qui a fianco vi posto anche una foto della bambola che è stata creata da Ketty Ceretti (https://www.facebook.com/LittlePsychoLilith?fref=ts) su ispirazione di quest’opera. Eppure, anche se quello che maggiormente mi ha colpito è la maestria con cui l’autrice è riuscita a turbarmi, non è la paura l’elemento dominante di questo romanzo. In realtà si tratta di un libro molto triste, che racchiude più di una storia drammatica. E sono storie che si scoprono un pezzettino per volta, su cui Miriam Mastrovito fa luce gradualmente mano a mano che conduce il lettore verso le rivelazioni finali. Stupore e commozione si fanno strada, lasciando alle spalle l’inquietudine, e portando alla luce l’ingiustizia di un destino che a volte è già scritto e non può essere cambiato per quanti sforzi si facciano. Reborn è un viaggio molto insolito, che si spinge al confine tra il regno dei vivi e quello dei morti, assottigliando il velo che li separa. Io sono rimasta affascinata fin dal principio da questo romanzo e ogni pagina mi riservava nuove sorprese… non sapevo mai cosa aspettarmi e che piega avrebbe preso il libro! E fino alla fine ogni scelta dell’autrice è stata fonte di stupore. Persino nelle ultime pagine non ero certa di quale sarebbe stato l'epilogo e anche in questo caso non sono rimasta delusa. Poi, proprio l'ultimissima scena, ha riacceso l'inquietudine che avevo scordato... diciamo la cigliegina su una torta già molto ben riuscita! Ben scritto, imprevedibile e originale! Reborn mi ha dato molto di più di quanto mi aspettassi. Non conoscevo questa autrice prima, ma sicuramene da oggi la terrò d’occhio. La trama del suo romanzo mi aveva stuzzicato l’irrefrenabile curiosità da lettrice onnivora, mai però mi sarei aspettata le svariate sensazioni, così diverse tra loro, che la storia di Elga e Rea mi hanno suscitato. Volete sapere se ve lo consiglio? E lo chiedete pure?! Consigliatissimo. Sia chi ama le storie e le atmosfere noir, sia a chi cerca qualcosa di nuovo. Prima di salutarvi vi voglio anche segnalare che è in corso un blog tour dedicato proprio a questo bellissimo romanzo: l’ultima tappa è sul blog Le passioni di Brully – dove trovate anche il calendario con tutte le date – e presto il blog tour approderà anche qui su I Libri di Lo. Quindi se vi ho incuriosito almeno un pochino con le mie parole, date una sbirciatina ai vari post, in modo da saperne di più su un libro che merita tutta la vostra attenzione e che sono convinta che saprà catturarvi, proprio come ha fatto con me. Passo e chiudo :)
Mit den Papierlaternen zaubern wir stimmungsvollen Lichterglanz zu jeder Jahreszeit! Die Laternen kommen als Zweier- oder Dreiersets in unterschiedlichen Grössen und hängen jeweils thematisch zusammen. Gestaltet mit Trendmotiven wie Flamingo und Monstera, zeitlosen Designs oder saisonalen Motiven, sind die effektvollen Laternen die ideale Deko für die Gartenparty, gemütliche Herbstabende zu Hause oder das besinnliche Weihnachtsfest. Mit Vorlagen in Originalgrösse und ausführlichen Anleitungen zum leichten Nacharbeiten.
Recordando la saga de Artistas cubanos antes del 1959 (Segunda parte) Benny More - Nostalgia Cuba
Lovely older Haskell with dangling charms, about 14". This piece is unmarked, characteristic of pieces prior to 1950. I'm not sure what the beads are made from. No damage that I can find. May need cleaning.
Zondag 30 december 2018 Een dierentuin bezoeken doe je eigenlijk altijd overdag. Ouwehands Dierenpark in Rhenen heeft dit jaar echter een heel bijzondere reden om het park ’s avonds in het donker te bezoeken: het lichtspektakel China Light. Om dit te bezoeken heb je wel een apart toegangskaartje nodig, ook abonnementhouders. Met dit kaartje mag je vanaf half zes ’s avonds tot negen uur in het park rondlopen. Mijn vriend en ik hebben van tevoren via de website van de dierentuin kaartjes besteld. De route naar het park is ons ook bekend, want we hebben Ouwehands Dierenpark al twee keer eerder samen bezocht. Vanaf ons huis is het ongeveer een halfuur rijden, dus vertrekken we rond vijf uur naar Rhenen. Het is prima aan te rijden, ondanks de lichte regen die er valt. Tegen kwart voor zes staan we met de auto in de rij voor het parkeerterrein. De dierentuin heeft twee parkeerplaatsen, maar qua drukte maakt het niet uit: voor beide terreinen staat een rij. Wij sluiten rustig aan in de rij voor P1 en na zo’n tien minuten rijden we het hobbelige parkeerterrein op. Een medewerker in een geel hesje dirigeert ons naar een parkeerplaats en dan zijn we er! Over het grotendeels modderige terrein lopen we naar de ingang. Vanaf de stoep zien we al een flinke menigte met paraplu’s staan. We hopen stiekem dat dit mensen zijn die nog een kaartje moeten kopen, maar het tegendeel blijkt waar: alle wachtende mensen hebben al kaartjes en staan nu te wachten om naar binnen te mogen. We sluiten ook maar aan en komen voetje voor voetje dichterbij de ingang. Een hoop gejengel van zeurende kinderen, geklaag van mensen over paraplu’s die in ogen prikken en ruim dertig minuten later zijn we eindelijk aan de beurt om naar binnen te mogen. Daar roept een medewerker van het park om dat het park in plaats van om negen uur pas om tien uur sluit vanwege de drukte. Dat vinden we dan wel weer positief, want van die lange wachttijd werden we niet heel vrolijk. Nu we eenmaal binnen zijn, kunnen we – gewapend met een speciale plattegrond van het park – gaan genieten van het lichtspektakel. Al meteen bij de ingang zien we het eerste lichtkunstwerk: een Chinese tempel met twee draaiende wachters erbij met als titel Temple of Heaven. Omdat er heel veel mensen bij stilstaan om foto’s te maken, lopen we eerst even door. De officiële wandelroute gaat naar rechts, dus gaan wij linksaf, waar het iets rustiger is. Temple of Heaven - foto's gemaakt met telefoon Vrij snel zien we aan onze linkerhand het volgende kunstwerk: Parrots’ Whisper, bestaande uit verschillende verlichte vogels in kooien. Tegenover de vogels is een prachtige pauw gemaakt met lelies eromheen, simpelweg Peacock geheten. Parrots' Whisper - foto gemaakt met telefoon Peacock Langs donkere dierenhokken lopen we door. Op het veld voor ons zien we de Dragon, een grote Chinese draak. Deze besluiten we meteen op de foto te zetten, dus pakken we ons meegenomen statief erbij. Dankzij het statief en de zelfontspanner van de camera lukt het ons de prachtige draak op de foto te zetten. Dragon We lopen weer verder en kijken even in het Gorillahuis, maar hier is geen dier te zien. We vervolgen onze weg en komen bij het ijsberenverblijf, waar het lichtkunstwerk Polar Bear te zien is. We besluiten straks terug te komen voor foto’s, eerst willen we de panda’s bezoeken! Polar Bear Tijdens ons vorige bezoek hebben we Wu Wen en vooral Xing Ya al mogen bewonderen en zijn we stiekem een beetje verliefd geworden op deze schattige pandaberen. In een redelijk hoog tempo lopen we dan ook onder de verlichte bogen door naar de verblijven van de Chinese beren. Omdat Xing Ya de vorige keer heel duidelijk te zien was, hopen we hem eigenlijk weer te zien, maar helaas: meneer Pandabeer heeft zich teruggetrokken in zijn nachtverblijf. Wu Wen is wel te zien, die ligt heerlijk te slapen in haar verblijf. Haar houding doet ons wel twijfelen of ze wel echt lekker ligt… Wu Wen ligt lekker (?) te slapen We volgen de looproute van het pandaverblijf en komen in het souvenirwinkeltje. De vorige keer hebben we hier Xing Ya als knuffeltje gekocht en na even zoeken vinden we een even grote Wu Wen voor onze verzameling. Met de knuffel in een tasje verlaten we de winkel. We kijken nog één keertje bij het verblijf van Xing Ya, maar meneer laat zich nog steeds niet zien. Daarom gaan we door richting het Berenbos. Onderweg komen we langs het verblijf van de muntjaks, die nog net zichtbaar zijn in het donker. Hun houding geeft echter aan dat ze willen slapen, dus lopen we snel door naar het Berenbos. De ingang is prachtig verlicht met blauwe en witte sterren (‘Winter Day’), het bos zelf is gewoon donker, zodat de beren rustig kunnen slapen. Langs donkere vogelkooien, waar achter de verlichte ramen een kaketoe en twee ara’s te zien zijn, komen we in de buurt van Het Wad. Hiervoor staat nog een prachtig lichtkunstwerk met rendieren (‘Fairy Deer’), dat we weer met behulp van ons statief en de zelfontspanner op de foto zetten. Fairy Deer Van de verlichte rendieren gaan we naar Het Wad, waar we een aantal zeehonden zien. Twee zwemmen er in het water, nummer drie ligt aan de kant en nummer vier is verderop diep in slaap. Als een kind enthousiast begint te gillen bij het zien van de zeehonden, reageert zeehond nummer drie verstoord en laat hij zich snel weer het rustige water in glijden. We verlaten Het Wad en lopen om restaurant RavotAapia heen. Aan de andere kant van dit gebouw staat een werkelijk prachtig lichtkunstwerk getiteld Jungle Land. Er zijn giraffen, olifanten, leeuwen, hyena’s, wrattenzwijnen en stokstaartjes te zien, het lijkt bijna de beginscène van de film De Leeuwenkoning met zo veel dieren! We nemen uitgebreid de tijd om foto’s te maken, want dit vinden we echt heel mooi. Jungle Land: Als we verschillende foto’s gemaakt hebben, lopen we RavotAapia in om een drankje te halen. Binnen staan nog een aantal kraampjes met souvenirs, maar die slaan we even over. Met onze drankjes verlaten we RavotAapia weer en komen we via de verlichte boog Love of Fish uit bij de echte rendieren. Eentje staat er vlakbij het hek op een boom te knabbelen, verderop liggen twee andere rendieren met een derde erbij. Ze trekken zich niets aan van de bezoekers, zelfs niet van de hard pratende mensen en gillende kinderen. Wij lopen verder naar de ingang van het park en beginnen dan aan de officiële wandelroute. Via de poort ‘Greeting from Phoenix’ komen we bij het tijgerverblijf. Overdag, weten we, is het dier vaak moeilijk te zien, maar nu ligt hij rustig te slapen. Aan de andere kant zien we één giraffe, waarvan we vermoeden dat hij de wacht houdt terwijl de andere giraffen slapen. Greeting from Phoenix - foto gemaakt met telefoon Langs verlichte bloemen, ‘Fantasy Flowers’, komen we bij Monkey Land – verlichte gorilla’s en aapjes in bomen. Ook de vijver is versierd met verlichte kikkers, ‘Frog Croaking’, en vogels, ‘Colourful Birds’. We kijken nog even of het wrattenzwijn, de stokstaartjes en de leeuwen thuis zijn, maar we zien ze geen van allen. Ook het aquarium is geen succes – dit is namelijk dicht. Het Afrikahuis is wel open en na enig speurwerk zien we een aantal ‘Rafiki’s’ slapen op de bovenste plank van hun klautertoestel. We vervolgen onze route en komen uit bij Panda Land, een superschattig kunstwerk met panda’s dat natuurlijk op de foto moet. Van de verlichte panda’s gaan we nog een keer naar de echte panda’s, maar daar is nog niets veranderd: Xing Ya is nergens te zien en Wu Wen ligt in dezelfde houding te slapen. Panda Land: Via Monkeys, een pad met aan beide kanten verlichte planten en apen, en verlichte paddenstoelen en bloemen komen we terug bij het Polar Bear kunstwerk, dat we nu wel op de foto zetten. Een van de apen van Monkeys - foto gemaakt met telefoon Polar Bear Als laatste gaan we nog een keer naar het kunstwerk van de pauw om dat ook op de foto te zetten voor we het park verlaten. We kijken nog even bij de verlichte lotusvijver en de ‘Greeting Gate’ voor we naar het parkeerterrein gaan en aan onze reis terug naar huis beginnen. Peacock Greeting Gate - foto gemaakt met telefoon In de auto praten we na over ons bezoek: we vonden het allebei erg mooi en van de regen hebben we weinig last gehad. Wel vonden we de drukte, vooral aan het begin, een nadeel, maar het park heeft dit netjes opgelost door tot tien uur open te blijven. We twijfelen nog wel over de diervriendelijkheid van de dierentuin ’s avonds openen: dieren die buiten waren, reageerden vaak schrikachtig op het harde gepraat van de mensen en het gegil van de kinderen. Gelukkig waren er ook heel veel dieren binnen, die daardoor weinig last had van de late bezoekers. Uiteindelijk besluiten we dat we China Light een aanrader vinden, maar dat het goed is om in gedachten te houden dat het geen typisch dierentuinbezoekje is: reken niet op veel dieren en houd rekening met de dieren die er wel zijn. Geniet vooral van de prachtige verlichte kunstwerken, die het park een heel andere uitstraling geven dan overdag.
letras.terra.com.br/rapazolla/1052336/
A clover, also known as a trefoil, is a plant of the pea family that many people associate with luck,... Full Story
Explore Miriam Cardoso de Souza's 6307 photos on Flickr!
Today I'm featuring some fabulous projects created by my DOstamperSTARS Team using products from the 2017 Holiday Catalog and 2017/18 Annual Catalog.. Bobbie Trost Bobbie Trost Mackenzie Fuchs Mackenzie Fuchs Pat Covillon Jan Carlson Bernadette Baio Angela O'Neill Miriam Bollinger LuraJean Dunn Connie Plaumann Diane Rosburg Linda Kaufmann Linda Kaufman Mackenzie Fuchs Angela O'Neill Many of the 2017 Holiday Catalog items are retiring - last day will be January 2, 2018. A few items will carryover (Print: Holiday Catalog Carryover List) . Having said that, anything that is currently available in a bundle with a 10% discount, will NOT carryover...
From improving air quality, to boosting concentration and reducing stress, house plants can work wonders for mind and body. Find new ways to decorate with plants with these display ideas from greenery lover and plant stylist Miriam.
Lovely older Haskell with dangling charms, about 14". This piece is unmarked, characteristic of pieces prior to 1950. I'm not sure what the beads are made from. No damage that I can find. May need cleaning.
Final sale, cannot be returned or exchanged. Available in cream or navy with gold accents, these lanterns add character and style to your entry way or dining room! Dimensions: 14" W x 14" D x 23.5" H The chain measures 6' long and the back plate is 5" in diameter. Ships within 48 hours. All Old World Design pieces are final sale and cannot be returned.