Stephania erecta Stephania erecta jest zupełnie inna od wszystkich znanych do tej pory roślin doniczkowych. Jej niezwykłość polega na tym, że jest to roślina bulwiasta, w której kaudeks może stać się bardzo duży w porównaniu z częścią nadziemną . Im starsza roślina, tym większy staje się jej brązowy kaudeks, przypominający ziemniak o chropowatej skórce, który ma kształt spłaszczonej kuli. Roślina ziemniaczana, bo taką nazwę również posiada Stefania, to tropikalny gatunek pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Jest to zielna, bulwiasta, wieloletnia roślina pnąca, która wytwarza wijące się łodygi o długości dochodzącej w naturalnym środowisku do 8 metrów. Jej bulwiaste podkładki mogą mieć nawet do 30 cm średnicy. Nazwa Stefania wywodzi się z greckiego słowa „korona”, ponieważ jej pylniki w kwiecie ułożone są w kształt korony. Niezwykle liście wyrastają spiralnie z wierzchołka bulwy z czasem tworząc długie pędy. Największą atrakcją są skórzaste liście w kształcie tarczy z ogonkiem liściowym (łodygą) przyczepionym w pobliżu jego środka. Jednakże liście Stefanii są sztywne, zielone z jaśniejszym unerwieniem, rozchodzącym się promieniście ze środka. Pięknie harmonizują z kulistym kształtem bulwiastego kaudeksu. Ze względu na niewielkie wymagania świetlne i zamiłowanie do wilgoci będzie to idealna roślina do kuchni lub łazienki. Stephania erecta może stać się elementem kolekcji niezwykłych egzotyków bulwiastych, jest gratką dla zbieraczy wyjątkowych roślin doniczkowych. Wrzesień, październik i listopad to koniec okresu wegetacji Stephanii erecty. Przechodzi ona wówczas w fazę spoczynku . Stan ten trwa zwykle od grudnia do kwietnia i pozwoli cebulce odzyskać siły na kolejny sezon. Więcej o tym, jak przygotować się do zimowego spoczynku rośliny, przeczytasz TUTAJ . Walory Stephania erecta: niesamowity wygląd rośliny ozdobna nadziemna bulwa zielone, błyszczące, okrągłe liście ogonki liściowe przyczepione do środka tarczy jasne, promieniste unerwienie liści doskonała roślina do pomieszczeń o niewielkiej ilości światła i dużej wilgotności Wymagania Stephania erecta Stephania erecta wymaga regularnego podlewania latem, gdy jest w pełni rozwoju, natomiast zimą podlewamy tylko sporadycznie, gdy liście opadną. Podlewanie zaleca się tylko wtedy, gdy gleba jest już zupełnie sucha, ponieważ bulwa może zacząć gnić od nadmiaru wody. Roślinie należy zapewnić porowate podłoże z dobrym drenażem. Można wykorzystać do tego celu perlit z niewielką ilością torfu oraz nawóz organiczny lub skorzystać z gotowego, certyfikowanego podłoża dla kaktusów i sukulentów . Stefania powinna być posadzona w miejscu raczej cienistym – trzeba u nikać bezpośredniego światła słonecznego. Wystarczy jej do 2 godzin światła słonecznego dziennie. S tephania erecta najlepiej czuje się w pomieszczeniu, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza. Dostosowanym do wymagań rośliny, jest nawóz do kaktusów i sukulentów . Przesadzanie sukulentów Oferowane sadzonki produkowane są w podłożu torfowym, które nie nadaje się docelowo do uprawy ze względu na wysoki współczynnik absorpcji wody. Nadmiar wody prowadzi często do gnicia korzeni i rozwoju chorób. Zalecamy przesadzenie sukulentów bezpośrednio po otrzymaniu do właściwego podłoża. Specjalne podłoże do sukulentów o odpowiednio dobranych proporcjach składników zwiększających przepuszczalność znajdziesz w naszej ofercie klikając tutaj. Specjalnie dla Państwa przygotowaliśmy też instrukcję przesadzania sukulentów krok po kroku. Instrukcja dostępna jest tutaj . Najlepszy termin na przesadzanie sukulentów to wiosna i lato. Kupując sukulenty w okresie jesiennym i zimowym, bezpieczniej jest pozostawić je w dotychczasowym podłożu dbając o bardzo oszczędne podlewanie. W okresie jesienno-zimowym sukulenty rosnące w takim podłożu podlewa się niewielką ilością wody raz na 4-8 tygodni (zależnie od temperatury). Aby zminimalizować ryzyko przelania, najlepiej do podlewania używać ręcznego rozpylacza do wody. Wyraźnym wskaźnikiem do kolejnego podlania jest obkurczenie liści sukulentów.
Stephania erecta Stephania erecta jest zupełnie inna od wszystkich znanych do tej pory roślin doniczkowych. Jej niezwykłość polega na tym, że jest to roślina bulwiasta, w której kaudeks może stać się bardzo duży w porównaniu z częścią nadziemną . Im starsza roślina, tym większy staje się jej brązowy kaudeks, przypominający ziemniak o chropowatej skórce, który ma kształt spłaszczonej kuli. Roślina ziemniaczana, bo taką nazwę również posiada Stefania, to tropikalny gatunek pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Jest to zielna, bulwiasta, wieloletnia roślina pnąca, która wytwarza wijące się łodygi o długości dochodzącej w naturalnym środowisku do 8 metrów. Jej bulwiaste podkładki mogą mieć nawet do 30 cm średnicy. Nazwa Stefania wywodzi się z greckiego słowa „korona”, ponieważ jej pylniki w kwiecie ułożone są w kształt korony. Niezwykle liście wyrastają spiralnie z wierzchołka bulwy z czasem tworząc długie pędy. Największą atrakcją są skórzaste liście w kształcie tarczy z ogonkiem liściowym (łodygą) przyczepionym w pobliżu jego środka. Jednakże liście Stefanii są sztywne, zielone z jaśniejszym unerwieniem, rozchodzącym się promieniście ze środka. Pięknie harmonizują z kulistym kształtem bulwiastego kaudeksu. Ze względu na niewielkie wymagania świetlne i zamiłowanie do wilgoci będzie to idealna roślina do kuchni lub łazienki. Stephania erecta może stać się elementem kolekcji niezwykłych egzotyków bulwiastych, jest gratką dla zbieraczy wyjątkowych roślin doniczkowych. Wrzesień, październik i listopad to koniec okresu wegetacji Stephanii erecty. Przechodzi ona wówczas w fazę spoczynku . Stan ten trwa zwykle od grudnia do kwietnia i pozwoli cebulce odzyskać siły na kolejny sezon. Więcej o tym, jak przygotować się do zimowego spoczynku rośliny, przeczytasz TUTAJ . Walory Stephania erecta: niesamowity wygląd rośliny ozdobna nadziemna bulwa zielone, błyszczące, okrągłe liście ogonki liściowe przyczepione do środka tarczy jasne, promieniste unerwienie liści doskonała roślina do pomieszczeń o niewielkiej ilości światła i dużej wilgotności Wymagania Stephania erecta Stephania erecta wymaga regularnego podlewania latem, gdy jest w pełni rozwoju, natomiast zimą podlewamy tylko sporadycznie, gdy liście opadną. Podlewanie zaleca się tylko wtedy, gdy gleba jest już zupełnie sucha, ponieważ bulwa może zacząć gnić od nadmiaru wody. Roślinie należy zapewnić porowate podłoże z dobrym drenażem. Można wykorzystać do tego celu perlit z niewielką ilością torfu oraz nawóz organiczny lub skorzystać z gotowego, certyfikowanego podłoża dla kaktusów i sukulentów . Stefania powinna być posadzona w miejscu raczej cienistym – trzeba u nikać bezpośredniego światła słonecznego. Wystarczy jej do 2 godzin światła słonecznego dziennie. S tephania erecta najlepiej czuje się w pomieszczeniu, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza. Dostosowanym do wymagań rośliny, jest nawóz do kaktusów i sukulentów . Przesadzanie sukulentów Oferowane sadzonki produkowane są w podłożu torfowym, które nie nadaje się docelowo do uprawy ze względu na wysoki współczynnik absorpcji wody. Nadmiar wody prowadzi często do gnicia korzeni i rozwoju chorób. Zalecamy przesadzenie sukulentów bezpośrednio po otrzymaniu do właściwego podłoża. Specjalne podłoże do sukulentów o odpowiednio dobranych proporcjach składników zwiększających przepuszczalność znajdziesz w naszej ofercie klikając tutaj. Specjalnie dla Państwa przygotowaliśmy też instrukcję przesadzania sukulentów krok po kroku. Instrukcja dostępna jest tutaj . Najlepszy termin na przesadzanie sukulentów to wiosna i lato. Kupując sukulenty w okresie jesiennym i zimowym, bezpieczniej jest pozostawić je w dotychczasowym podłożu dbając o bardzo oszczędne podlewanie. W okresie jesienno-zimowym sukulenty rosnące w takim podłożu podlewa się niewielką ilością wody raz na 4-8 tygodni (zależnie od temperatury). Aby zminimalizować ryzyko przelania, najlepiej do podlewania używać ręcznego rozpylacza do wody. Wyraźnym wskaźnikiem do kolejnego podlania jest obkurczenie liści sukulentów.
