Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.

Όταν πάτε να ψωνίσετε κάτι, τι διαλέγετε, το καλύτερο ή το χειρότερο; Το καλύτερο. Όταν πηγαίνετε να αγοράσετε ρούχα, διαλέγετε πάντα το καλύτερο. Όταν πηγαίνετε στα ψώνια, διαλέγετε την καλύτερη ποιότητα. Όταν θέλετε να φτιάξετε κάτι, πάντα κοιτάτε να είναι το καλύτερο. Ακόμα και όταν θέλετε να επιλέξετε μια δουλειά, πάντα επιλέγετε αυτή που είναι ευκολότερη και με μεγαλύτερο κέρδος. Σε όλα αυτά τα της γης, ξέρουμε να βρίσκουμε το τέλειο, ξέρουμε να αναζητάμε το καλύτερο. Στα της ψυχής όμως, δεν ξέρουμε να τα ζητάμε. Γι’ αυτό και όταν πέφτουμε στην προσευχή, συνήθως τι ζητάμε; «Θεέ μου, κάνε με καλά, δώσ’ μου αυτό που μου λείπει. Βοήθησε τα παιδιά μου στις σπουδές. Κάνε καλά τη γυναίκα μου, να μην είναι ανάποδη, ή κάνε τον άντρα μου να είναι πιο συγκαταβατικός απέναντι μου». Ζητάτε από τον Θεό να σας δίνει το τελειότερο δώρο, το Άγιο Πνεύμα Του ζητάμε χίλια δυο πραγματάκια και ξεχνάμε το τελειότερο. Ποιο είναι το τελειότερο; Είναι αυτό, που χωρίς αυτό εμείς δεν θα έχουμε ευτυχία. Δεν θα έχουμε ειρήνη στην καρδιά. Ποιο είναι αυτό; Αν δεν το μάθουμε, πάντα θα είμαστε δυστυχισμένοι, πάντα θα είμαστε πληγωμένοι. Τι είναι λοιπόν αυτό που πρέπει να ζητάμε; Το Άγιο Πνεύμα! Είναι το ξεχασμένο από όλους Άγιο Πνεύμα. Είναι αυτό που πρωτοέδωσε ο Θεός την ώρα εκείνη, που μπροστά Του πλέον ο άνθρωπος φτιαγμένος μέσα από το χώμα, περίμενε να πάρει το μεγαλύτερο δώρο και το πήρε. Μόνο ο άνθρωπος το πήρε! Γι’ αυτό είναι το τελειότερο δημιούργημα. Ποιο ήταν αυτό το δώρο; Η Πνοή Του. Τι είναι η Πνοή Του; Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή καταξιωνόταν αυτό το υπέροχο δημιούργημα να λέγεται άνθρωπος. Άνθρωπος είναι αυτό το δημιούργημα, που πήρε μέσα του την θεία Πνοή, το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό και είμαστε πραγματικά τα Βασιλόπουλα του Θεού. Βασιλιάς Εκείνος, βασιλόπουλα εμείς. Βασιλιάς Εκείνος, βασιλοπούλες εσείς. Γι’ αυτό και δεν θέλει να ξεχνάμε την θεία μας καταγωγή. Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτή είναι η κληρονομιά μας που συνεχώς με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος ανανεώνεται. Ξέρετε κάθε πότε; Κάθε φορά που υπάρχει θεϊκό ερωτικό σκίρτημα μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Τότε τον ανεβάζει μέχρι τον ουρανό. Εάν δεν υπάρχει αυτό το ερωτικό σκίρτημα, δεν υπάρχει και σχέση. Εμείς είμαστε ενωμένοι με το Θεό εν Αγίω Πνεύματι, αλλά για να έχουμε το Άγιο Πνεύμα πρέπει πρώτα να έχουμε τον θεϊκό έρωτα. Δεν δίνεται το Άγιο Πνεύμα σε κανέναν, ακόμα και στους μεγαλύτερους ασκητές και στους μεγαλύτερους μάρτυρες, εάν μέσα τους προηγουμένως δεν υπήρχε αυτή η πηγή που ανέβλυζε συνέχεια θεϊκό έρωτα. Ο Θεός μας έδωσε το «κατ’ εικόνα, δηλαδή την δυνατότητα να αγαπάμε, όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από την αγάπη. Το μόνο που θέλουμε όλοι μας είναι αγάπη, ακόμα και τα ζώα θέλουν αγάπη, οι πάντες θέλουν αγάπη, η δημιουργία, όλη η φύση θέλει την αγάπη μας. Τι σημαίνει να προσέχεις την δημιουργία; Να την αγαπάς. Αλλά αυτό είναι το «κατ’ εικόνα». Το Άγιο Πνεύμα δίνεται σε αυτούς που αγαπούν τον Θεό κτητικά Εκείνο που ζητάει ο Θεός δεν είναι απλώς το «κατ’ εικόνα». Δεν ζητάει αυτό που μας χάρισε στην πρώτη μορφή για να Τον αναζητάμε, αλλά εκείνο που έχει Εκείνος για μας όλους. Και τι είναι αυτό που έχει Εκείνος για μας; Τι είναι αυτό που δίνει σε όλους μας; Αν αυτό δεν το μάθουμε, ούτε το Άγιο Πνεύμα θα καταλάβουμε, αλλά ούτε και ψηλά θα ανυψωθούμε. Ο Θεός απλώς μας αγαπά; Θέλω να ξέρετε κάτι, ο Θεός είναι θεϊκά ερωτευμένος με εμάς! Η αγάπη Του δεν είναι απλή, αλλά είναι κτητική. Γι’ αυτό λέει: «Είσαι ο Γιός Μου! Είσαι η κόρη Μου». Γι’ αυτό και ζητάει από μας να Τον φωνάξουμε: «Πάτερ ημών». «Πατέρας μας», κτητικά είναι δικός μας! Αυτό είναι το μήνυμα των Αγγέλων! Αυτό ζουν οι Άγγελοι! Ζουν συνέχεια στον Παράδεισο την μητρική σχέση, δηλαδή ο Θεός είναι Μάνα και Πατέρας ταυτόχρονα και όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε τα δικά Του τα παιδιά, είμαστε τα βρέφη Του. Αλλά αυτό εμείς δυστυχώς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μπορεί να το καταλάβει ένας ξένος σε μια οποιαδήποτε γυναίκα; Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να φωνάξει εσένα μάνα; Μα και αν σε φωνάξει, τυπικά θα το πει. Και αν φωνάξει «πατέρα» κάποιον, τυπικά θα το πει, επειδή απλούστατα γέννησε και έχει παιδιά. Μόνο εν Αγίω Πνεύματι μπορεί κανείς να φωνάξει «αββά ο Πατήρ». Μόνο εκείνοι οι άνθρωποι, οι οποίοι αναζητούν τον Θεό ξέρουν αυτή την σχέση ανάμεσα στον πατέρα και το γιό. Και αυτή η σχέση απορρέει από την προσωπική σχέση του Θεού Πατέρα με τον Μονογενή του Γιό. Πως αγάπησε ο Θεός Πατέρας τον Γιό του; «Καθώς ηγάπησέ με ο Πατήρ, καγώ ηγάπησα υμάς» (Ιωάν. 15,9), δηλαδή άπειρα. Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. «Το ίδιο αγαπώ και Εγώ εσάς», λέει ο Ιησούς. Εδώ πάνω θεμελιώνεται το μεγαλείο της σχέσης μας με το Θεό Πατέρα. Εδώ θεμελιώνεται το μεγαλείο του θεϊκού ερώτα. Κτητικά μας ζητάει να Τον αγαπάμε. Λέει ο Θεός: «Επειδή είσαι ο γιός Μου, είσαι η κόρη Μου, γι’ αυτό στέλλω το μονογενή Μου Υιό να θυσιαστεί για σένα, παιδί Μου». Κανείς δεν θα μπορούσε να θυσιαστεί, παρά μόνο για το δικό του το παιδί. Μόνο για το παιδί της θυσιάζεται η μάνα, όχι για του ξένου. Και ο Θεός αποδεικνύει ότι είμαστε τα δικά Του τα παιδιά και αυτό ζητάει από μας να καταλάβουμε. Αλλά για να το καταλάβουμε, πρέπει να ζητάμε αυτό που απεμπολήσαμε και απομακρύναμε με την πτώση μας, το Άγιο Πνεύμα. Τα αίτια της πτώσης του ανθρώπου Ποια ήταν η πτώση μας; Σας θέτω αυτό το ερώτημα, γιατί αν δεν μάθουμε τα αίτια της πτώσης μας, δεν θα μάθουμε και πως θα αναστηθούμε. Ποια ήταν η πτώση του ανθρώπου; Ο καθένας σας είπε και κάτι διαφορετικό. Η ανυπακοή, είπε κάποιος, μα για να φτάσεις στην ανυπακοή κάτι άλλο προηγήθηκε. Σαλεύτηκε η εμπιστοσύνη. Και για να σαλευτεί η εμπιστοσύνη κάτι άλλο χάθηκε. Η κτητική αγάπη! Όχι η απλή αγάπη, η κτητική αγάπη, που μεταφράζεται σε θεϊκό έρωτα. Όταν δεν αγαπάς κάποιον πολύ, δεν τον εμπιστεύεσαι εύκολα. Και αν δεν τον εμπιστεύεσαι, πως θα τον αγαπάς; Αυτή είναι η σειρά της πτώσης. Ο άνθρωπος σταμάτησε να αγαπά το Θεό, όπως τον αγαπούσε ο Θεός και έτσι σταμάτησε να Τον εμπιστεύεται, γι’ αυτό και αμφέβαλλε στα λόγια Του. Τι είναι η αμφιβολία; Η βάση της έλλειψης της εμπιστοσύνης. Όταν φύγει η εμπιστοσύνη, η αμφιβολία θεριεύει. Και επειδή πλέον έρχεται η αμφιβολία γίνεσαι ανυπάκουος. Γι’ αυτό και στην πνευματική ζωή, αυτό που θα πολεμήσει ο σατανάς, θα είναι η αμφιβολία. Την θηλιά θέλει να σου βάλει, τον λαιμό μας ψάχνει. Αλλά για να πιάσει το λαιμό μας, κάνει αυτό που κάνουν οι κυνηγοί όταν θέλουν να πιάσουν ένα ζώο, ρίχνουν τη θηλιά, το λάσο. Ποια είναι η θηλιά που ρίχνει ο σατανάς; Η αμφιβολία στην αγάπη του Θεού, η έλλειψη της εμπιστοσύνης. Ρίχνει τη θηλιά ο κυνηγός και μετά την τραβάει δυνατά. Μαγκώθηκε το ζώο, το έπιασε, τέλειωσε. Αυτό που έχει καταφέρει ο σατανάς ξέρετε ποιο είναι; Να πείσει τους ανθρώπους, ότι ο Θεός δεν είναι ο Πατέρας μας! Δεν είναι η Μάνα μας! Δεν υπάρχει καν στη ζωή σου! «Που είναι στη ζωή σου;» ρωτάει ο καθένας. Η διδασκαλία του θεϊκού έρωτα Σε όλες αυτές τις αμφιβολίες που σπέρνει ο σατανάς στους ανθρώπους, έρχεται τώρα ο Θεός να μας πει: «Εγώ είμαι στη ζωή σου, γιέ Μου. Εγώ είμαι στην καρδιά σου, αλλά εσύ δεν θέλεις να Με δεις, εσύ δεν θέλεις να Μου ανοίξεις την πόρτα, όταν Εγώ χτυπάω». Γι’ αυτό φωνάζει μέσα από τον προφήτη Ησαΐα: «Υιέ μου, δος μοι σην καρδίαν» (Παροιμ. Κγ΄ 26), δηλαδή: «Γιέ Μου, δος Μου την καρδιά σου». Γιατί μέσα στο χώρο της καρδιάς μεγαλώνει, φουντώνει, αναπτύσσεται, θεριεύει η φωτιά του θεϊκού έρωτα. Γι’ αυτό και η καρδιά είναι το σύμβολο του έρωτα. Μακάριοι οι άνθρωποι εκείνοι, που Του έδωσαν τον έρωτα τους, γιατί πρώτα Του έδωσαν την καρδιά τους και μπόρεσε Εκείνος να σαϊτέψει με το βέλος της μητρικής Του αγάπης αυτή την καρδιά. Πως συμβολίζετε ο έρωτας; Με ένα βέλος που περνάει την καρδιά. Πως συμβολίζεται η σχέση μας με τον Θεό; Με το δικό Του βέλος, το βέλος της μητρικής Του αγάπης. ‘’Εγώ είμαι η Μαμά σας! Εγώ είμαι ο Μπαμπάς σας και εσύ είσαι το βρέφος Μου, το μωρό Μου και σου ζητάω να μη μεγαλώσεις’’. Εμείς όλοι αναζητούμε να γίνουμε μεγαλύτεροι, να έχουμε καλύτερες σκέψεις, να φτιάχνουμε μεγάλα έργα. Πόσο σαγηνευόμαστε όλοι όταν κάνουμε φιλανθρωπικά έργα, όταν κάνουμε πνευματικά έργα. Άλλοι θέλουν να φτιάξουν βιβλία, άλλοι θέλουν να φτιάξουν ορφανοτροφεία, άλλοι θέλουν να φτιάξουν σχολεία, άλλοι θέλουν να κάνουν άλλα καλά. Και όμως αν ρωτήσεις τον Θεό, τι Του αρέσει, θα σε παραπέμψει σε μια μωρομάνα: «Εγώ θα προτιμούσα να ήσουν μωρό στην καρδιά Μου, γιατί μεγαλύτερη ευτυχία δεν παίρνω Εγώ, ο Δημιουργός των πάντων που μπορώ να φτιάξω τα πάντα, από το να Μου δημιουργήσεις και συ παιδί Μου κάτι, αλλά με το να Μου δώσεις την καρδιά σου να την κάνω Εγώ πηγή». Τι κάνουμε εμείς οι άνθρωποι; Την ώρα που δημιουργούμε, έχουμε το αίσθημα του κρυφού εγωισμού ότι φτιάχνουμε κάτι. Ο σατανάς αυτό θέλει να κερδίσει. Δεν σου απαγορεύει να κάνεις ένα έργο, δεν σε σταματάει από τα ωραία σου όνειρα, γιατί ξέρει ότι μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά και με το λάσο της υπερηφάνειας να τα καταστρέψει όλα. Τότε ξέρετε με τι μοιάζουμε; Σαν τον άνθρωπο με μια κανάτα που πηγαίνει στην πηγή και γεμίζει την κανάτα με νερό και με αυτό γεμίζει τα κύπελλα όσων ανθρώπων έλθουν κοντά του. Όμως ο Θεός εδώ τι λέει: «Όχι, αν Με πιστέψετε ότι Εγώ είμαι ο θεϊκός σας έρωτας, Εγώ είμαι η καρδιά σας, Εγώ είμαι η ζωή σας, Εγώ είμαι η χαρά σας, όπως είναι στη μωρομάνα το μωρό και όπως είναι το μωρό στη μωρομάνα, η απέραντη λατρεία, τότε Εγώ δεν θα σας κάνω απλά μια κανάτα, που θα πηγαίνετε στην πηγή για να την γεμίσετε, αλλά θα κάνω εσάς τους ίδιους πηγή, που θα μιλάτε για το θεϊκό Μου έρωτα, που θα ζείτε το θεϊκό Μου έρωτα, που θα ζείτε το μεγαλείο της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος». Τα πέρασα άλλωστε κι εγώ μέσα από τη δημιουργία φτιάχνοντας χίλια δυο πράγματα και όμως δεν είδα το Πνεύμα του Θεού σε όλα αυτά απόλυτα να ικανοποιείται, έστω και αν έφτιαχνα ορφανοτροφεία στην Αφρική, έστω και αν έφτιαχνα σχολεία στην Αφρική, έστω και αν έφτιαχνα Εκκλησίες. Και ξέρετε πολύ καλά ότι κάναμε πολλές Εκκλησίες, πολλά ορφανοτροφεία, πολλά σχολεία, πολλά συσσίτια, πολλά πράγματα. Όμως δεν είδα πουθενά να επαναπαύεται απόλυτα η πληρότητα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Ξέρετε πότε το είδα; Την ώρα που Εκείνος είχε ζητήσει το πιο απλό: «Μπορείς να γίνεις μωρό στην καρδιά Μου; Να έλθεις μέσα στην αγκαλιά Μου και Εγώ εκεί να σε νανουρίζω σαν μωρό, θα σε διδάξω σαν μωρό, να σε θηλάσω σαν μωρό, να σε μυήσω στην θεϊκή Μου αγάπη σαν μωρό, να Μου δώσεις τα μωρουδίστικα σου χάδια, την μωρουδίστικη σου αφοσίωση, την μωρουδίστικη σου υπακοή, την μωρουδίστικη σου ματιά»; Πείτε μου, τι άλλο έχει να δώσει ένα μωρό; Ένα μωρό δημιουργεί; Φτιάχνει τίποτα; Τίποτα δεν φτιάχνει. Και όμως το πιο αγαπητό παιδί στη μάνα ποιο είναι, ο μεγάλος ή το μωρό; Το μωρό της. Το ίδιο λέει και ο Θεός. Γι’ αυτό πολλές φορές το είπε: «Δος μου Υιέ μου την καρδιά σου, αλλά σαν μωρό να μείνεις στη δικιά Μου την καρδιά». Γι’ αυτό και σου ζήτησα, όπως ζήτησα από όλο τον κόσμο, από όλα Μου τα παιδιά: «Μείνατε εν τη αγάπη τη εμή» (Ιωάν. 15,9). Και το ερμηνεύει: «Σας ζητάω να μείνετε μέσα στην δικιά Μου την καρδιά σαν απόλυτα μωρά». Μόνο το μωρό μένει απόλυτα αφοσιωμένο στην καρδιά του Θεού Πατέρα, στην καρδιά της Μανούλας του. Και τότε λέει ο Θεός: «Εγώ θα σας δώσω το πιο πολύτιμο δώρο. Θα σας δώσω τον ίδιο μου τον Γιό, να μείνει στην δικιά σας την καρδιά και να Τον ζεσταίνετε εσείς με τα δικά σας χάδια και φιλιά, όπως Τον ζέστανε η Βασίλισσα Μου Μαριάμ». Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό των εσχάτων χρόνων, η διδασκαλία του μητρικού ερώτα του Θεού και μας το αποκαλύπτει τώρα ο Θεός, γιατί θα είναι η μοναδική δύναμη που θα μας βοηθήσει να αντέξουμε σε αυτόν τον πόλεμο που ξεκινάει εναντίον του Χριστού. Σας έχω πει πολλές φορές ότι ξεκινάει ο μεγάλος διωγμός, αφανής στην αρχή, σε λίγο θα γίνει ορατός. Σκοτώνουν ολόκληρα χωριά Ορθοδόξων και όχι μόνο αυτό, αλλά σε διάφορα μέρη της δήθεν χριστιανικής Ευρώπης, υπουργοί παιδείας και άλλοι στέλνουν φιρμάνια και διατάσουν τα σχολεία και τους δημόσιους υπαλλήλους να καταργήσουν τις λέξεις «Χριστούγεννα» και «Πάσχα», να γκρεμίσουν και το Σταυρό, τους ενοχλεί ο Σταυρός γιατί είναι αγάπη. Το κοράνι είναι μίσος, αυτό τους ταιριάζει καλύτερα. Έτσι όπως είναι το μισοφέγγαρο μοιάζει σαν το δρεπάνι, σαν αυτό που κάνει ο σατανάς και θερίζει τις ψυχές των ανθρώπων. «Άντρες, αγαπήστε τον Γιό Μου, όπως Τον αγάπησε ο γέροντας Ιωσήφ. Κι εσείς γυναίκες, αγαπήστε Τον, όπως Τον αγάπησε η Μητέρα Του Μαριάμ» Εμείς τι αναζητάμε; Το ποιο πολύτιμο, τον θεϊκό Έρωτα! Και ο θεϊκός έρωτας είναι ο ίδιος ο Θεός Πατέρας! Είναι ο ίδιος ο Γιός, ο σταυρωμένος λατρεμένος Γιός Του, Τον οποίο μας Τον χαρίζει σαν υπέρτατο δώρο, να Τον κρατάμε κι εμείς όπως Τον κράτησε Εκείνη στην αγκαλιά της. Και ενώ θυμόμαστε την Θεοτόκο, ξεχνάμε τον μεγαλύτερο Άγιο των αιώνων, μετά την Θεοτόκο, τον Ιωσήφ. Ποια ήταν η μεγαλύτερη του χαρά; Να βλέπει τα δυο του μωρά. Μικρούλα ήταν η Παναγία όταν Τον γέννησε, δεκαέξι χρονών ήταν. Δείτε ένα κοριτσάκι δεκαέξι χρονών και θα καταλάβετε. Την αγκάλιαζε με την πατρική του αγάπη. Ξέρετε πως τον φώναζε η Μαριάμ; ‘’Πατέρα’’ τον φώναζε τον Ιωσήφ και ήταν μεγαλειώδες να βλέπεις πολλές φορές να κρύβετε αυτό το κοριτσάκι, το φοβισμένο από του κόσμου την κακία, μες στην αγκαλιά του γέροντα Ιωσήφ. «Πατέρα» τον φώναζε, «Βασίλισσα μου» εκείνος την αποκαλούσε. Προφητικά την αποκαλούσε Βασίλισσα, γιατί ήταν Βασίλισσα και ουρανού και γης. Ξέρετε ποια ήταν η μεγάλη του χαρά; Να βλέπει ο Ιωσήφ την μικρούλα του Βασίλισσα να θηλάζει το Βασιλόπουλο του. Αυτά είναι από τα άγνωστα και όμορφα μυστήρια που έζησαν αυτοί που γνώρισαν τον Θεό κατόψη. Τι ζητάει ο Θεός; Οι άντρες, σαν τον Ιωσήφ να αγαπήσουν τον Γιό Του. Τι έκανε ο Ιωσήφ; Έπαιρνε τον μικρό του μονάκριβο Θησαυρό στην αγκαλιά του, χωρίς να ξέρει ότι ήταν ο Υιός του Θεού, Τον έκανε βόλτες και Του μιλούσε για τον ουρανό, για τα άστρα, για τη σελήνη, Του μιλούσε για τα δέντρα, για τα λουλούδια, για την θάλασσα και Εκείνου τα μάτια με γλυκύτητα του έδειχναν τον ενθουσιασμό, τη χαρά, για όλα αυτά που άκουγε από τον Ιωσήφ. Και ο Ιωσήφ χαιρόταν γιατί νόμιζε ότι χαιρόταν και ο Μικρούλης του, το Βασιλόπουλο του, από αυτά που Του έλεγε. Αγνοούσε ότι η ματιά Του έλεγε άλλα πράγματα: «Εγώ γλυκέ Μου πατέρα, Είμαι αυτός που με τον ουράνιο Πατέρα Μου τα έφτιαξα όλα αυτά». Τον κρατούσε από το χέρι και Του μιλούσε για την γλυκύτητα του ουράνιου Βασιλείου και η χαρά του μικρού Ιησού ήταν απέραντη, γιατί μιλούσε για το Βασίλειο που ο Ίδιος ζούσε και που το εγκατέλειψε για να κατέβει στη γη. Του μιλούσε για τους ανθρώπους, για τα πάθη των ανθρώπων, του μιλούσε για τις καλοσύνες των ανθρώπων και χαιρόταν ο μικρός Ιησούς, γιατί Του μιλούσε για τα σπλάχνα Του, που ο Ίδιος είχε δημιουργήσει με τον Πατέρα Του και το Άγιο Πνεύμα. Και όταν Τον σήκωνε ο γέροντας Ιωσήφ στην αγκαλιά του και Τον έσφιγγε μέσα στα χάδια και τα φιλιά του, τότε γινόταν το εξής παράξενο: Ο Θεός που κρατούσε όλο τον κόσμο στην αγκαλιά Του, τώρα ήταν μικρό Παιδί μες στην αγκαλιά ενός ανθρώπου. Αυτό είναι το μυστήριο! Αυτό είναι που ζητάει ξανά τώρα ο μικρούλης Ιησούς, το μικρό ταπεινό Βρέφος της Βηθλεέμ: «Μπορείς να Με αγαπήσεις, όπως Με αγάπησε ο γέροντας Ιωσήφ; Μπορείς εσύ γυναίκα, σαν την Μανούλα Μου την Μαριάμ, να Με κλείσεις μες στην αγκαλιά σου και εκεί να Με γεμίσεις με τα χάδια και τα φιλιά σου; Μπορείς να το κάνεις αυτό; Πες μου πως Με αγαπάς, γιατί αυτό έλεγε συνέχεια η Μανούλα Μου. Με κρατούσε τόσο σφιχτά και Με γέμιζε συνέχεια με τα χάδια της και τα φιλιά της». Εμείς γνωρίσαμε τον Ιησού μόνο σαν Θεό και ξεχάσαμε ότι είναι και άνθρωπος. Είναι Θεός και άνθρωπος. Τον λατρέψαμε σαν Θεό και Τον αγνοήσαμε σαν άνθρωπο. Και όμως τι παίρνουμε μέσα από τη θεία Κοινωνία; Το Σώμα και το Αίμα του ανθρώπου Ιησού. Σαν άνθρωπος μας φανερώθηκε. Σαν άνθρωπος μας δίδαξε. Σαν άνθρωπος πληγώθηκε. Σαν άνθρωπο Τον αγκαλιάσαμε. Σαν άνθρωπο Τον γεμίσαμε με φιλιά. Σαν άνθρωπο τώρα θέλει ξανά στο δεύτερο Του διωγμό να Τον ξαναγνωρίσουμε. Μακάριοι εκείνοι οι άνθρωποι που με πολύ λατρεία θα Τον κρατήσουν στην αγκαλιά τους! Αν είστε άντρες, κρατήστε Τον σαν τον γέροντα Ιωσήφ που Τον έβαζε στον ώμο του και Του δείχνε τις ομορφιές της δημιουργίας του ουράνιου Πατέρα και έκανε την καρδιά του μικρού Ιησού να σπαρταράει από χαρά. Ο γέροντας Ιωσήφ πάντα θαύμαζε το πώς προσευχόταν η Βασιλοπούλα του η Μαριάμ. Ώρες ατελεύτητες ήταν γονατιστή με ενωμένα τα χεράκια της και μιλούσε συνέχεια στο Θεό Πατέρα και εκείνος θαύμαζε. Αλλά ενώ σε όλα ήταν τέλεια, το Μικράκι της την ξεπερνούσε μόνο σε ένα: Στο ότι προσευχόταν πιο πολύ από την Μητέρα Του. Απορούσε ακόμα και η ίδια Του η Μητέρα, πως μπορεί αυτό το Μικρό να ξέρει τόσα πολλά και να στέκεται ώρες και να μιλάει με το Θεό Πατέρα Του με τέτοια γλυκύτητα, με τέτοια λατρεία, με τέτοια αγάπη. Πόσες φορές σήκωνε τα αγιασμένα της χεράκια η Μαριάμ και σκούπιζε από τα ματάκια του μικρού της Ιησού, τα δάκρυα της λατρείας και της αγάπης που έτρεχαν σωρηδόν. Είχε τίποτα να πει σαν λάθος το Παιδί της; Μα ήταν τέλειο. Τότε τι ήταν αυτό που Το έκανε και δάκρυζε; Ήταν ο έρωτας Του στο Θεό Πατέρα Του! Ήταν ο θεϊκός έρωτας που υπήρχε μέσα Του και έκανε την καρδιά Του να δονείτε συνέχεια. «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» Γι’ αυτόν τον Πατέρα μιλούσε ο Ιησούς σε όλη την Καινή Διαθήκη! Γι’ αυτόν τον Πατέρα μιλούσε παντού όπου πήγαινε. Τι έκανε χωρίς τον Πατέρα Του; Πότε έκανε ένα θαύμα χωρίς να σηκώσει τα χέρια Του στον Πατέρα Του; Πότε μιλούσε πριν ζητήσει την δύναμη από τον Πατέρα Του; Τίποτα δεν έκανε χωρίς τον Πατέρα Του. Και όμως εμείς Τον αγνοούμε. Αφήσαμε να απορροφηθεί ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα μέσα από την αγία μορφή του Ιησού. Τώρα όμως ο ίδιος ο Ιησούς, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, θέλει να αποκατασταθεί αυτή η αλήθεια, γιατί η μοναδική χαρά του Ιησού ήταν να μιλάει για τον Πατέρα Του. Και τώρα θέλει να μάθουμε όλοι μας να προσευχόμαστε στον Ουράνιο Πατέρα και στο όνομα του Γιού Του, για να πάρουμε το Άγιο Του Πνεύμα. Θέλει τώρα να μιλάμε για την αλήθεια της Αγίας Τριάδος, ότι ο ουράνιος Του Πατέρας είναι ο Πατέρας ο πολυέλεος, ο πολυεύσπλαχνος, ο τους δικαίων αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών. Να μην υπάρξει κανένας που θα πει: «Ο Πατέρας Μου είναι άδικος. Ο Πατέρας Μου είναι κακός. Είναι τιμωρός. Όχι, ο Πατέρας Μου είναι η Ευσπλαχνία». Όταν μιλούσε για τον Πατέρα Του, έβλεπε όλος ο κόσμος την λατρεία του θεϊκού έρωτα που ήταν στα μάτια αυτού του Προφήτη, όπως Τον αποκαλούσαν τότε. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει την γλυκύτητα της ενότητας που υπήρχε ανάμεσα στον Γιό και στον Πατέρα. Και αυτή την γλυκύτητα της ενότητας προσπαθούσε με αγάπη να μεταφέρει στους ανθρώπους, για να μας δείξει πως, όποιος θέλει πραγματικά να γίνει ένα με τον Θεό, μπορεί να αποδεχτεί την σταυρική θυσία του Γιού Του, αυτό που έκανε, την θεία Κοινωνία, να Τον πάρει μέσα Του και μέσα από αυτόν Εκείνος θα βάλει την ψυχή μες στα δικά Του τα χέρια, για να την φέρει μέσα στην ίδια την καρδιά του Θεού Πατέρα. Γράφτηκε μέσα στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο: «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν Η΄ 32). Ποια είναι αυτή η αλήθεια; Όλοι μίλησαν για αλήθειες, αλλά ποια είναι η αλήθεια; Υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια από το να ξέρεις ότι ο Θεός Πατέρας είναι ο δικός σου Πατέρας, είναι η δικιά σου Μάνα και σε λατρεύει τόσο πολύ, που έστειλε τον Γιό Του τον Μονογενή να θυσιαστεί; Και όχι απλώς να θυσιαστεί, αλλά να ζητήσει μέσα από την σταυρική θυσία του Γιού Του να γίνουμε όλοι ένα με Εκείνον. Πως; Με το να ανοίξουμε την καρδιά μας και να πάρουμε στα σπλάχνα μας τον Ίδιο, μέσα από τη θεία Κοινωνία: «Εάν δεν φάγητε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και πιείτε αυτού το Αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιωάν 6,53). Κανείς δεν θα μπορεί να αναστηθεί, εάν δεν θελήσει να βάζει μέσα του συνέχεια τον ίδιο τον Γιό Του και μέσα από τον Γιό Του, τον ίδιο τον Θεό Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα να πλημμυρίζει όλη του την ύπαρξη. Αυτό είναι που ζητάει από όλους μας. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να ζητάμε κάθε μέρα τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Είναι η μόνη προσευχή που δεν την λέμε ποτέ. Θα πούμε πολλές προσευχές στον Χριστό μας, σπανιότατα στο Θεό Πατέρα και σχεδόν ποτέ στο Άγιο Πνεύμα. Αυτό θέλει να αποκαταστήσει ο Ιησούς με τα λόγια που είπε: «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν Η΄ 32). Και ήλθε η αλήθεια τόσο δυναμικά στην Πεντηκοστή σαν φώς, σαν δύναμη και άλλαξε τους ανθρώπους. Είναι το Άγιο Πνεύμα εκείνο που κάνει τους ανθρώπους να έχουν πείσμα στο πόλεμο εναντίον του σατανά! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει τους ανθρώπους να έχουν επιμονή να αναζητούν τον θεϊκό έρωτα στην καρδιά! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει το νου να φωτίζεται και να αναζητά την αλήθεια! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει έναν άνθρωπο να θέλει να ζει μόνο για την αλήθεια! Και ποια είναι η μεγαλύτερη αλήθεια; Αυτό που δίνει την ευτυχία. Ποιος μπορεί να αντέξει στην ζωή χωρίς την αγάπη; Ποιος είναι εκείνος που μπορεί να αντέξει σε αυτή την ζωή, χωρίς να νιώθει ότι αγαπάει κάποιον και κάποιος τον αγαπά; Και ποιος είναι εκείνος που έχει βεβαιότητα ότι ένας άνθρωπος έχει σταθερή αγάπη; Γι’ αυτό και λέει ο Ιησούς: «Αναζητάτε πρώτα την βασιλεία του Θεού και μετά όλα Εγώ θα σας τα δώσω» (Ματθ. 6΄ 33). Και ποια είναι η Βασιλεία του Θεού; Ποιο είναι αυτό το Βασίλειο μέσα στο οποίο ο άνθρωπος χάνεται και είναι ευτυχισμένος; Δεν είναι ο θεϊκός έρωτας; Δεν είναι να νιώθεις ότι ο Θεός Πατέρας είναι μες στην καρδιά σου και συ μέσα στην δικιά Του; Μακάριοι εκείνοι οι άνθρωποι που θα αφήνουν τα χέρια τους να περιτυλιχτούν σαν μωρά, σαν μωρουδίστικα χεράκια, γύρω από τον θεϊκό λαιμό του Ουράνιου τους Πατέρα. Μακάριοι αυτοί οι άνθρωποι, που από σήμερα ξεκινούν να προσεύχονται γλυκά και τρυφερά, όπως προσευχόταν ο μικρός Ιησούς και προκαλούσε τον θαυμασμό και του γέροντα Ιωσήφ και της Παρθένου Μαριάμ. Βλέποντας Τον να γονατίζει, να σηκώνει τα χεράκια Του στον ουρανό και να μιλάει με τέτοια λατρεία που να τρέχουν συνέχεια τα δάκρυα του έρωτα από τα μάτια αυτού του Παιδιού για τον ουράνιο Του Πατέρα, η Μαριάμ και ο γέροντας Ιωσήφ δεν μπορούσαν παρά να μουσκεύουν και εκείνοι από τα δάκρυα του θεϊκού τους έρωτα. Γι’ αυτό είμαστε εμείς λειψοί, γιατί μονάχα όταν έχουμε ανάγκη κλαίμε, όταν είμαστε άρρωστοι και οτιδήποτε άλλο μας συμβαίνει. Αλλά ποτέ δεν κλαίμε από έρωτα για το Θεό. Αυτό είναι που μας ζητάει τώρα ο Θεός, να Τον βάλουμε σαν κεντρικό στόχο, σαν κεντρικό λατρεμένο πρόσωπο της ψυχής μας. Θέλει να γίνει Αυτός ο έρωτας της ψυχής μας. Μιλάω για τον θεϊκό έρωτα και άλλοι παρεξηγούνται λέγοντας γιατί δεν λες για την αγάπη; Μα η αγάπη είναι κάτι γενικό, που δόθηκε στο «κατ’ εικόνα». Ο έρωτας είναι αυτό που θα αποκτήσεις εσύ για να πετύχεις το «καθ’ ομοίωση», γιατί μες στο θεϊκό έρωτα ανακαλύπτεται και φανερώνεται και ζωοποιείται και εμποτίζεται η ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν εμποτιστεί από το Άγιο Πνεύμα, τότε όλος είναι φως, όλος είναι χαρά. Αλλά δεν το κάνει από βία κι έτσι γίνεται με ουσία, μέσα από την πίστη του. Αναζητήστε από σήμερα το Άγιο Πνεύμα και πείτε του: «Πανάγιο Πνεύμα, Εσύ που ξέρεις τα μυστικά του θεϊκού έρωτα, Εσύ που ανακαλύπτεις μέσα στις ψυχές μας τους καλύτερους δρόμους για τον καθένα, για να φτάσουμε κοντά στο Βασιλιά Θεό Πατέρα μας, αποκάλυψε και σε μας εκείνους τους μυστικούς δρόμους, που θα γίνουμε ένα με το Βασιλιά Θεό μας». Όσοι πρώτα θα το αναζητήσουν και μετά θα το ανακαλύψουν, για να το γευθούν στη συνέχεια, αυτοί θα μπορούν να φωνάζουν: «Θεέ της καρδιάς μου, πλημμύρισε με, με τον θεϊκό Σου έρωτα, το Πανάγιο Σου Πνεύμα, και την απόλυτη εμπιστοσύνη στο θεϊκό Σου θέλημα με αυταπάρνηση. Δος μας αυταπάρνηση, να κόβουμε τα θελήματα μας, για να ζεις μονάχα Εσύ μέσα σε εμάς». Είναι αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζεί εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2,20). Πολλοί θα τα ακούσουν τα λόγια αυτά, λίγοι θα τα αφήσουν στην καρδιά τους και πολλοί ελάχιστοι θα τα ζήσουν. Εύχομαι εσείς να είσαστε από αυτούς τους ανθρώπους που τα άκουσαν, τα έβαλαν μέσα στην καρδιά τους και τώρα είναι έτοιμοι να τα ζήσουν. Και όταν θα ξεκινήσετε να τα ζείτε, λέγοντας τις μυστικές εκείνες λέξεις, τα κλειδιά εκείνα που μπαίνουν στην πόρτα για να την ανοίξει που είναι: «Γλυκιά μου αγάπη! Γλυκέ μου έρωτα! Γλυκέ μου Ιησού! Ουράνιε μου Πατέρα. Θεέ της καρδιάς μου!» να ξέρετε ότι αυτοί είναι οι κωδικοί μέσα από τους οποίους ανοίγονται τα μυστήρια του ουράνιου διαδικτύου. Επίλογος Λέει ο Θεός: «Θέλεις να γίνεις πηγή ή κανάτα του θεϊκού Μου έρωτα; Αν θέλεις να γίνεις πηγή, τότε πρέπει να αφήσεις όλα τα άλλα που κάνεις, γιατί κάνεις πάρα πολλά, που σου φέρνουν κούραση, στεναχώριες και μεγάλες θλίψεις. Τότε αναγκαστικά θα είσαι μόνο κανάτα, για να δίνεις νεράκι μόνο σ’ αυτούς που θα είναι κοντά σου. Αν όμως θελήσεις να γίνεις πηγή, τότε Εγώ θα σε ποτίζω με το δικό Μου νάμα, το νάμα του θεϊκού Μου έρωτα. Και τότε θα μεταδίδεις σ’ όλα τα δικά Μου τα παιδιά τη Χάρη του θεϊκού Μου έρωτα, που είναι τόσο δυνατή, που κανένα έργο, ακόμα και το πιο ωραίο να είναι, δεν έχει την ίδια δύναμη. Τι θέλεις λοιπόν να είσαι, πηγή ή κανάτα του θεϊκού Μου έρωτα; Πηγή! Όμως για να γίνεις πηγή, πρέπει να γίνεις μωρό χαμένο στην γλυκιά Μου αγκαλιά, γιατί και η πηγή είναι χαμένη μέσα στο χώμα. Την κανάτα την βλέπεις, ενώ την πηγή δεν την βλέπεις, γιατί βγάζει νερό μέσα από τα έγκατα της γης. Για να γίνεις πηγή, πρέπει να χαθείς σαν την σταγόνα της βροχής μέσα στην άπειρη θάλασσα της ευσπλαχνίας Μου». Γίνετε λοιπόν μωρά στην αγκαλιά του Θεού. Τότε δεν θα ζείτε εσείς, αλλά θα ζει ο Χριστός μέσα σε εσάς. Θα γίνει αυτό που λέει ο Απ. Παύλος: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζεί εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2,20). Τότε όλα τα προβλήματα που έχετε στο σπίτι σας και τα υπόλοιπα, θα σας φαίνονται σκύβαλα. Εύχομαι όλοι σας να αναζητάτε τον θεϊκό έρωτα, αυτόν να ακολουθείτε και με αυτόν τώρα να ζείτε. Ο ερωτευμένος μόνο τον έρωτα κοιτά, δεν κοιτάει τίποτα άλλο. Και θέλω να το πω αυτό, γιατί το μυστικό της μεγάλης αυτής ευλογίας, δεν δίνεται μονάχα σε συγκεκριμένους ανθρώπους, δήθεν ευσεβείς, που ξέρουν να κάνουν μια μετάνοια, που ξέρουν να κάνουν έναν εσπερινό, που ξέρουν να κάνουνε καμιά αγρυπνία και καμιά προσευχή. Όχι. Το μυστικό του θεϊκού έρωτα δίνεται σε όλους ανεξαρτήτως, έστω και αν είναι ο μεγαλύτερος αλήτης των αιώνων! Ξέρετε γιατί; Για τον απλούστατο λόγο, ότι όλοι έχουν την δυνατότητα να ερωτευθούν. Ποιος μπορεί να αρνηθεί στον τελευταίο αλήτη του κόσμου να ερωτευθεί μια κοπέλα; Μπορεί να του το αρνηθεί κανένας; Είναι το μόνο πράγμα που έχει χαριστεί σε όλο τον κόσμο και στον πιο τελευταίο. Γι’ αυτό σας λέω πως όλοι έχουμε την ίδια δυνατότητα να ερωτευθούμε το Θεό μας! Και έρωτας σημαίνει να Του ΑΦΟΣΙΩΘΕΙΣ, να Τον ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙΣ, να Τον ΥΠΑΚΟΥΣ όπως το μωρό την μαμά του. Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογήσει όλους. Αμήν. Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου

Ένα προσωπικό ιστολόγιο όπου #Συλλέγω_Στιγμές... (A personal blog, I collect moments)

Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας.Η ομάδα που λειτουργεί σε όλους τους συνδυασμούς και σε όλα τα χρώματα.Ο τόπος που αισθάνεσαι ασφάλεια να κυκλοφορείς όλη την ημέρα με τις πυτζάμες, που τρως το αγαπημέν…

Είναι η στιγμή που απολαμβάνεις τον ήλιο, τους χρωματισμούς στον ουρανό και πιθανώς και τη θάλασσα κι αφήνεις το τοπίο να σε κατακτήσει και να ξεκουράσει το βλέμμα σου.Κάθε ηλιοβασίλεμα είναι ταυτισμένο με την ημέρα που φεύγει- αλλά και με τη νύχτα που έρχεται.

Ἄν εἴμασταν λίγο πιὸ σοβαροί, θὰ βλέπαμε πόσο σημαντική, οὐσιαστικὴ καὶ θεμελιώδης εἶναι ἡ φροντίδα τῆς ψυχῆς. Θὰ κατανοούσαμε τότε τὸν ἀργὸ καὶ μυστηριώδη ρυθμὸ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Γνωρίζουμε φυσικὰ τὸ νόημα ποὺ ἔχει ἡ τροφὴ γιὰ τὴ ζωή μας. Μερικὲς τροφὲς εἶναι καλὲς καὶ θρεπτικές, ἄλλες εἶναι ἀνθυγιεινές· κάποιες εἶναι βαριές, πρέπει νὰ προσέξουμε. Προσπαθοῦμε πολὺ νὰ ἐξασφαλίσουμε πὼς ἡ τροφὴ ποὺ τρῶμε εἶναι καλὴ γιά μᾶς. Καὶ εἶναι κάτι πολὺ περισσότερο ἀπὸ εὐσεβὲς ρητορικὸ σχῆμα ὅταν λέμε πὼς καὶ ἡ ψυχὴ χρειάζεται νὰ τραφεῖ, πὼς «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Ματθ. 4,4). Ὅλοι μας ξέρουμε πὼς χρειαζόμαστε χρόνο γιὰ διάβασμα, γιὰ στοχασμό, γιὰ συζήτηση, γιὰ διασκέδαση. Ἀκόμη κι αὐτὰ ὅμως τὰ φροντίζουμε πολὺ λίγο, τὰ προσέχουμε ἐλάχιστα, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς ὑγιεινῆς. Ἐπιδιώκουμε τὸ ἐλαφρὺ διάβασμα, τὰ πειράγματα ἀντὶ γιὰ τὴ συζήτηση, τὴ διασκέδαση ἀντὶ γιὰ τὴν ψυχαγωγία. Δὲν καταλαβαίνουμε πὼς ἡ ψυχὴ παθαίνει δυσκοιλιότητα πολὺ εὐκολότερα ἀπ’ ὅ,τι τὸ πεπτικό μας σύστημα, καὶ πὼς οἱ συνέπειες μιᾶς δυσκοίλιας ψυχῆς εἶναι πολὺ πιὸ ἐπιβλαβεῖς. Τόσος χρόνος ἀφιερώνεται στὰ ἐξωτερικὰ πράγματα, καὶ πολὺ λίγος στὴν ἐσωτερικὴ ζωή. Πλησιάζουμε ὅμως τώρα αὐτὴ τὴν ἐποχὴ τοῦ ἔτους ποὺ ἡ Ἐκκλησία μᾶς κάλει νὰ θυμηθοῦμε τὴν ὕπαρξη αὐτοῦ τοῦ ἐσωτερικοῦ ἀνθρώπου καὶ νὰ θορυβηθοῦμε ἀπὸ τὴν ἀμνησία μας, ἀπὸ τὸν δίχως νόημα παραλογισμὸ μέσα στὸν ὁποῖο βρισκόμαστε, ἀπὸ τὴ σπατάλη τοῦ πολύτιμου χρόνου ποὺ μᾶς ἔχει δοθεῖ τόσο φειδωλά, ἀπὸ τὴν ἄγαρμπη καὶ μικροπρεπῆ σύγχυση μέσα στὴν ὁποία ζοῦμε. Ὁ Ζακχαῖος ἤθελε νὰ δεῖ τὸν Χριστό· τὸ ἤθελε τόσο πολύ, ὥστε ἡ ἐπιθυμία του τράβηξε τὴν προσοχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ ἐπιθυμία εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ παντός. Ὅπως λέει τὸ εὐαγγέλιο, «ὅπου γὰρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν» (Ματθ. 6,21). Τὰ πάντα στὴ ζωὴ μας ἀρχίζουν μὲ κάποια ἐπιθυμία, ἐπειδὴ ὅ,τι ἐπιθυμοῦμε εἶναι καὶ αὐτὸ ποὺ ἀγαποῦμε, αὐτὸ ποὺ μᾶς τραβάει ἀπὸ τὰ μέσα, αὐτὸ στὸ ὁποῖο παραδινόμαστε. Γνωρίζουμε πὼς ὁ Ζακχαῖος ἀγαποῦσε τὸ χρῆμα, καὶ κατὰ τὴ δική του παραδοχὴ γνωρίζουμε πὼς γιὰ νὰ τὸ ἀποκτήσει δὲν εἶχε κανένα ἐνδοιασμὸ νὰ κλέβει ἄλλους. Ὁ Ζακχαῖος ἦταν πλούσιος καὶ ἀγαποῦσε τὸν πλοῦτο, ἀλλὰ μέσα του ἀνακάλυψε μιὰ ἄλλη ἐπιθυμία,ἤθελε κάτι ἄλλο, καὶ αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία ἔγινε κεντρικὴ στιγμὴ τῆς ζωῆς του. Αὐτὴ ἡ εὐαγγελικὴ ἱστορία θέτει ἕνα ἐρώτημα στὸν καθένα μας: τί ἀγαπᾶμε, τί ἐπιθυμοῦμε, -ὄχι φυσικὰ ἐπιπόλαια, ἀλλὰ βαθιά. Δὲν ὑπάρχει κανένας μυστηριώδης δάσκαλος ποὺ νὰ περπατᾶ στὴν πόλη σας, ποὺ νὰ περιβάλλεται ἀπὸ τὸ πλῆθος. Εἶναι ὅμως ἔτσι; Δὲν ὑπάρχει κάποια μυστηριώδης κλήση ποὺ περνᾶ κάθε στιγμὴ ἀπὸ τὴ ζωή σας· καὶ κάπου στὰ βάθη τῆς ψυχῆς σας, δὲν αἰσθανεσθε κάποιες φορὲς μιὰ νοσταλγία γιὰ κάτι τὸ διαφορετικὸ ἀπ’ αὐτὸ ποὺ γεμίζει τὴ ζωή σας ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ; Σταματῆστε γιὰ μιὰ στιγμή, προσέξτε, εἰσέλθετε στὴν καρδιά σας, ἀφουγκραστεῖτε τὸ ἐσωτερικό σας, καὶ θὰ βρεῖτε μέσα σας τὴν ἴδια ἀκριβῶς παράξενη καὶ ὄμορφη ἐπιθυμία. Ὁ Ζακχαῖος ἦρθε ἀντιμέτωπος χωρὶς αὐτὸ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει, εἶναι κάτι ὅμως ποὺ σχεδὸν ὅλοι μας φοβούμαστε καὶ τὸ καταπιέζουμε μὲ τὸ θόρυβο καὶ τὴ ματαιότητα ὅλων αὐτῶν ποὺ μᾶς περιστοιχίζουν. «Ἰδοὺ ἐστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω» (Άποκ. 3,20). Ἀκοῦς τὸ σιγανὸ κτύπημα; Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη πρόσκληση τῆς ἐκκλησίας, τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ τοῦ Χριστοῦ: ἐπιθύμησε κάτι ἄλλο, πάρε μιὰ βαθιὰ ἀναπνοὴ ἀπὸ κάτι ἄλλο, θυμήσου κάτι ἄλλο. Καὶ τὴ στιγμὴ ἀκριβῶς ποὺ σταματᾶμε γιὰ νὰ ἀκούσουμε αὐτὴ τὴν κλήση εἶναι σὰν ἕνα φρέσκο καὶ εὐχάριστο ἀεράκι νὰ φυσᾶ στὸ μουχλιασμένο ἀέρα τῆς ἄχαρης ζωῆς μας, καὶ ἀρχίζει ἔτσι ἡ ἀργὴ ἐπιστροφή. Ἐπιθυμία. Ἡ ψυχὴ παίρνει μιὰ βαθιὰ ἀνάσα. Ὅλα γίνονται -ἔχουν κιόλας γίνει- διαφορετικά, νέα, ἀπεριόριστα σημαντικά. Ὁ ἀνθρωπάκος, μὲ τὰ ματιὰ του καρφωμένα στὸ χῶμα πάνω σὲ γήινες ἐπιθυμίες, τώρα παύει νὰ εἶναι ἀνθρωπάκος καθὼς ἀρχίζει ἡ νίκη μέσα του. Ἐδῶ βρίσκεται ἡ ἀρχή, τὸ πρῶτο βῆμα ἀπὸ τὰ ἔξω πρὸς τὰ μέσα, πρὸς αὐτὴ τὴ μυστηριώδη πατρίδα ποὺ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, συχνὰ ἀσυνείδητα, νοσταλγοῦν καὶ ἐπιθυμοῦν. agiazoni Αναρτήθηκε από π Παντελεήμων Kρούσκος στις 3:43:00 μ.μ. Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-01-29T06:14:00-08:00&max-results=7#ixzz5efU7DNnr

Το τηλεοπτικό σποτ της Stoiximan για το EURO 2024, προκαλεί νοσταλγία για τις «απίθανες στιγμές» που ήδη έζησες, αλλά και ανυπομονησία γι’ αυτές που...

ΑΒΥΣΣΑΛΕΟ ΚΤΗΝΟΣ του ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ Μέσα δεκαετίας του '80. Ρίνο, πολιτεία της Νεβάδα. Ένας νεαρός πυγμάχος έχει...

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.

Όταν πάτε να ψωνίσετε κάτι, τι διαλέγετε, το καλύτερο ή το χειρότερο; Το καλύτερο. Όταν πηγαίνετε να αγοράσετε ρούχα, διαλέγετε πάντα το καλύτερο. Όταν πηγαίνετε στα ψώνια, διαλέγετε την καλύτερη ποιότητα. Όταν θέλετε να φτιάξετε κάτι, πάντα κοιτάτε να είναι το καλύτερο. Ακόμα και όταν θέλετε να επιλέξετε μια δουλειά, πάντα επιλέγετε αυτή που είναι ευκολότερη και με μεγαλύτερο κέρδος. Σε όλα αυτά τα της γης, ξέρουμε να βρίσκουμε το τέλειο, ξέρουμε να αναζητάμε το καλύτερο. Στα της ψυχής όμως, δεν ξέρουμε να τα ζητάμε. Γι’ αυτό και όταν πέφτουμε στην προσευχή, συνήθως τι ζητάμε; «Θεέ μου, κάνε με καλά, δώσ’ μου αυτό που μου λείπει. Βοήθησε τα παιδιά μου στις σπουδές. Κάνε καλά τη γυναίκα μου, να μην είναι ανάποδη, ή κάνε τον άντρα μου να είναι πιο συγκαταβατικός απέναντι μου». Ζητάτε από τον Θεό να σας δίνει το τελειότερο δώρο, το Άγιο Πνεύμα Του ζητάμε χίλια δυο πραγματάκια και ξεχνάμε το τελειότερο. Ποιο είναι το τελειότερο; Είναι αυτό, που χωρίς αυτό εμείς δεν θα έχουμε ευτυχία. Δεν θα έχουμε ειρήνη στην καρδιά. Ποιο είναι αυτό; Αν δεν το μάθουμε, πάντα θα είμαστε δυστυχισμένοι, πάντα θα είμαστε πληγωμένοι. Τι είναι λοιπόν αυτό που πρέπει να ζητάμε; Το Άγιο Πνεύμα! Είναι το ξεχασμένο από όλους Άγιο Πνεύμα. Είναι αυτό που πρωτοέδωσε ο Θεός την ώρα εκείνη, που μπροστά Του πλέον ο άνθρωπος φτιαγμένος μέσα από το χώμα, περίμενε να πάρει το μεγαλύτερο δώρο και το πήρε. Μόνο ο άνθρωπος το πήρε! Γι’ αυτό είναι το τελειότερο δημιούργημα. Ποιο ήταν αυτό το δώρο; Η Πνοή Του. Τι είναι η Πνοή Του; Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή καταξιωνόταν αυτό το υπέροχο δημιούργημα να λέγεται άνθρωπος. Άνθρωπος είναι αυτό το δημιούργημα, που πήρε μέσα του την θεία Πνοή, το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό και είμαστε πραγματικά τα Βασιλόπουλα του Θεού. Βασιλιάς Εκείνος, βασιλόπουλα εμείς. Βασιλιάς Εκείνος, βασιλοπούλες εσείς. Γι’ αυτό και δεν θέλει να ξεχνάμε την θεία μας καταγωγή. Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτή είναι η κληρονομιά μας που συνεχώς με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος ανανεώνεται. Ξέρετε κάθε πότε; Κάθε φορά που υπάρχει θεϊκό ερωτικό σκίρτημα μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Τότε τον ανεβάζει μέχρι τον ουρανό. Εάν δεν υπάρχει αυτό το ερωτικό σκίρτημα, δεν υπάρχει και σχέση. Εμείς είμαστε ενωμένοι με το Θεό εν Αγίω Πνεύματι, αλλά για να έχουμε το Άγιο Πνεύμα πρέπει πρώτα να έχουμε τον θεϊκό έρωτα. Δεν δίνεται το Άγιο Πνεύμα σε κανέναν, ακόμα και στους μεγαλύτερους ασκητές και στους μεγαλύτερους μάρτυρες, εάν μέσα τους προηγουμένως δεν υπήρχε αυτή η πηγή που ανέβλυζε συνέχεια θεϊκό έρωτα. Ο Θεός μας έδωσε το «κατ’ εικόνα, δηλαδή την δυνατότητα να αγαπάμε, όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από την αγάπη. Το μόνο που θέλουμε όλοι μας είναι αγάπη, ακόμα και τα ζώα θέλουν αγάπη, οι πάντες θέλουν αγάπη, η δημιουργία, όλη η φύση θέλει την αγάπη μας. Τι σημαίνει να προσέχεις την δημιουργία; Να την αγαπάς. Αλλά αυτό είναι το «κατ’ εικόνα». Το Άγιο Πνεύμα δίνεται σε αυτούς που αγαπούν τον Θεό κτητικά Εκείνο που ζητάει ο Θεός δεν είναι απλώς το «κατ’ εικόνα». Δεν ζητάει αυτό που μας χάρισε στην πρώτη μορφή για να Τον αναζητάμε, αλλά εκείνο που έχει Εκείνος για μας όλους. Και τι είναι αυτό που έχει Εκείνος για μας; Τι είναι αυτό που δίνει σε όλους μας; Αν αυτό δεν το μάθουμε, ούτε το Άγιο Πνεύμα θα καταλάβουμε, αλλά ούτε και ψηλά θα ανυψωθούμε. Ο Θεός απλώς μας αγαπά; Θέλω να ξέρετε κάτι, ο Θεός είναι θεϊκά ερωτευμένος με εμάς! Η αγάπη Του δεν είναι απλή, αλλά είναι κτητική. Γι’ αυτό λέει: «Είσαι ο Γιός Μου! Είσαι η κόρη Μου». Γι’ αυτό και ζητάει από μας να Τον φωνάξουμε: «Πάτερ ημών». «Πατέρας μας», κτητικά είναι δικός μας! Αυτό είναι το μήνυμα των Αγγέλων! Αυτό ζουν οι Άγγελοι! Ζουν συνέχεια στον Παράδεισο την μητρική σχέση, δηλαδή ο Θεός είναι Μάνα και Πατέρας ταυτόχρονα και όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε τα δικά Του τα παιδιά, είμαστε τα βρέφη Του. Αλλά αυτό εμείς δυστυχώς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μπορεί να το καταλάβει ένας ξένος σε μια οποιαδήποτε γυναίκα; Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να φωνάξει εσένα μάνα; Μα και αν σε φωνάξει, τυπικά θα το πει. Και αν φωνάξει «πατέρα» κάποιον, τυπικά θα το πει, επειδή απλούστατα γέννησε και έχει παιδιά. Μόνο εν Αγίω Πνεύματι μπορεί κανείς να φωνάξει «αββά ο Πατήρ». Μόνο εκείνοι οι άνθρωποι, οι οποίοι αναζητούν τον Θεό ξέρουν αυτή την σχέση ανάμεσα στον πατέρα και το γιό. Και αυτή η σχέση απορρέει από την προσωπική σχέση του Θεού Πατέρα με τον Μονογενή του Γιό. Πως αγάπησε ο Θεός Πατέρας τον Γιό του; «Καθώς ηγάπησέ με ο Πατήρ, καγώ ηγάπησα υμάς» (Ιωάν. 15,9), δηλαδή άπειρα. Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. «Το ίδιο αγαπώ και Εγώ εσάς», λέει ο Ιησούς. Εδώ πάνω θεμελιώνεται το μεγαλείο της σχέσης μας με το Θεό Πατέρα. Εδώ θεμελιώνεται το μεγαλείο του θεϊκού ερώτα. Κτητικά μας ζητάει να Τον αγαπάμε. Λέει ο Θεός: «Επειδή είσαι ο γιός Μου, είσαι η κόρη Μου, γι’ αυτό στέλλω το μονογενή Μου Υιό να θυσιαστεί για σένα, παιδί Μου». Κανείς δεν θα μπορούσε να θυσιαστεί, παρά μόνο για το δικό του το παιδί. Μόνο για το παιδί της θυσιάζεται η μάνα, όχι για του ξένου. Και ο Θεός αποδεικνύει ότι είμαστε τα δικά Του τα παιδιά και αυτό ζητάει από μας να καταλάβουμε. Αλλά για να το καταλάβουμε, πρέπει να ζητάμε αυτό που απεμπολήσαμε και απομακρύναμε με την πτώση μας, το Άγιο Πνεύμα. Τα αίτια της πτώσης του ανθρώπου Ποια ήταν η πτώση μας; Σας θέτω αυτό το ερώτημα, γιατί αν δεν μάθουμε τα αίτια της πτώσης μας, δεν θα μάθουμε και πως θα αναστηθούμε. Ποια ήταν η πτώση του ανθρώπου; Ο καθένας σας είπε και κάτι διαφορετικό. Η ανυπακοή, είπε κάποιος, μα για να φτάσεις στην ανυπακοή κάτι άλλο προηγήθηκε. Σαλεύτηκε η εμπιστοσύνη. Και για να σαλευτεί η εμπιστοσύνη κάτι άλλο χάθηκε. Η κτητική αγάπη! Όχι η απλή αγάπη, η κτητική αγάπη, που μεταφράζεται σε θεϊκό έρωτα. Όταν δεν αγαπάς κάποιον πολύ, δεν τον εμπιστεύεσαι εύκολα. Και αν δεν τον εμπιστεύεσαι, πως θα τον αγαπάς; Αυτή είναι η σειρά της πτώσης. Ο άνθρωπος σταμάτησε να αγαπά το Θεό, όπως τον αγαπούσε ο Θεός και έτσι σταμάτησε να Τον εμπιστεύεται, γι’ αυτό και αμφέβαλλε στα λόγια Του. Τι είναι η αμφιβολία; Η βάση της έλλειψης της εμπιστοσύνης. Όταν φύγει η εμπιστοσύνη, η αμφιβολία θεριεύει. Και επειδή πλέον έρχεται η αμφιβολία γίνεσαι ανυπάκουος. Γι’ αυτό και στην πνευματική ζωή, αυτό που θα πολεμήσει ο σατανάς, θα είναι η αμφιβολία. Την θηλιά θέλει να σου βάλει, τον λαιμό μας ψάχνει. Αλλά για να πιάσει το λαιμό μας, κάνει αυτό που κάνουν οι κυνηγοί όταν θέλουν να πιάσουν ένα ζώο, ρίχνουν τη θηλιά, το λάσο. Ποια είναι η θηλιά που ρίχνει ο σατανάς; Η αμφιβολία στην αγάπη του Θεού, η έλλειψη της εμπιστοσύνης. Ρίχνει τη θηλιά ο κυνηγός και μετά την τραβάει δυνατά. Μαγκώθηκε το ζώο, το έπιασε, τέλειωσε. Αυτό που έχει καταφέρει ο σατανάς ξέρετε ποιο είναι; Να πείσει τους ανθρώπους, ότι ο Θεός δεν είναι ο Πατέρας μας! Δεν είναι η Μάνα μας! Δεν υπάρχει καν στη ζωή σου! «Που είναι στη ζωή σου;» ρωτάει ο καθένας. Η διδασκαλία του θεϊκού έρωτα Σε όλες αυτές τις αμφιβολίες που σπέρνει ο σατανάς στους ανθρώπους, έρχεται τώρα ο Θεός να μας πει: «Εγώ είμαι στη ζωή σου, γιέ Μου. Εγώ είμαι στην καρδιά σου, αλλά εσύ δεν θέλεις να Με δεις, εσύ δεν θέλεις να Μου ανοίξεις την πόρτα, όταν Εγώ χτυπάω». Γι’ αυτό φωνάζει μέσα από τον προφήτη Ησαΐα: «Υιέ μου, δος μοι σην καρδίαν» (Παροιμ. Κγ΄ 26), δηλαδή: «Γιέ Μου, δος Μου την καρδιά σου». Γιατί μέσα στο χώρο της καρδιάς μεγαλώνει, φουντώνει, αναπτύσσεται, θεριεύει η φωτιά του θεϊκού έρωτα. Γι’ αυτό και η καρδιά είναι το σύμβολο του έρωτα. Μακάριοι οι άνθρωποι εκείνοι, που Του έδωσαν τον έρωτα τους, γιατί πρώτα Του έδωσαν την καρδιά τους και μπόρεσε Εκείνος να σαϊτέψει με το βέλος της μητρικής Του αγάπης αυτή την καρδιά. Πως συμβολίζετε ο έρωτας; Με ένα βέλος που περνάει την καρδιά. Πως συμβολίζεται η σχέση μας με τον Θεό; Με το δικό Του βέλος, το βέλος της μητρικής Του αγάπης. ‘’Εγώ είμαι η Μαμά σας! Εγώ είμαι ο Μπαμπάς σας και εσύ είσαι το βρέφος Μου, το μωρό Μου και σου ζητάω να μη μεγαλώσεις’’. Εμείς όλοι αναζητούμε να γίνουμε μεγαλύτεροι, να έχουμε καλύτερες σκέψεις, να φτιάχνουμε μεγάλα έργα. Πόσο σαγηνευόμαστε όλοι όταν κάνουμε φιλανθρωπικά έργα, όταν κάνουμε πνευματικά έργα. Άλλοι θέλουν να φτιάξουν βιβλία, άλλοι θέλουν να φτιάξουν ορφανοτροφεία, άλλοι θέλουν να φτιάξουν σχολεία, άλλοι θέλουν να κάνουν άλλα καλά. Και όμως αν ρωτήσεις τον Θεό, τι Του αρέσει, θα σε παραπέμψει σε μια μωρομάνα: «Εγώ θα προτιμούσα να ήσουν μωρό στην καρδιά Μου, γιατί μεγαλύτερη ευτυχία δεν παίρνω Εγώ, ο Δημιουργός των πάντων που μπορώ να φτιάξω τα πάντα, από το να Μου δημιουργήσεις και συ παιδί Μου κάτι, αλλά με το να Μου δώσεις την καρδιά σου να την κάνω Εγώ πηγή». Τι κάνουμε εμείς οι άνθρωποι; Την ώρα που δημιουργούμε, έχουμε το αίσθημα του κρυφού εγωισμού ότι φτιάχνουμε κάτι. Ο σατανάς αυτό θέλει να κερδίσει. Δεν σου απαγορεύει να κάνεις ένα έργο, δεν σε σταματάει από τα ωραία σου όνειρα, γιατί ξέρει ότι μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά και με το λάσο της υπερηφάνειας να τα καταστρέψει όλα. Τότε ξέρετε με τι μοιάζουμε; Σαν τον άνθρωπο με μια κανάτα που πηγαίνει στην πηγή και γεμίζει την κανάτα με νερό και με αυτό γεμίζει τα κύπελλα όσων ανθρώπων έλθουν κοντά του. Όμως ο Θεός εδώ τι λέει: «Όχι, αν Με πιστέψετε ότι Εγώ είμαι ο θεϊκός σας έρωτας, Εγώ είμαι η καρδιά σας, Εγώ είμαι η ζωή σας, Εγώ είμαι η χαρά σας, όπως είναι στη μωρομάνα το μωρό και όπως είναι το μωρό στη μωρομάνα, η απέραντη λατρεία, τότε Εγώ δεν θα σας κάνω απλά μια κανάτα, που θα πηγαίνετε στην πηγή για να την γεμίσετε, αλλά θα κάνω εσάς τους ίδιους πηγή, που θα μιλάτε για το θεϊκό Μου έρωτα, που θα ζείτε το θεϊκό Μου έρωτα, που θα ζείτε το μεγαλείο της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος». Τα πέρασα άλλωστε κι εγώ μέσα από τη δημιουργία φτιάχνοντας χίλια δυο πράγματα και όμως δεν είδα το Πνεύμα του Θεού σε όλα αυτά απόλυτα να ικανοποιείται, έστω και αν έφτιαχνα ορφανοτροφεία στην Αφρική, έστω και αν έφτιαχνα σχολεία στην Αφρική, έστω και αν έφτιαχνα Εκκλησίες. Και ξέρετε πολύ καλά ότι κάναμε πολλές Εκκλησίες, πολλά ορφανοτροφεία, πολλά σχολεία, πολλά συσσίτια, πολλά πράγματα. Όμως δεν είδα πουθενά να επαναπαύεται απόλυτα η πληρότητα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Ξέρετε πότε το είδα; Την ώρα που Εκείνος είχε ζητήσει το πιο απλό: «Μπορείς να γίνεις μωρό στην καρδιά Μου; Να έλθεις μέσα στην αγκαλιά Μου και Εγώ εκεί να σε νανουρίζω σαν μωρό, θα σε διδάξω σαν μωρό, να σε θηλάσω σαν μωρό, να σε μυήσω στην θεϊκή Μου αγάπη σαν μωρό, να Μου δώσεις τα μωρουδίστικα σου χάδια, την μωρουδίστικη σου αφοσίωση, την μωρουδίστικη σου υπακοή, την μωρουδίστικη σου ματιά»; Πείτε μου, τι άλλο έχει να δώσει ένα μωρό; Ένα μωρό δημιουργεί; Φτιάχνει τίποτα; Τίποτα δεν φτιάχνει. Και όμως το πιο αγαπητό παιδί στη μάνα ποιο είναι, ο μεγάλος ή το μωρό; Το μωρό της. Το ίδιο λέει και ο Θεός. Γι’ αυτό πολλές φορές το είπε: «Δος μου Υιέ μου την καρδιά σου, αλλά σαν μωρό να μείνεις στη δικιά Μου την καρδιά». Γι’ αυτό και σου ζήτησα, όπως ζήτησα από όλο τον κόσμο, από όλα Μου τα παιδιά: «Μείνατε εν τη αγάπη τη εμή» (Ιωάν. 15,9). Και το ερμηνεύει: «Σας ζητάω να μείνετε μέσα στην δικιά Μου την καρδιά σαν απόλυτα μωρά». Μόνο το μωρό μένει απόλυτα αφοσιωμένο στην καρδιά του Θεού Πατέρα, στην καρδιά της Μανούλας του. Και τότε λέει ο Θεός: «Εγώ θα σας δώσω το πιο πολύτιμο δώρο. Θα σας δώσω τον ίδιο μου τον Γιό, να μείνει στην δικιά σας την καρδιά και να Τον ζεσταίνετε εσείς με τα δικά σας χάδια και φιλιά, όπως Τον ζέστανε η Βασίλισσα Μου Μαριάμ». Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό των εσχάτων χρόνων, η διδασκαλία του μητρικού ερώτα του Θεού και μας το αποκαλύπτει τώρα ο Θεός, γιατί θα είναι η μοναδική δύναμη που θα μας βοηθήσει να αντέξουμε σε αυτόν τον πόλεμο που ξεκινάει εναντίον του Χριστού. Σας έχω πει πολλές φορές ότι ξεκινάει ο μεγάλος διωγμός, αφανής στην αρχή, σε λίγο θα γίνει ορατός. Σκοτώνουν ολόκληρα χωριά Ορθοδόξων και όχι μόνο αυτό, αλλά σε διάφορα μέρη της δήθεν χριστιανικής Ευρώπης, υπουργοί παιδείας και άλλοι στέλνουν φιρμάνια και διατάσουν τα σχολεία και τους δημόσιους υπαλλήλους να καταργήσουν τις λέξεις «Χριστούγεννα» και «Πάσχα», να γκρεμίσουν και το Σταυρό, τους ενοχλεί ο Σταυρός γιατί είναι αγάπη. Το κοράνι είναι μίσος, αυτό τους ταιριάζει καλύτερα. Έτσι όπως είναι το μισοφέγγαρο μοιάζει σαν το δρεπάνι, σαν αυτό που κάνει ο σατανάς και θερίζει τις ψυχές των ανθρώπων. «Άντρες, αγαπήστε τον Γιό Μου, όπως Τον αγάπησε ο γέροντας Ιωσήφ. Κι εσείς γυναίκες, αγαπήστε Τον, όπως Τον αγάπησε η Μητέρα Του Μαριάμ» Εμείς τι αναζητάμε; Το ποιο πολύτιμο, τον θεϊκό Έρωτα! Και ο θεϊκός έρωτας είναι ο ίδιος ο Θεός Πατέρας! Είναι ο ίδιος ο Γιός, ο σταυρωμένος λατρεμένος Γιός Του, Τον οποίο μας Τον χαρίζει σαν υπέρτατο δώρο, να Τον κρατάμε κι εμείς όπως Τον κράτησε Εκείνη στην αγκαλιά της. Και ενώ θυμόμαστε την Θεοτόκο, ξεχνάμε τον μεγαλύτερο Άγιο των αιώνων, μετά την Θεοτόκο, τον Ιωσήφ. Ποια ήταν η μεγαλύτερη του χαρά; Να βλέπει τα δυο του μωρά. Μικρούλα ήταν η Παναγία όταν Τον γέννησε, δεκαέξι χρονών ήταν. Δείτε ένα κοριτσάκι δεκαέξι χρονών και θα καταλάβετε. Την αγκάλιαζε με την πατρική του αγάπη. Ξέρετε πως τον φώναζε η Μαριάμ; ‘’Πατέρα’’ τον φώναζε τον Ιωσήφ και ήταν μεγαλειώδες να βλέπεις πολλές φορές να κρύβετε αυτό το κοριτσάκι, το φοβισμένο από του κόσμου την κακία, μες στην αγκαλιά του γέροντα Ιωσήφ. «Πατέρα» τον φώναζε, «Βασίλισσα μου» εκείνος την αποκαλούσε. Προφητικά την αποκαλούσε Βασίλισσα, γιατί ήταν Βασίλισσα και ουρανού και γης. Ξέρετε ποια ήταν η μεγάλη του χαρά; Να βλέπει ο Ιωσήφ την μικρούλα του Βασίλισσα να θηλάζει το Βασιλόπουλο του. Αυτά είναι από τα άγνωστα και όμορφα μυστήρια που έζησαν αυτοί που γνώρισαν τον Θεό κατόψη. Τι ζητάει ο Θεός; Οι άντρες, σαν τον Ιωσήφ να αγαπήσουν τον Γιό Του. Τι έκανε ο Ιωσήφ; Έπαιρνε τον μικρό του μονάκριβο Θησαυρό στην αγκαλιά του, χωρίς να ξέρει ότι ήταν ο Υιός του Θεού, Τον έκανε βόλτες και Του μιλούσε για τον ουρανό, για τα άστρα, για τη σελήνη, Του μιλούσε για τα δέντρα, για τα λουλούδια, για την θάλασσα και Εκείνου τα μάτια με γλυκύτητα του έδειχναν τον ενθουσιασμό, τη χαρά, για όλα αυτά που άκουγε από τον Ιωσήφ. Και ο Ιωσήφ χαιρόταν γιατί νόμιζε ότι χαιρόταν και ο Μικρούλης του, το Βασιλόπουλο του, από αυτά που Του έλεγε. Αγνοούσε ότι η ματιά Του έλεγε άλλα πράγματα: «Εγώ γλυκέ Μου πατέρα, Είμαι αυτός που με τον ουράνιο Πατέρα Μου τα έφτιαξα όλα αυτά». Τον κρατούσε από το χέρι και Του μιλούσε για την γλυκύτητα του ουράνιου Βασιλείου και η χαρά του μικρού Ιησού ήταν απέραντη, γιατί μιλούσε για το Βασίλειο που ο Ίδιος ζούσε και που το εγκατέλειψε για να κατέβει στη γη. Του μιλούσε για τους ανθρώπους, για τα πάθη των ανθρώπων, του μιλούσε για τις καλοσύνες των ανθρώπων και χαιρόταν ο μικρός Ιησούς, γιατί Του μιλούσε για τα σπλάχνα Του, που ο Ίδιος είχε δημιουργήσει με τον Πατέρα Του και το Άγιο Πνεύμα. Και όταν Τον σήκωνε ο γέροντας Ιωσήφ στην αγκαλιά του και Τον έσφιγγε μέσα στα χάδια και τα φιλιά του, τότε γινόταν το εξής παράξενο: Ο Θεός που κρατούσε όλο τον κόσμο στην αγκαλιά Του, τώρα ήταν μικρό Παιδί μες στην αγκαλιά ενός ανθρώπου. Αυτό είναι το μυστήριο! Αυτό είναι που ζητάει ξανά τώρα ο μικρούλης Ιησούς, το μικρό ταπεινό Βρέφος της Βηθλεέμ: «Μπορείς να Με αγαπήσεις, όπως Με αγάπησε ο γέροντας Ιωσήφ; Μπορείς εσύ γυναίκα, σαν την Μανούλα Μου την Μαριάμ, να Με κλείσεις μες στην αγκαλιά σου και εκεί να Με γεμίσεις με τα χάδια και τα φιλιά σου; Μπορείς να το κάνεις αυτό; Πες μου πως Με αγαπάς, γιατί αυτό έλεγε συνέχεια η Μανούλα Μου. Με κρατούσε τόσο σφιχτά και Με γέμιζε συνέχεια με τα χάδια της και τα φιλιά της». Εμείς γνωρίσαμε τον Ιησού μόνο σαν Θεό και ξεχάσαμε ότι είναι και άνθρωπος. Είναι Θεός και άνθρωπος. Τον λατρέψαμε σαν Θεό και Τον αγνοήσαμε σαν άνθρωπο. Και όμως τι παίρνουμε μέσα από τη θεία Κοινωνία; Το Σώμα και το Αίμα του ανθρώπου Ιησού. Σαν άνθρωπος μας φανερώθηκε. Σαν άνθρωπος μας δίδαξε. Σαν άνθρωπος πληγώθηκε. Σαν άνθρωπο Τον αγκαλιάσαμε. Σαν άνθρωπο Τον γεμίσαμε με φιλιά. Σαν άνθρωπο τώρα θέλει ξανά στο δεύτερο Του διωγμό να Τον ξαναγνωρίσουμε. Μακάριοι εκείνοι οι άνθρωποι που με πολύ λατρεία θα Τον κρατήσουν στην αγκαλιά τους! Αν είστε άντρες, κρατήστε Τον σαν τον γέροντα Ιωσήφ που Τον έβαζε στον ώμο του και Του δείχνε τις ομορφιές της δημιουργίας του ουράνιου Πατέρα και έκανε την καρδιά του μικρού Ιησού να σπαρταράει από χαρά. Ο γέροντας Ιωσήφ πάντα θαύμαζε το πώς προσευχόταν η Βασιλοπούλα του η Μαριάμ. Ώρες ατελεύτητες ήταν γονατιστή με ενωμένα τα χεράκια της και μιλούσε συνέχεια στο Θεό Πατέρα και εκείνος θαύμαζε. Αλλά ενώ σε όλα ήταν τέλεια, το Μικράκι της την ξεπερνούσε μόνο σε ένα: Στο ότι προσευχόταν πιο πολύ από την Μητέρα Του. Απορούσε ακόμα και η ίδια Του η Μητέρα, πως μπορεί αυτό το Μικρό να ξέρει τόσα πολλά και να στέκεται ώρες και να μιλάει με το Θεό Πατέρα Του με τέτοια γλυκύτητα, με τέτοια λατρεία, με τέτοια αγάπη. Πόσες φορές σήκωνε τα αγιασμένα της χεράκια η Μαριάμ και σκούπιζε από τα ματάκια του μικρού της Ιησού, τα δάκρυα της λατρείας και της αγάπης που έτρεχαν σωρηδόν. Είχε τίποτα να πει σαν λάθος το Παιδί της; Μα ήταν τέλειο. Τότε τι ήταν αυτό που Το έκανε και δάκρυζε; Ήταν ο έρωτας Του στο Θεό Πατέρα Του! Ήταν ο θεϊκός έρωτας που υπήρχε μέσα Του και έκανε την καρδιά Του να δονείτε συνέχεια. «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» Γι’ αυτόν τον Πατέρα μιλούσε ο Ιησούς σε όλη την Καινή Διαθήκη! Γι’ αυτόν τον Πατέρα μιλούσε παντού όπου πήγαινε. Τι έκανε χωρίς τον Πατέρα Του; Πότε έκανε ένα θαύμα χωρίς να σηκώσει τα χέρια Του στον Πατέρα Του; Πότε μιλούσε πριν ζητήσει την δύναμη από τον Πατέρα Του; Τίποτα δεν έκανε χωρίς τον Πατέρα Του. Και όμως εμείς Τον αγνοούμε. Αφήσαμε να απορροφηθεί ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα μέσα από την αγία μορφή του Ιησού. Τώρα όμως ο ίδιος ο Ιησούς, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, θέλει να αποκατασταθεί αυτή η αλήθεια, γιατί η μοναδική χαρά του Ιησού ήταν να μιλάει για τον Πατέρα Του. Και τώρα θέλει να μάθουμε όλοι μας να προσευχόμαστε στον Ουράνιο Πατέρα και στο όνομα του Γιού Του, για να πάρουμε το Άγιο Του Πνεύμα. Θέλει τώρα να μιλάμε για την αλήθεια της Αγίας Τριάδος, ότι ο ουράνιος Του Πατέρας είναι ο Πατέρας ο πολυέλεος, ο πολυεύσπλαχνος, ο τους δικαίων αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών. Να μην υπάρξει κανένας που θα πει: «Ο Πατέρας Μου είναι άδικος. Ο Πατέρας Μου είναι κακός. Είναι τιμωρός. Όχι, ο Πατέρας Μου είναι η Ευσπλαχνία». Όταν μιλούσε για τον Πατέρα Του, έβλεπε όλος ο κόσμος την λατρεία του θεϊκού έρωτα που ήταν στα μάτια αυτού του Προφήτη, όπως Τον αποκαλούσαν τότε. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει την γλυκύτητα της ενότητας που υπήρχε ανάμεσα στον Γιό και στον Πατέρα. Και αυτή την γλυκύτητα της ενότητας προσπαθούσε με αγάπη να μεταφέρει στους ανθρώπους, για να μας δείξει πως, όποιος θέλει πραγματικά να γίνει ένα με τον Θεό, μπορεί να αποδεχτεί την σταυρική θυσία του Γιού Του, αυτό που έκανε, την θεία Κοινωνία, να Τον πάρει μέσα Του και μέσα από αυτόν Εκείνος θα βάλει την ψυχή μες στα δικά Του τα χέρια, για να την φέρει μέσα στην ίδια την καρδιά του Θεού Πατέρα. Γράφτηκε μέσα στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο: «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν Η΄ 32). Ποια είναι αυτή η αλήθεια; Όλοι μίλησαν για αλήθειες, αλλά ποια είναι η αλήθεια; Υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια από το να ξέρεις ότι ο Θεός Πατέρας είναι ο δικός σου Πατέρας, είναι η δικιά σου Μάνα και σε λατρεύει τόσο πολύ, που έστειλε τον Γιό Του τον Μονογενή να θυσιαστεί; Και όχι απλώς να θυσιαστεί, αλλά να ζητήσει μέσα από την σταυρική θυσία του Γιού Του να γίνουμε όλοι ένα με Εκείνον. Πως; Με το να ανοίξουμε την καρδιά μας και να πάρουμε στα σπλάχνα μας τον Ίδιο, μέσα από τη θεία Κοινωνία: «Εάν δεν φάγητε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και πιείτε αυτού το Αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιωάν 6,53). Κανείς δεν θα μπορεί να αναστηθεί, εάν δεν θελήσει να βάζει μέσα του συνέχεια τον ίδιο τον Γιό Του και μέσα από τον Γιό Του, τον ίδιο τον Θεό Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα να πλημμυρίζει όλη του την ύπαρξη. Αυτό είναι που ζητάει από όλους μας. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να ζητάμε κάθε μέρα τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Είναι η μόνη προσευχή που δεν την λέμε ποτέ. Θα πούμε πολλές προσευχές στον Χριστό μας, σπανιότατα στο Θεό Πατέρα και σχεδόν ποτέ στο Άγιο Πνεύμα. Αυτό θέλει να αποκαταστήσει ο Ιησούς με τα λόγια που είπε: «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν Η΄ 32). Και ήλθε η αλήθεια τόσο δυναμικά στην Πεντηκοστή σαν φώς, σαν δύναμη και άλλαξε τους ανθρώπους. Είναι το Άγιο Πνεύμα εκείνο που κάνει τους ανθρώπους να έχουν πείσμα στο πόλεμο εναντίον του σατανά! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει τους ανθρώπους να έχουν επιμονή να αναζητούν τον θεϊκό έρωτα στην καρδιά! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει το νου να φωτίζεται και να αναζητά την αλήθεια! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει έναν άνθρωπο να θέλει να ζει μόνο για την αλήθεια! Και ποια είναι η μεγαλύτερη αλήθεια; Αυτό που δίνει την ευτυχία. Ποιος μπορεί να αντέξει στην ζωή χωρίς την αγάπη; Ποιος είναι εκείνος που μπορεί να αντέξει σε αυτή την ζωή, χωρίς να νιώθει ότι αγαπάει κάποιον και κάποιος τον αγαπά; Και ποιος είναι εκείνος που έχει βεβαιότητα ότι ένας άνθρωπος έχει σταθερή αγάπη; Γι’ αυτό και λέει ο Ιησούς: «Αναζητάτε πρώτα την βασιλεία του Θεού και μετά όλα Εγώ θα σας τα δώσω» (Ματθ. 6΄ 33). Και ποια είναι η Βασιλεία του Θεού; Ποιο είναι αυτό το Βασίλειο μέσα στο οποίο ο άνθρωπος χάνεται και είναι ευτυχισμένος; Δεν είναι ο θεϊκός έρωτας; Δεν είναι να νιώθεις ότι ο Θεός Πατέρας είναι μες στην καρδιά σου και συ μέσα στην δικιά Του; Μακάριοι εκείνοι οι άνθρωποι που θα αφήνουν τα χέρια τους να περιτυλιχτούν σαν μωρά, σαν μωρουδίστικα χεράκια, γύρω από τον θεϊκό λαιμό του Ουράνιου τους Πατέρα. Μακάριοι αυτοί οι άνθρωποι, που από σήμερα ξεκινούν να προσεύχονται γλυκά και τρυφερά, όπως προσευχόταν ο μικρός Ιησούς και προκαλούσε τον θαυμασμό και του γέροντα Ιωσήφ και της Παρθένου Μαριάμ. Βλέποντας Τον να γονατίζει, να σηκώνει τα χεράκια Του στον ουρανό και να μιλάει με τέτοια λατρεία που να τρέχουν συνέχεια τα δάκρυα του έρωτα από τα μάτια αυτού του Παιδιού για τον ουράνιο Του Πατέρα, η Μαριάμ και ο γέροντας Ιωσήφ δεν μπορούσαν παρά να μουσκεύουν και εκείνοι από τα δάκρυα του θεϊκού τους έρωτα. Γι’ αυτό είμαστε εμείς λειψοί, γιατί μονάχα όταν έχουμε ανάγκη κλαίμε, όταν είμαστε άρρωστοι και οτιδήποτε άλλο μας συμβαίνει. Αλλά ποτέ δεν κλαίμε από έρωτα για το Θεό. Αυτό είναι που μας ζητάει τώρα ο Θεός, να Τον βάλουμε σαν κεντρικό στόχο, σαν κεντρικό λατρεμένο πρόσωπο της ψυχής μας. Θέλει να γίνει Αυτός ο έρωτας της ψυχής μας. Μιλάω για τον θεϊκό έρωτα και άλλοι παρεξηγούνται λέγοντας γιατί δεν λες για την αγάπη; Μα η αγάπη είναι κάτι γενικό, που δόθηκε στο «κατ’ εικόνα». Ο έρωτας είναι αυτό που θα αποκτήσεις εσύ για να πετύχεις το «καθ’ ομοίωση», γιατί μες στο θεϊκό έρωτα ανακαλύπτεται και φανερώνεται και ζωοποιείται και εμποτίζεται η ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν εμποτιστεί από το Άγιο Πνεύμα, τότε όλος είναι φως, όλος είναι χαρά. Αλλά δεν το κάνει από βία κι έτσι γίνεται με ουσία, μέσα από την πίστη του. Αναζητήστε από σήμερα το Άγιο Πνεύμα και πείτε του: «Πανάγιο Πνεύμα, Εσύ που ξέρεις τα μυστικά του θεϊκού έρωτα, Εσύ που ανακαλύπτεις μέσα στις ψυχές μας τους καλύτερους δρόμους για τον καθένα, για να φτάσουμε κοντά στο Βασιλιά Θεό Πατέρα μας, αποκάλυψε και σε μας εκείνους τους μυστικούς δρόμους, που θα γίνουμε ένα με το Βασιλιά Θεό μας». Όσοι πρώτα θα το αναζητήσουν και μετά θα το ανακαλύψουν, για να το γευθούν στη συνέχεια, αυτοί θα μπορούν να φωνάζουν: «Θεέ της καρδιάς μου, πλημμύρισε με, με τον θεϊκό Σου έρωτα, το Πανάγιο Σου Πνεύμα, και την απόλυτη εμπιστοσύνη στο θεϊκό Σου θέλημα με αυταπάρνηση. Δος μας αυταπάρνηση, να κόβουμε τα θελήματα μας, για να ζεις μονάχα Εσύ μέσα σε εμάς». Είναι αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζεί εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2,20). Πολλοί θα τα ακούσουν τα λόγια αυτά, λίγοι θα τα αφήσουν στην καρδιά τους και πολλοί ελάχιστοι θα τα ζήσουν. Εύχομαι εσείς να είσαστε από αυτούς τους ανθρώπους που τα άκουσαν, τα έβαλαν μέσα στην καρδιά τους και τώρα είναι έτοιμοι να τα ζήσουν. Και όταν θα ξεκινήσετε να τα ζείτε, λέγοντας τις μυστικές εκείνες λέξεις, τα κλειδιά εκείνα που μπαίνουν στην πόρτα για να την ανοίξει που είναι: «Γλυκιά μου αγάπη! Γλυκέ μου έρωτα! Γλυκέ μου Ιησού! Ουράνιε μου Πατέρα. Θεέ της καρδιάς μου!» να ξέρετε ότι αυτοί είναι οι κωδικοί μέσα από τους οποίους ανοίγονται τα μυστήρια του ουράνιου διαδικτύου. Επίλογος Λέει ο Θεός: «Θέλεις να γίνεις πηγή ή κανάτα του θεϊκού Μου έρωτα; Αν θέλεις να γίνεις πηγή, τότε πρέπει να αφήσεις όλα τα άλλα που κάνεις, γιατί κάνεις πάρα πολλά, που σου φέρνουν κούραση, στεναχώριες και μεγάλες θλίψεις. Τότε αναγκαστικά θα είσαι μόνο κανάτα, για να δίνεις νεράκι μόνο σ’ αυτούς που θα είναι κοντά σου. Αν όμως θελήσεις να γίνεις πηγή, τότε Εγώ θα σε ποτίζω με το δικό Μου νάμα, το νάμα του θεϊκού Μου έρωτα. Και τότε θα μεταδίδεις σ’ όλα τα δικά Μου τα παιδιά τη Χάρη του θεϊκού Μου έρωτα, που είναι τόσο δυνατή, που κανένα έργο, ακόμα και το πιο ωραίο να είναι, δεν έχει την ίδια δύναμη. Τι θέλεις λοιπόν να είσαι, πηγή ή κανάτα του θεϊκού Μου έρωτα; Πηγή! Όμως για να γίνεις πηγή, πρέπει να γίνεις μωρό χαμένο στην γλυκιά Μου αγκαλιά, γιατί και η πηγή είναι χαμένη μέσα στο χώμα. Την κανάτα την βλέπεις, ενώ την πηγή δεν την βλέπεις, γιατί βγάζει νερό μέσα από τα έγκατα της γης. Για να γίνεις πηγή, πρέπει να χαθείς σαν την σταγόνα της βροχής μέσα στην άπειρη θάλασσα της ευσπλαχνίας Μου». Γίνετε λοιπόν μωρά στην αγκαλιά του Θεού. Τότε δεν θα ζείτε εσείς, αλλά θα ζει ο Χριστός μέσα σε εσάς. Θα γίνει αυτό που λέει ο Απ. Παύλος: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζεί εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2,20). Τότε όλα τα προβλήματα που έχετε στο σπίτι σας και τα υπόλοιπα, θα σας φαίνονται σκύβαλα. Εύχομαι όλοι σας να αναζητάτε τον θεϊκό έρωτα, αυτόν να ακολουθείτε και με αυτόν τώρα να ζείτε. Ο ερωτευμένος μόνο τον έρωτα κοιτά, δεν κοιτάει τίποτα άλλο. Και θέλω να το πω αυτό, γιατί το μυστικό της μεγάλης αυτής ευλογίας, δεν δίνεται μονάχα σε συγκεκριμένους ανθρώπους, δήθεν ευσεβείς, που ξέρουν να κάνουν μια μετάνοια, που ξέρουν να κάνουν έναν εσπερινό, που ξέρουν να κάνουνε καμιά αγρυπνία και καμιά προσευχή. Όχι. Το μυστικό του θεϊκού έρωτα δίνεται σε όλους ανεξαρτήτως, έστω και αν είναι ο μεγαλύτερος αλήτης των αιώνων! Ξέρετε γιατί; Για τον απλούστατο λόγο, ότι όλοι έχουν την δυνατότητα να ερωτευθούν. Ποιος μπορεί να αρνηθεί στον τελευταίο αλήτη του κόσμου να ερωτευθεί μια κοπέλα; Μπορεί να του το αρνηθεί κανένας; Είναι το μόνο πράγμα που έχει χαριστεί σε όλο τον κόσμο και στον πιο τελευταίο. Γι’ αυτό σας λέω πως όλοι έχουμε την ίδια δυνατότητα να ερωτευθούμε το Θεό μας! Και έρωτας σημαίνει να Του ΑΦΟΣΙΩΘΕΙΣ, να Τον ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙΣ, να Τον ΥΠΑΚΟΥΣ όπως το μωρό την μαμά του. Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογήσει όλους. Αμήν. Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου

Αν είσαι πάνω από 30 ετών, μην κάνεις πως δε θυμάσαι… 1. Το Ανθολόγιο, που προς το τέλος είχε και το

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.

Πώς σε πιάνει στα καλά καθούμενα μια ξαφνική νοσταλγία για θάλασσα, νησιά και διακοπές μέσα στο καταχείμωνο; Έτσι είναι και η συνταγή που σας προτείνουμε εδώ. Εύκολη, αλλά μερακλού και με άρωμα καλοκαιριού. Έχει το καλαμαράκι της, το ουζάκι της, το κρασί, έχει και την ντοματούλα της.

Ένα εξαιρετικό παιχνίδι που παίζετε κάθε στιγμή, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις και να γίνεις εσύ ο καλύτερος εκπαιδευτής.

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.

This memo game isn't just about having a sharp memory, it also tests your knowledge of celebrity gossip spanning the last 50 years. Challenge your friends and family by pairing famous couples from both the past and the present. The game includes clear instructions (and answers) in English, French, and German.

Πενήντα ασπρόμαυρες φωτογραφίες αποκαλύπτουν τα «Αιγαιοπελαγίτικα Καΐκια, 1954-64».

Η νοσταλγία είναι χρήσιμη για τη συγγραφή ρομάντζων. Άχρηστη όμως στην ανίχνευση και στο σχεδιασμό του μέλλοντος. Και αυτό γιατί μας καθηλώνει στο παρελθόν. Το χειρότερο δε, μας κρατά δέσμιους δοξασιών και φαντασιώσεων. Έτσι άλλωστε ερμηνεύεται η νοσηρή νοσταλγία για το παλιό και το περασμένο, το ανεπίκαιρο και το μάταιο.

Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το νέο βιβλίο του Αρτούρο Πέρεθ- Ρεβέρτε «Το Τανγκό της Παλιάς Φρουράς». Ο Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε μας παραδίδει ένα μεγάλο και εντυπωσιακό μυθιστόρημα, το καλύτερο ίσως μέχρι τώρα μυθιστόρημά του, που αγκαλιάζει όλο το μεγαλείο της ζωής και της ιστορίας, ένα συγκινητικό βιβλίο που ζωντανεύει την ιστορία όχι µόνο δύο ανθρώπων αλλά και ενός ολόκληρου κόσμου

Ξεκινούν σήμερα οι εκδηλώσεις-θεσμός για τα Ανώγεια, με τίτλο «ΥΑΚΙΝΘΕΙΑ» που φέτος μετρούν 25 χρόνια ζωής. Το θέμα που έχει επιλεγεί: “Η Νοσταλγία. Η πρόσβαση στον κόσμο των αναμνήσεων”. Ξεχωριστοί καλλιτέχνες, ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί θα ανηφορίσουν και φέτος στον Ψηλορείτη υποσχόμενοι μοναδικές βραδιές. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης σε συνεργασία με τον Δήμο Ανωγείων και τον Οργανισμό Androidus Project Tank. Όλες οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 9 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο.

Φόρεμα κυριλέ, μαλλί αμπιγιέ και όλο το bitch attitude να ισορροπεί πάνω σε ένα ζευγάρι ψηλά τακούνια.

Πενήντα ασπρόμαυρες φωτογραφίες αποκαλύπτουν τα «Αιγαιοπελαγίτικα Καΐκια, 1954-64».

Και τώρα σε όλο τον κόσμο σε πολλούς απλούς ανθρώπους ο Θεός αποκαλύπτεται και λέει το θέλημά Του. Με απλά λόγια τους φανερώνει, τι πρέπει να κάνουν τα παιδιά Του, για να είναι έτοιμα σε αυτό που ο Εωσφόρος ετοιμάζει. Κάποιοι αυτά τα πιστεύουν και κάποιοι άλλοι δεν τα πιστεύουν. Ας μην τα πιστεύουν οι άπιστοι. Τα πιστεύουν όμως τα παιδιά του Θεού. Εξάλλου ο Θεός, όλους μας θέλει δικά Του παιδιά. Όλους μας αγαπάει και μας λατρεύει. Αλλά λίγοι άνθρωποι όμως Τον πιστεύουν και Τον αγαπούν σαν Πατέρα τους, σαν Μητέρα τους, σαν Φίλο, σαν Αδελφό τους, σαν το παν γι’ αυτούς. Ο κάθε πατέρας όταν δει ότι κάποιο κακό έρχεται στο σπίτι του ή στα παιδιά του, παίρνει τα μέτρα του. Προετοιμάζει το σπίτι, προετοιμάζει τα παιδιά του! Λέει ο Θεός: «Αυτοί που Με αναγνωρίζουν σαν Πατέρα τους, αυτοί που ξέρουν ότι Εγώ σαν Μητέρα αγαπώ όλα Μου τα σπλάχνα και θέλω να τα κρατώ μέσα στην αγκαλιά Μου σαν μωρά, αυτοί θα ακούσουν την φωνή Μου και θα καταλάβουν τα λόγια Μου. Αυτοί όμως που δεν θέλουν να Με δεχτούν σαν Πατέρα τους, όχι απλώς θα δυσκολευτούν να τα πιστέψουν, αλλά θα τα απορρίψουν κιόλας. Κι όμως Εγώ κατά διαστήματα έστελνα πάντα τους κήρυκές Μου, τους Προφήτες Μου, έστελνα τους δικούς Μου ανθρώπους, τα απλά παιδιά Μου, που μιλούσαν στα παιδιά Μου και τους έλεγαν το θέλημά Μου. Στην παλιά εποχή αυτούς τους ανθρώπους, τους έλεγαν διαλεχτούς του Θεού. Τώρα όμως, άλλοι τους λένε πλανεμένους και άλλοι τους αποκαλούν αγίους. Ούτε το ένα είναι, ούτε το άλλο. Ούτε πλανεμένοι είναι, αλλά ούτε και άγιοι. Είναι απλά τα παιδιά Μου! Κι Εγώ σαν Πατέρας έχω δικαίωμα να μιλώ στα παιδιά Μου, για να τα αφυπνίζω, για να τα ξυπνώ, για να τα προετοιμάζω, να δέχονται μέσα στην καρδιά τους πάντα το δικό Μου θέλημα, να προσέχουν την αγκαλιά του Εωσφόρου, να αγαπούν τη χαρά, τον ουρανό και να αποφεύγουν τα σκοτάδια του Άδη». «Η Αποκάλυψη ξεκίνησε και ήδη βρίσκεστε στην τέταρτη σφραγίδα» Σε όλο τον κόσμο λοιπόν, αυτή την στιγμή ο Θεός αποκαλύπτεται και λέει πολλά πράγματα. Ένα από αυτά που θα ήθελα σήμερα να σας πω, είναι ακριβώς ένα καινούργιο αποκαλυπτικό μήνυμα του Θεού για όλα Του τα παιδιά, μέσα από το οποίο φαίνεται ο δυνατός θεϊκός, μητρικός Του έρωτας σε όλα Του τα σπλάχνα, για να μας προετοιμάσει γι’ αυτό που έρχεται. Όταν το διάβαζα, μου έκανε εντύπωση ο σχολιασμός που κάνει σε κάποια αποστροφή του λόγου, όταν λέει ότι η Αποκάλυψη ξεκίνησε και ήδη το βιβλίο αυτό έχει ανοίξει και βρίσκεστε μάλιστα στην τέταρτη σφραγίδα, καθώς οι σφραγίδες αυτές ανοίγουν και σταδιακά έρχεται το κακό στη γη! Το πρώτο θηρίο έχει λάβει ανθρώπινη μορφή και αναμένει μέχρι να του δώσει εξουσία ο Εωσφόρος. Στη συνέχεια λέει και άλλα πολλά που θα συμβούν. Στο τέλος θα μιλήσει για την έβδομη σφραγίδα. Όταν αυτό το τόσο αποκαλυπτικό μήνυμα του Θεού το διάβαζα, έμεινα πραγματικά έκπληκτος. Θέλω να σας το δώσω σε όλους και ο καθένας ας το κρίνει. Αν νομίζει ότι είναι από τον Θεό Πατέρα, ας το κρατήσει, ας το πιστέψει και ας το εφαρμόσει. Αν όμως δεν το πιστέψει, τότε ας το πετάξει. Μετά από αυτό ζήτησε η ψυχή μου να διαβάσει την Αποκάλυψη του Ιωάννη, σ’ εκείνο το σημείο που λέει για τις σφραγίδες, γιατί εδώ αναφέρεται ότι ήδη η τέταρτη σφραγίδα έχει ανοίξει, που σημαίνει ότι έχουν προηγηθεί και οι υπόλοιπες άλλες τρείς. Πριν το άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας κατά την οποίαν θα βασιλέψει ο Εωσφόρος, λέει ότι θα προβληματιστεί πάρα πολύ, όταν δει εκατομμύρια ψυχές να λατρεύουν με μητρικό έρωτα τον Θεό Πατέρα! Δεν θα το πιστεύει ο σατανάς! Θέλησα λοιπόν να διαβάσω το έκτο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, που αναφέρεται ακριβώς σε αυτές τις σφραγίδες που ανοίγουν. Τις ανοίγει το Αρνίο, δηλαδή ο Ιησούς, και λέει: «Όταν άνοιξε η πρώτη σφραγίδα, τότε φανερώθηκε ένα άλογο άσπρο και αυτός που καθόταν πάνω του είχε τόξο και του δόθηκε στεφάνι, σύμβολο της νίκης και της βασιλείας του. Ο καβαλάρης αυτός που εξεικόνιζε το κήρυγμα του ευαγγελίου, βγήκε αμέσως νικητής και θα εξακολουθεί να νικά μέχρι το τέλος» (Αποκ. Στ΄ 1-2). Θα σας διαβάσω την μετάφραση του Τρεμπέλα από το αρχαίο κείμενο. Αυτό όμως θα σας το εξηγήσω τελευταίο. Θυμάστε ποια είναι η δεύτερη σφραγίδα που άνοιξε το Αρνίο; «Και βγήκε άλλο άλογο κοκκινωπό, και εις εκείνον που εκάθετο επ’αυτού και εξεπροσώπει τον πόλεμο, εδόθη η άδεια από τον Θεό να πάρει την ειρήνη από τη γη και να σφαγούν αναμεταξύ τους οι άνθρωποι. Και προς τον σκοπό αυτό, του δόθηκε μάχαιρα μεγάλη» (Αποκ. Στ΄ 3-4). Κάποτε είπε ο Ιησούς: «Θα προηγηθούν της Δευτέρας Μου παρουσίας γεγονότα απίθανα. Ένα από αυτά θα είναι, να βλέπετε σε όλο τον κόσμο ταυτόχρονα, το ένα έθνος να πολεμάει εναντίον του άλλου. Και θα υπάρξει ένας τόσο γενικευμένος πόλεμος μεταξύ των ανθρώπων, που δεν ξέρω αν θα υπάρχει μέρος στη γη, στο οποίο να υπάρχει ειρήνη». Λέει λοιπόν ότι άνοιξε αυτή η σφραγίδα και σταδιακά θα έρχεται το κακό που εκπροσωπεί και εκφράζει. Μετά άνοιξε και η τρίτη σφραγίδα: «Και ιδού ένα άλογο μαύρο, και εκείνος που εκάθετο επ’ αυτού εξεπροσώπει την πείνα και τους λοιμούς και είχε ζυγαριά εις το χέρι του». Η τρίτη σφραγίδα φέρνει μεγάλη πείνα! Προσέξτε τι λέει στη συνέχεια: «Και ήκουσα σαν φωνή από το μέσο των τεσσάρων ουρανών να λέγει: “Ένα κιλό σιτάρι να υπερτιμηθεί λόγω της ελλείψεως, ώστε να πωλείται ένα δηνάριο, δηλαδή δύο περίπου χρυσάς δραχμάς. Και τρία κιλά κριθαριού ένα δηνάριο. Και εις το έλαιον και τον οίνο μην φέρεις στέρηση αλλά άφησέ τα αφθονότερα”» (Αποκ. Στ΄ 5-6). Όταν ανοίχθηκε αυτή η σφραγίδα σήμανε την γενικευμένη πείνα, που θα έλθει σε όλη την ανθρωπότητα. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται κανείς πια να είναι προφήτης με όσα βλέπει, ακούει και διαισθάνεται, για να καταλάβει ότι ήδη αυτή η σφραγίδα έχει ανοίξει. Όλοι μας ζούμε ένα προστάδιο μιας μεγάλης πείνας που έρχεται. Και μάλιστα τονίζει συγκεκριμένα, ότι αυτό που θα σας λείψει, θα είναι το ψωμί, το κριθάρι και το στάρι! Δεν θα το σχολιάσω τώρα αυτό, γιατί κάτι άλλο θέλω να τονίσω. -Η πρώτη λοιπόν σφραγίδα, τι σήμαινε; -Την διάδοση του Ευαγγελίου. -Η δεύτερη σφραγίδα; -Τον πόλεμο. -Η τρίτη σφραγίδα; -Την πείνα. Η τέταρτη σφραγίδα, που λέει ότι ήδη ανοίχθηκε και τώρα σιγά-σιγά θα αρχίσει να διαχέεται σε όλο τον κόσμο, αυτό που εκπροσωπεί, λέει τα εξής: «Και όταν το Αρνίο άνοιξε την τέταρτη σφραγίδα, άκουσα τη φωνή του τέταρτου ζώου να λέει: “Έλα και βλέπε”. Και είδα, και ξάφνου, ένα άλογο, ωχρό, και εκείνος που καθόταν επάνω σ' αυτό ονομαζόταν Θάνατος, και ο Άδης ακολουθούσε μαζί του και τους δόθηκε εξουσία επάνω στο ένα τέταρτο της γης, να θανατώσουν με ρομφαία και με πείνα και με θάνατο και με τα θηρία της γης». (Αποκ. Στ΄ 7-8). Προσέξτε τονίζει ότι με πείνα και με θάνατο θα θανατωθεί, το ένα τέταρτο του κόσμου! Η τέταρτη σφραγίδα είναι αυτή που λέει τώρα ο Θεός, ότι άνοιξε και θα φέρει φοβερές επιδημίες. Το συνδέει με την πείνα. Επομένως θα έχει σχέση και με την πείνα. Δηλαδή οι άνθρωποι θα δυσκολεύονται, όχι απλά να βρίσκουν την τροφή τους, αλλά θα δυσκολεύονται να βρίσκουν και φάρμακα για την υγεία τους. Θα σας το δώσω να το διαβάσετε αυτό το αποκαλυπτικό κείμενο. Από περιέργεια διάβασα και τις επόμενες σφραγίδες. Ξέρετε ποιες είναι οι επόμενες; Διάβασα την πέμπτη σφραγίδα που λέει ότι: «Όταν το αρνίο άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα είδα κάτω από το ουράνιο θυσιαστήριο τις ψυχές εκείνων που σφαγιάστηκαν σε κάθε εποχή, επειδή ακολούθησαν τον Λόγο του Θεού κι επειδή έδωσαν την μαρτυρία τους για τον Χριστό». Αναφέρεται στον τελευταίο μεγάλο δεύτερο διωγμό του Χριστού, που θα έλθει στη γη. Όπως ξεκίνησε ο Χριστιανισμός με μαρτύρια και με διωγμούς, έτσι και θα τελειώσει. Και μετά θα έλθει η ένδοξη Ανάσταση και η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας. Λέει λοιπόν εδώ, γι’ αυτό που θα συμβεί μετά από αυτά τα γεγονότα. Δηλαδή, όταν θα δείτε από τις τηλεοράσεις, από τις εφημερίδες, από τα περιοδικά, από τα ραδιόφωνα, από παντού, να πυροβολείται το πρόσωπο του Χριστού, να κατεβάζουν τις εικόνες Του, να διώκεται το Όνομά Του, να απαγορεύεται ο σταυρός να τον φορούν οι άνθρωποι μπροστά στα στήθη τους και θα επιτρέπονται φανερά να λειτουργούν μονάχα οι ιερείς, οι οποίοι έχουν υποταχθεί στο θηρίο, τότε θα καταλάβετε ότι η πέμπτη σφραγίδα άνοιξε. Άλλη φορά βέβαια θα την αναπτύξουμε πιο πολύ. Έτρεξα να δω τι λέει και η έκτη σφραγίδα: «Και είδα όταν το Αρνίο άνοιξε την έκτη σφραγίδα συνέβησαν θεομηνίαι και αναστατώσεις φυσικαί μεγάλαι, που ετρόμαξαν τους επί της γης ανθρώπους και εσήμαναν όλας τας θεομηνίες και τους σεισμούς που επρόκειτο να γίνουν καθ’ όλας τας εποχάς και θα καταλήξουν εις την καταστροφή που θα προηγηθεί της οριστικής καταλύσεως του κράτους του Αντιχρίστου. Και έγινε σεισμός μεγάλος και ο ήλιος εσκοτίσθη και έγινε μαύρος και σαν σάκος τρίχινος και η σελήνη ολόκληρος κοκκίνισε από το αίμα και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν από τη γη, όπως ρίπτει η συκή τα άγουρα σύκα της, όταν σειέται από μεγάλο άνεμο». Εδώ αναφέρεται στην έκτη πληγή, κατά την οποία θα αρχίσει πλέον να κυριαρχεί το βασίλειο του Εωσφόρου, πριν του δοθεί η μεγάλη εξουσία με το άνοιγμα της εβδόμης σφραγίδας, στην οποία θα βασιλέψει ο Εωσφόρος στη γη, γιατί ήδη οι άνθρωποι σαν δαιμονισμένοι αυτόν θα έχουν αναζητήσει. Ο Θεός θα επιτρέψει να γίνει αυτό, όχι γιατί το θέλει ο Εωσφόρος, αλλά γιατί οι άνθρωποι θα πούνε: «Δεν θέλουμε εσένα πλέον Χριστέ με όλα αυτά που μας έλεγες. Θέλουμε τώρα να έλθει ένας άλλος να μας κυβερνήσει και να μας κάνει αυτό που οι καρδιές μας θέλουν». Και οι καρδιές των ανθρώπων ξέρετε τι θέλουνε; Πολλές φορές ζητούν όλα τα ανόητα και τα πρόστυχα. Έχουμε κυβερνήσεις που δεν πιστεύουν στον Θεό και κατεδαφίζουν Εκκλησίες! Έχουμε ανθρώπους που μπαίνουν στα σχολεία, τα ακούτε εξάλλου από τις τηλεοράσεις, και κατεβάζουν τις εικόνες του Χριστού! Έχουμε άλλους ανθρώπους που σφάζουν τους χριστιανούς σαν αρνιά, επειδή απλά είναι Χριστιανοί!!! και κανείς δεν τολμάει να μιλήσει! Ακόμα και οι δικοί μας άνθρωποι, οι εκκλησιαστικοί, δεν τολμάνε να μιλήσουν. Εάν όμως οποιοσδήποτε λαθρομετανάστης πάθει κάτι, αν προσβάλλουν τον Μωάμεθ και το Ισλάμ, τότε όλοι επανίστανται! Γι’ αυτό και μας τους φέρανε εδώ στην πατρίδα μας, για να φύγει ο χριστιανισμός και να επικρατήσει ο μουσουλμανισμός. Έφθασε στο σημείο η καγκελάριος της Γερμανίας, η κ. Μέρκελ, να λέει ότι είναι ισότιμη πλέον η χριστιανική θρησκεία με τον μουσουλμανισμό στη Γερμανία! Σε λίγο όπως πάμε, με την αναλογία αυτή που έχουμε πλέον στα παιδιά και στον πληθυσμό μας, θα είμαστε εξίσου ίσοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι στην ορθόδοξη Ελλάδα! Ποιος τολμάει να πει τίποτα; Μήπως οι πολιτικοί μας; Παρακολουθήστε τους πολιτικούς μας και θα δείτε, πόσοι από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία πολεμούν τον Χριστό και δεν Τον θέλουν. Με χαρά όμως υπερασπίζουν τον μουσουλμανισμό! Με χαρά υπερασπίζουν όλους τους άλλους, εκτός από τον Χριστό! Αυτά όλα είναι προμηνύματα. Θα γίνει τέτοιος μεγάλος διωγμός που δεν έχετε φανταστεί… Στο άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας ο Θεός αποκαλύπτει τον θεϊκό έρωτα, που έχει στα παιδιά Του! Όλα αυτά βέβαια μας τρομάζουν. Όμως θα ήθελα να σκεφτείτε αυτό που λέει μέσα η πρώτη σφραγίδα, ότι δηλαδή βγήκε ένα άσπρο άλογο και ο καβαλάρης κρατούσε τόξο και έσπειρε σε όλο Διερωτήθηκα, ποιο είναι τελικά αυτό το κήρυγμα, που στα έσχατα χρόνια, όταν ξεκινήσουν αυτές οι σφραγίδες να ανοίγονται, θα είναι τόσο δυνατό, που ξεκίνησε ο καβαλάρης μπροστά, για να τοξεύσει στις ψυχές των ανθρώπων την νέα αυτή υπερούσια διδασκαλία του Θεού; Αλήθεια μπορεί να είναι άλλο από το αποκαλυπτικό μήνυμα του μητρικού Του έρωτα, αυτό δηλαδή που τώρα μας αποκαλύπτει, πως είναι για μας όχι μόνο Πατέρας αλλά και Μανούλα στοργική και θα κάνει τα πάντα για τα σπλάχνα Του; τον κόσμο το κήρυγμα του Ευαγγελίου! Θα σας αφήσω με ένα ερωτηματικό, γιατί θέλω να σας διαβάσω πρώτα λίγα από αυτά που λέει τώρα ο Θεός Πατέρας σ’ αυτήν την αποκάλυψη ενός παιδιού: «Λατρεμένα Μου παιδιά, είμαι Εγώ, ο ουράνιος Πατέρας σας, και θέλω να σας πω, πως όχι απλά σας αγαπώ, αλλά Είμαι και ερωτευμένος με τις ψυχές σας. Μα ο δικός Μου έρωτας, δεν έχει καμία σχέση με τον δικό σας γήινο, σαρκικό έρωτα. Δεν συγκρίνεται με κανέναν γήινο έρωτα παρά μόνο με τον μητρικό. Γι’ αυτό, αν θέλετε να τον καταλάβετε και να τον νιώσετε λίγο, δείτε πως λατρεύει η μάνα το μωρό της. Δείτε τον έρωτα που τρέφει η μάνα στο παιδί της και τις θυσίες που μπορεί να κάνει γι’ αυτό. Δείτε πόση αστείρευτη και ασταμάτητη ευσπλαχνία μπορεί να δείξει η μάνα στο παιδί της, για να καταλάβετε πόσο αστείρευτα και ασταμάτητα ευσπλαχνικός Είμαι Εγώ σ’ εσάς. Δείτε πόσο ενωτικός είναι ο μητρικός έρωτας, για να καταλάβετε τι σας ενώνει μεταξύ σας όλους σαν αδέλφια στη γη. Δείτε πόσο μοναδικά μπορεί να αγαπάει μια μάνα το μωρό της, κι όμως με τον ίδιο μοναδικό τρόπο να αγαπάει και τα υπόλοιπα παιδιά της και έτσι θα καταλάβετε πόσο θεϊκά ερωτευμένος Είμαι με τον καθένα από εσάς μοναδικά, αλλά και πόσο ο έρωτάς Μου αυτός σας ενώνει σαν αδέρφια. Ναι, παιδιά Μου, ο δικός Μου ο έρωτας μόνο με τον μητρικό έρωτα μπορεί να συγκριθεί. Γι’ αυτό τώρα σας τον αποκαλύπτω και σας λέω, πως όποιος τον αποδεχθεί, θα μπορέσει και να τον γευθεί και τότε αυτός ο θεϊκός έρωτας θα είναι η δύναμή του. Η δύναμη που χρειάζεται για να συνεχίσει να ζει. Η δύναμη που χρειάζεται για να αγαπήσει πραγματικά πρώτα Εμένα και μετά τα αδέλφια του. Η δύναμη που θα τον κάνει να θυσιάζεται πρώτα για Μένα και μετά για τα αδέλφια του. Η δύναμη που θα τον κάνει να πολεμά τον Εωσφόρο και τα σκοτεινά του πνεύματα. Αυτόν τον έρωτα, τον θεϊκό μητρικό έρωτα, αυτήν την ανυπέρβλητη δύναμη, ενώ την τόνισα πολύ μέσα από την λατρεμένη Μου Βασίλισσα Μαριάμ, που θεϊκά μητρικά λάτρευε τον Γιό της, αλλά θεϊκά μητρικά λατρεύει και όλους εσάς, δεν μπορέσατε να τον καταλάβετε. Κι Εγώ επέτρεψα να κρυφτεί μέχρι να έλθει η ώρα των αποκαλυπτικών χρόνων. Μέχρι την ώρα που θα άνοιγε το βιβλίο της Αποκάλυψης, που δόθηκε στον αγαπημένο μου γιο Ιωάννη προς δική σας αφύπνιση και προετοιμασία. Στ’ αλήθεια, το βιβλίο αυτό έχει ανοίξει και βρίσκεται ήδη στην τέταρτη σφραγίδα, καθώς οι σφραγίδες αυτές ανοίγουν και σταδιακά έρχεται το κακό στη γη. Το πρώτο θηρίο έχει λάβει ανθρώπινη μορφή και αναμένει μέχρι να του δώσει εξουσία ο Εωσφόρος. Μα ποτέ δεν θα σας άφηνα μόνους. Ποτέ μια μάνα δεν αφήνει τα παιδιά της απροστάτευτα, αν έχει αντιληφθεί τον κίνδυνο που έρχεται. Φροντίζει έτσι, ώστε να οχυρώσει το παιδί της με συμβουλές αλλά και πνευματικά εφόδια, για να μπορεί το παιδί όταν θα έλθει η ώρα να εκτεθεί στον κίνδυνο, να αγωνιστεί με θάρρος και να αποφύγει με συνετό τρόπο το κακό. Μια πνευματοφορούμενη μάνα δεν το συμβουλεύει να πολεμά το κακό με το κακό, αλλά με πνευματικά εφόδια, όπως είναι η αγάπη, η προσευχή και η εμπιστοσύνη στον Θεό. Το ίδιο ζητώ κι Εγώ τώρα από εσάς, παιδιά Μου. Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι απλά τον κίνδυνο, αλλά βλέπω τα παιδιά Μου να ζουν μέσα στο κακό και να βαδίζουν προς την καταστροφή. Σαν Παντογνώστης ήξερα τον πόλεμο που θα ερχόταν. Ήξερα τον δεύτερο διωγμό, που θα ετοίμαζε ο Εωσφόρος ενάντια στον μονογενή μου Υιό, Ιησού, και έτσι σας τον γνωστοποίησα μέσα από το βιβλίο της Αποκάλυψης. Και αλίμονο σ’ αυτούς που ακυρώνουν την ιερότητα του βιβλίου αυτού και θεωρούν πλανεμένα τα διαλεχτά παιδιά Μου, που αγωνίζονται για να προβάλουν την αλήθεια και να αφυπνίσουν τα σπλάχνα Μου. Δεν καταλαβαίνουν, πως δεν τα βάζουν με τα παιδιά Μου, αλλά με Εμένα τον ίδιο; Το ξαναλέω, αλίμονο σε όσους ακυρώνουν τους ιερούς Μου λόγους και πολεμούν τους προφήτες Μου και όσα απλά ταπεινά παιδιά Εγώ θα χρησιμοποιήσω σαν δικούς Μου αγγέλους, για να δώσω κουράγιο και δύναμη στα παιδιά Μου. Καλύτερα να μην είχαν γεννηθεί, αφού δεν βάζουν σε κίνδυνο μόνο την ψυχή τους, αλλά και πολλών άλλων δικών Μου παιδιών, που θα πλανηθούν από την δική τους πλάνη. Τι λόγο θα παραδώσουν για όσες ψυχές παρασύρουν με τον εωσφορικό εγωισμό τους; Παιδιά Μου, αλλάξτε ζωή όσο είναι καιρός! Ελάτε προς το φως και αφήστε το να μπει στην καρδιά σας. Αφήστε το δικό Μου φως να φωτίσει την ψυχή σας και να δει πόσο αυτή η ψυχή είναι ευάλωτη από τα χτυπήματα του σατανά. Παραδεχθείτε την αδυναμία σας και ζητήστε Μου να σας αποκαλυφθώ. Ζητήστε Μου να σας πλημμυρίσω με το Πανάγιό Μου Πνεύμα και τον μητρικό Μου έρωτα. Αυτός ο έρωτας θα είναι η δύναμή σας. Με τα βέλη του δικού Μου έρωτα, θα πολεμήσετε τα φθονερά βέλη του Εωσφόρου. Γι’ αυτό και άφησα αυτόν τον έρωτα κρυμμένο τόσους αιώνες και τον αποκαλύπτω τώρα στα χρόνια της Αποκάλυψης. Ο Εωσφόρος που τόσο ύπουλα μηχανεύεται το κακό και διαστρεβλώνει τα πάντα, θα μπορούσε να διαστρεβλώσει και τον έρωτα αυτό. Γι’ αυτό και δεν επέτρεψα να σας δοθεί νωρίτερα. Να ξέρετε, πως το μήνυμα του μητρικού Μου έρωτα, σας δίνεται τώρα σαν κορυφαία αποκάλυψη και ήδη εξαπλώνεται παντού, σε όλη τη γη, δίχως εσείς να το γνωρίζεται, αλλά κυρίως δεν τον γνωρίζει ο Εωσφόρος. Όλες οι αγγελικές Μου δυνάμεις βρίσκονται με δική Μου εντολή στη γη και σκεπάζουν όσα Εγώ δεν θέλω να αποκαλυφθούν στον σατανά. Εκατομμύρια ψυχές θα δεχθούν το μήνυμα του μητρικού Μου έρωτα και με αυτόν τον έρωτα θα εναντιωθούν στον Αντίχριστο, όταν θα λάβει εξουσία στη γη. Μέχρι τότε οι δαίμονες θα βλέπουν τις ψυχές των παιδιών Μου να καίγονται από θεϊκό έρωτα δίχως να μπορούν να καταλάβουν πως γίνεται αυτό. Πως ψυχές παραδομένες σ’ εκείνους, ξαφνικά αλλάζουν και από τα σκοτάδια πλησιάζουν στο φως; Κι όμως αυτό γίνεται πραγματικότητα και μάλιστα αυτές οι ψυχές όλο και περισσότερο φωτίζονται και μεταλαμπαδεύουν το δικό τους φως και σε άλλους!» Λέει κι άλλα πολλά τα οποία θα τα διαβάσετε κατ’ ιδίαν μετά. Τα δύο όπλα του Θεού στα παιδιά Του πριν από τα έσχατα: Ο θεϊκός Του έρωτας και η θεία Κοινωνία Το μόνο που θα ήθελα να σας εξηγήσω από αυτά που λέει, είναι για την εβδόμη σφραγίδα και συγκεκριμένα αυτό που μας ζητάει. Δείτε τι λέει: «Όταν ανοιχθεί η εβδόμη σφραγίδα και ακουστεί η έβδομη σάλπιγγα, που θα αφήσει τον Εωσφόρο να κυριαρχήσει στη γη με τον ανελέητο και υπόδουλο βασανιστικό του τρόπο, ο ίδιος και ο σατανικός του στρατός θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον δικό Μου κρυφό στρατό. Θα εκπλαγούν βλέποντας εκατομμύρια αγγελικές ψυχές να λατρεύουν τον Θεό της καρδιάς τους με θεϊκό έρωτα, τον οποίο θα αντλούν από Εμένα τον ίδιο. Και ενώ θα παίρνουν θεϊκό μητρικό έρωτα από τον Πατέρα, θα δίνουν θεϊκό μητρικό έρωτα στον Υιό. Έναν έρωτα που θα τους κάνει να θέλουν να θυσιαστούν αυτοί, αντί το λατρεμένο τους Βρέφος. Όλα αυτά, παιδιά Μου, είναι αλήθεια. Εγώ σας αγαπώ και σας λατρεύω, όπως η μητέρα που αγαπάει όχι απλά τα παιδιά της, αλλά τα μωρά της, τα σπλάχνα της. Σαν μωρά σας κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά Μου. Αυτός είναι ο θεϊκός μητρικός Μου έρωτας! Ο θεϊκός μητρικός Μου έρωτας είναι αυτός που θα πολεμήσει τον Εωσφόρο! Όχι, εσείς. Εγώ σαν Μανούλα θα πολεμάω πίσω από εσάς, για εσάς. Από τον ουρανό σας δίνω δυνατό ανυπέρβλητο όπλο, τον έρωτά Μου!». Δύο όπλα λέει ότι θα μας δώσει ο Θεός: Τον δικό Του θεϊκό έρωτα από τον ουρανό, ότι δηλαδή μας αγαπά σαν Μαμά κι εμείς πρέπει να Τον φωνάζουμε Πατέρα και Μανούλα και στη γη θα βρίσκεται πάντα το δεύτερο δυνατό όπλο, που είναι η θεϊκή τροφή, το Τίμιο Σώμα και Αίμα του Γιού Του Ιησού. -Ποιο θα είναι το δεύτερο όπλο; -Η Θεία Κοινωνία. Αυτή θα σας ενώνει μ’ Εμένα τον ουράνιο Πατέρα σας. Κανένας δεν μπορεί να φτάσει στον Πατέρα, αν πρώτα δεν γίνει ένα με τον Γιό. Πόσο σημαντικό είναι αυτό! Γι’ αυτό ο σατανάς θα πολεμήσει υπερβαλλόντως την Θεία Κοινωνία με τους ασεβείς οπαδούς του, ώστε θα έλθει λέει η στιγμή, που θα καταργήσει ο Εωσφόρος την Θεία Κοινωνία! Δεν θα υπάρχει πια θεϊκή τροφή. Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτοί οι ιερείς που θα τελούν τότε την θεία Λειτουργία, θα υποταχθούν στον Εωσφόρο, κι έτσι δεν θα είναι ευλογημένη η θυσία που θα προφέρουν στον Θεό, αλλά θα είναι μιασμένη. Τότε όμως, αυτή η ευλογημένη θεία Λειτουργία, λέει σε μια άλλη αποκάλυψη, θα γίνεται από απλούς ευσεβείς ιερείς, που κρυφά θα λειτουργούνε και θα προσφέρουν την θεία Κοινωνία σ’ αυτούς που θα πιστεύουν και θα έχουν ενωθεί σε όλο τον κόσμο με μια αλυσίδα αγάπης και προσευχής. Γι’ αυτό μας ζητάει να κάνουμε την αλυσίδα προσευχής. Το μόνο που με λυπεί είναι ότι πολλοί πνευματικοί ιερείς, δεν έχουν καταλάβει, ότι δεν έχουν δικαίωμα να στερούν από τα σπλάχνα του Θεού το Σώμα και το Αίμα Του. Νομίζουν ότι αυτοί ξέρουν, τι θέλει ο Θεός. Νομίζουν ότι αυτοί είναι σε θέση, να αποφασίζουν ποιοι θα πηγαίνουν στην κόλαση και ποιοι στον παράδεισο. Γι’ αυτό και δεν επιτρέπουν, να μεταλαβαίνουν τα σπλάχνα του Θεού, επειδή κάνουν οι άνθρωποι κάποια λάθη. Δεν έχουν καταλάβει ότι, αν εκείνοι τα καταφέρνουν, δεν είναι με τις δικές τους δυνάμεις, αλλά με τη Χάρη του Θεού. Αν τους εγκαταλείψει η Χάρις του Θεού, θα πέσουν σε τόσα λάθη, που θα ντρέπονται και να ζούνε ακόμα. Γι’ αυτό ο Θεός ζητάει ευσπλαχνικούς ιερείς, που η καρδιά τους να είναι ευσπλαχνική, σαν την καρδιά του Θεού Πατέρα τους, που είναι όλο ευσπλαχνία. Να επιτρέπουν στα παιδιά Του να κοινωνούν τακτικά, ζητώντας τους μονάχα ταπείνωση και μετάνοια. Να γονατίζουν και να λένε: «Συγχώρησέ με, Θεέ μου, για τα λάθη μου αυτά». Ο Σατανάς ανελέητα πολεμά αυτή την στιγμή τα παιδιά του Θεού! Ανελέητα τα πολεμά και δεν μπορεί η μάνα, όταν βλέπει το παιδί της να υποφέρει για κάποιο λάθος που έκανε, να πάρει το ξύλο και να το δέρνει πάνω στο κρεβάτι του πόνου! Ποια μάνα το κάνει εξάλλου αυτό; Το χειρότερο λάθος να κάνει ένα παιδί, η μάνα θα το αγκαλιάσει και θα προσπαθήσει να το γαληνέψει. Οι πνευματικοί, που το παίζουν πατέρες και νομίζουν ότι είναι πνευματικοί χωρίς να έχουν το Άγιο Πνεύμα, δεν είναι πνευματικοί. Νομίζουν ότι μέσα από το μεγάλο τους όνομα είναι πνευματικοί του Θεού. Είναι λανθασμένοι. Τους δουλεύει ο σατανάς και δεν το έχουν καταλάβει. Τους χρησιμοποιεί ο σατανάς, για να κρατά μακριά τα σπλάχνα του Θεού από το Σώμα και το Αίμα του Υιού του Θεού. Δεν είναι καν ούτε στοιχειώδεις πατέρες, ούτε στοιχειώδεις μάνες. Εδώ μια κοινή μάνα, μια ελεεινή μάνα, πάρτε την τελευταία πόρνη μάνα, όταν το παιδί της υποφέρει, δεν το δέρνει, δεν του κάνει τίποτα. Το μόνο που κάνει είναι, να το αγκαλιάσει και να του δώσει κουράγιο. Αυτοί, αντί να δώσουν κουράγιο στα παιδιά, στα σπλάχνα του Θεού, πολλές φορές γίνονται αιτία, όχι απλώς να σωθούν, αλλά τα παίρνουν και τα βάζουν στην αγκαλιά του Εωσφόρου με την απελπισία που σκορπάνε μέσα στις ψυχές τους. Γι’ αυτό, να προσέχουν πολύ καλά, γιατί θα είναι ανελέητη η οργή του Θεού, για εκείνους που το παίζουν πατέρες και μάνες σφετερίζοντας την εξουσία του Θεού. Η εξουσία του Θεού είναι μόνο ευσπλαχνία και θέλω να το καταλάβετε. Θα το ξαναπώ: Ο Θεός είναι ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ! Κι εσείς πρέπει να είστε όλο ευσπλαχνία σαν τις μάνες. Και η ευσπλαχνική μάνα τι κάνει; Προσεύχεται για το παιδί της. Δεν φωνάζει, δεν κηρύττει, δεν κάνει τον μάγκα στο παιδί της, αλλά προσεύχεται για το παιδί της. Το καταλαβαίνετε αυτό; Ναι Ο Θεός αποκαλύπτει στα έσχατα την μεγαλύτερη δύναμη στα παιδιά Του: «Σας δίνω τον Γιό Μου σαν θείο Βρέφος, να Τον αγαπήσετε σαν Γιό σας και Θεό σας» Δείτε λοιπόν τι μας λέει παρακάτω: Εκτός από τον θεϊκό Του μητρικό έρωτα και το Σώμα και Αίμα του Γιού Του που μας δίνει, μας αποκαλύπτει τώρα ένα άλλο μυστήριο πολύ δυνατό. «Τον γνωρίσατε, λέει ο Θεός, τον Γιό Μου σαν Βασιλιά, γι’ αυτό και Τον έχετε μπροστά στα τέμπλα της Εκκλησίας σαν Διδάσκαλο, να ευλογεί και να κρατάει το ευαγγέλιο. Τον γνωρίσατε σαν πληγωμένο Βασιλιά, γι’ αυτό Τον ευλαβείστε και φιλάτε τις πληγές Του πάνω στον σταυρό. Τώρα όμως σας αποκαλύπτω την μεγαλύτερη δύναμη που θα έχετε, όταν στην καρδιά σας, δεν θα Τον έχετε μονάχα σαν πληγωμένο Βασιλιά, που θα Τον λατρεύετε, δεν θα Τον αποδέχεστε μονάχα σαν Διδάσκαλο, που θα ακούτε τα θεϊκά Του λόγια, αλλά τώρα σας αποκαλύπτω και το τρίτο και μεγαλύτερο γεγονός: Σας δίνω τον Γιό Μου σαν Βρέφος της Βηθλεέμ, να Τον αγαπήσετε. Όπως Τον αγάπησε η Βασίλισσά Μου Μαριάμ, έτσι να Τον αγαπήσετε κι εσείς, σαν μάνες γλυκές, τρυφερές, στοργικές και να μην κάνετε τίποτα που να πληγώνει τον Γιό Μου σαν Βρέφος, γιατί καμιά μάνα δεν θέλει ποτέ να πληγώσει το βρέφος της. Γι’ αυτό λοιπόν, κρατήστε Τον στην αγκαλιά σας, βάλτε Τον στην καρδιά σας, αγαπήστε Τον θεϊκά, ψάλλετέ Του αυτόν τον ύμνο και γίνετε εσείς η χαρά αυτού του πληγωμένου Βρέφους, που αν και είναι Βρέφος αιμορραγούν οι πληγές των χεριών και των ποδιών Του από το κακό που γίνεται, από την δύναμη του Εωσφόρου, που καταστρέφει τα σπλάχνα του Θεού! Γι’ αυτό, λέει παρακάτω ο Θεός, σας δίνω τον Γιό Μου σαν Βρέφος, που θυσιάζεται για σας σε κάθε θεία Λειτουργία. Έτσι το βλέπουν πολλές φορές οι πατέρες της Εκκλησίας και οι Άγιοι, σαν μικρό Βρέφος που θυσιάζεται. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό, σαν Βρέφος θυσιάζεται! Αν ρωτήσετε πολλούς αγίους πνευματικούς, θα σας πουν ότι οι περισσότερες αποκαλύψεις δείχνουν ένα μικρό Βρέφος, να βρίσκεται πάνω στα Άγιο Δισκάριο και εκεί να σφαγιάζεται και να χύνεται το Αίμα Του μέσα στο Άγιο Δισκοπότηρο, από το οποίο εμείς παίρνουμε την θεία Κοινωνία, την ουράνια τροφή, την δύναμή μας. Αυτό λοιπόν το θείο Βρέφος, λέει ο Θεός, να αγαπήσουμε. Μα θα είναι Βρέφος μόνο για όσους Το δέχονται ταπεινά στην καρδιά τους και Το κρατούν εκεί με τα μητρικά, ερωτικά τους γλυκόλογα και χάδια. Ο ύμνος του Βρέφους Ιησού της Καινής Διαθήκης, που τώρα κάνω μαζί σας, εννοεί αυτόν τον ύμνο που ψάλλατε, θα ευφραίνει την ταπεινή πληγωμένη Του καρδούλα και θα διώχνει μακριά τους δαίμονες, αρκεί να βγαίνει από χείλη θεϊκά, μητρικά ερωτευμένων ψυχών. Θα έχει, λέει ο Θεός, τέτοια δύναμη αυτός ο ύμνος, όταν θα βγαίνει από την καρδιά σας, που θα Τον αγαπήσετε πολύ. Πριν πούμε τα τελευταία που αποκαλύπτει ο Θεός, ελάτε να Του ψάλλουμε ξανά: «Ω γλυκύτατο Βρέφος, Υιέ Θεού Ιησού, της εμής ταπεινότητος έρως μέγας γλυκύς, την λατρεία της ψυχής δέξου της δούλης σου, εκ καρδίας μητρικής σε ποθούσης ως υιόν. Ω έαρ εμής καρδίας! Υιέ γλυκύτατε και Θεέ μου, χαρά, ειρήνη, φως και ζωή μου Εσύ. Αγαπήστε με έρωτα τον Θεό σας, Τον Πατέρα που μητρικά σας λατρεύει, τον Υιό που σαν Βρέφος αναζητά την μητρική αγκαλιά σας και το Άγιο Πνεύμα, που περιμένει να Το καλέσετε, για να σας πλημμυρίσει με την ευωδία και τα χαρίσματά Του, για να σας αναγεννήσει και να σας κάνει αγγέλους του δικού Μου θεϊκού στρατού. Με πολύ λατρεία, ο θεϊκά ερωτευμένος με τις ψυχές σας, ουράνιος Πατέρας σας» «Φτιάξτε τώρα τον αγγελικό στρατό του Βρέφους Ιησού!» Προσέξατε πως κλείνει αυτήν την αποκάλυψή Του ο Θεός; «Ζητείστε το Άγιο Πνεύμα, για να σας κάνει αγγέλους του δικού Μου θεϊκού στρατού». Εδώ λοιπόν, θα ήθελα πριν τελειώσω το σημερινό κήρυγμα, να σας πω ότι το θέλημα του Θεού Πατέρα τώρα είναι να φτιάξουμε τον δικό Του αγγελικό στρατό. Ξέρετε ποιά θα είναι τα γνωρίσματα αυτού του στρατού; Πρώτον: Θα είμαστε όλοι αποφασισμένοι ερωτικά, θεϊκά να αγαπήσουμε τον Θεό Πατέρα μας, σαν Θεό της καρδιάς μας. Δεύτερον: Να αγαπήσουμε τον Γιό Του, σαν Βρέφος μέσα στην καρδιά μας, που να Το ζούμε σαν πραγματικό Βρέφος μες την αγκαλιά μας. Και ένα τελευταίο: Να θελήσουμε με την πίστη μας αυτή, να ζήσουμε, όσο μπορούμε όλοι πιο σωστά, πιο αγγελικά, προσέχοντας τις πέντε μας αισθήσεις, μέσα από τις οποίες προσπαθεί ο σατανάς να προσβάλλει την ψυχή μας. Εμείς αυτές τις πέντε μας αισθήσεις, θα τις παραδώσουμε καλύτερα στο θείο Βρέφος, στον Ιησού, που στο Όνομά Του παρακαλάμε τον ουράνιο Πατέρα μας, να μας χαρίσει το Πανάγιό Του Πνεύμα, και να τις εξαγιάσει, ώστε με τα μάτια μας, να βλέπουμε μονάχα ότι είναι το σωστό, με τα αυτιά μας, να ακούμε μόνο το θέλημά Του, με το στόμα μας, να μιλάμε μόνο για την δική Του αγάπη, με την όσφρησή μας, να οσφραινόμαστε πού είναι το καλό και να τρέχουμε εκεί και να το κάνουμε, και με την αφή, με το σώμα μας, να αγωνιζόμαστε, όσο είναι δυνατόν στις ανθρώπινές μας δυνάμεις, να το κρατάμε, όσο μπορούμε πιο αγνό και πιο αθώο. Αν εσείς δεχτείτε αυτήν την πρόσκληση, τότε ξεκινάμε όλοι μαζί αυτόν τον όμορφο επί γης αγγελικό στρατό. Μην νομίζετε ότι μόνο εδώ ακούγεται αυτό το μήνυμα. Σας πληροφορώ ότι σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης αποκαλυπτικά ο Θεός μιλάει και λέει τα ίδια πράγματα και προσκαλεί τους ανθρώπους να φτιάξουν μυστικά τον αγγελικό Του στρατό. Θα σας πω και κάτι άλλο: Όλα αυτά που λέγονται εδώ, που μιλάνε για τον θεϊκό έρωτα και για τον αγγελικό στρατό, δεν μπορεί να τα ακούσει ο σατανάς, γιατί άγγελοι περιφρουρούν αυτές τις αγγελικές συνάξεις! Άγγελοι θα περιφρουρούν τους ανθρώπους αυτούς, που θα αποδεχτούν αυτήν την πρόσκληση και θα διώχνουν μακριά τους δαίμονες, ώστε ούτε να ακούν, ούτε να καταλαβαίνουν. Το μόνο που θα νιώθουν είναι, ότι κάτι πολύ φοβερό εις βάρος τους γίνεται, γιατί θεϊκό φως από την καρδιά του Θεού Πατέρα διαχέεται σε όλες εκείνες τις ψυχές, που θα αποδεχθούν τον θεϊκό Του μητρικό έρωτα και θα θελήσουν να μείνουν μες την καρδιά του Θεού Πατέρα σαν μωρά δικά Του αγαπημένα. Και αυτά τα μωρά θα Τον φωνάζουν «Πατέρα και Μανούλα». Εάν εσείς δεχτείτε αυτήν την θεϊκή πρόσκληση, τότε αρχίζει ο αγγελικός στρατός εδώ, ανάμεσά σας! Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται πρώτα να καθαρίσουμε την καρδιά μας. Έτσι δεν είναι; Γι’ αυτό, εγώ θα έλεγα κάτι, μέχρι να πάτε να εξομολογηθείτε κατ΄ιδίαν στους πνευματικούς σας ιερείς, όσα λάθη σας βαραίνουν, θα ήθελα σήμερα εδώ, πριν προχωρήσουμε την υπόλοιπη ακολουθία, να σηκωθείτε και να ζητήσουμε όλοι μαζί συγγνώμη από τον Θεό Πατέρα, για όσα λάθη έχουμε κάνει απέναντί Του. Και ιδιαίτερα να Του πούμε ένα μεγάλο συγγνώμη, για τα λάθη που κάναμε με τα μάτια μας, για τα λάθη που κάναμε με τα αυτιά μας, για τα λάθη που κάναμε με το στόμα μας, για τις λάθος επιλογές μας που αφήσαμε τον Εωσφόρο να κυριαρχήσει στην καρδιά μας, για τα σαρκικά μας λάθη που αφήσαμε τον σατανά να μολύνει το σώμα μας, και για όλα τα λάθη που Εκείνος γνωρίζει και που γι’ αυτά όλα εμείς μετανιώνουμε και ζητάμε συγγνώμη. Παρακαλέστε Τον ακόμα, να γεμίσει την καρδιά σας με τον θεϊκό Του έρωτα, να πλημμυρίσει την ψυχή σας με το πανάγιό Του Πνεύμα και να σας ευλογήσει. Όταν ζητάμε συγγνώμη, η Μητέρα και ο Πατέρας μας, ξέρετε τι κάνει; Αγκαλιάζει τα παιδιά Του, τα φιλά γλυκά και τα συγχωρεί! Αυτός είναι ο Θεός της άπειρης αγάπης και ευσπλαχνίας, που εμείς πιστεύουμε! Επίλογος Εύχομαι σήμερα όλοι να κάνετε μια καινούργια αρχή! Να αποφασίσετε να ενταχθείτε στον αγγελικό στρατό του Βρέφους Ιησού! Εγώ θα ήθελα πραγματικά, όλοι όσοι είμαστε εδώ, αλλά και όλες αυτές οι ταπεινές ψυχές, που θα ακούσουν αυτήν την αποκάλυψη του Θεού Πατέρα, να φτιάξουμε αυτό το ωραίο αγγελικό τάγμα, το τάγμα των αφιερωμένων στο Βρέφος Ιησού! -Τι λέτε εσείς; Το θέλετε; -Ναι! Γι’ αυτό κι εγώ σας έδωσα την εικόνα του θείου Βρέφος, για να μοιάσετε κι εσείς σ’ αυτόν τον ουράνιο Άγγελο! Εύχομαι όλοι αφού πρώτα φιλήσετε το θείο Βρέφος, να έλθετε να μεταλάβετε το Σώμα και το Αίμα Του. Αυτό θα αποτελέσει από την πλευρά μας την σφραγίδα της ένταξής μας στον αγγελικό στρατό του θείου Βρέφους Ιησού. Εύχομαι ολόψυχα, ο Κύριος όλους να μας ευλογήσει και να βάλει κι Εκείνος την σφραγίδα του θεϊκού Του έρωτα βαθιά μέσα στην καρδιά μας, ώστε από σήμερα να ανήκουμε αποκλειστικά μόνο στο θείο Βρέφος. Αυτό να είναι η αγάπη μας, η χαρά, η ζωή, η ειρήνη, το φως, όπως λέει και το τροπάριο. «Ω γλυκύτατο Βρέφος, Υιέ Θεού Ιησού, της εμής ταπεινότητος έρως μέγας γλυκύς, την λατρεία της ψυχής δέξου της δούλης σου, εκ καρδίας μητρικής σε ποθούσης ως υιόν. Ω έαρ εμής καρδίας! Υιέ γλυκύτατε και Θεέ μου, χαρά, ειρήνη, φως και ζωή μου Εσύ.» Έδωσα σε όλους από μια εικόνα του θείου Βρέφους με τον ύμνο Του, γιατί το θέλημά Του είναι να το πάρουν όλοι, ακόμα και τα μικρά παιδιά, και να προσεύχονται με αυτόν τον ύμνο. Θυμάστε που σας είχα μιλήσει για την αλυσίδα προσευχής; Αυτή η αλυσίδα προσευχής τώρα αρχίζει! Εκείνος λέει ότι πρέπει να λέμε ορισμένες προσευχές. Όμως αυτές θα σας τις γράψω σε ένα μικρό φυλλαδιάκι, για να ξέρετε πρώτα τι προσευχές θα λέτε και μετά να λέτε ό,τι άλλες προσευχές ικανοποιούν την ψυχή σας. Ο Θεός να σας ευλογεί! Αμήν. Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου

Καφενεία στην παλιά Αθήνα: 25 γουλιές νοσταλγία

Looking through old newspapers in the valuable archive of Vikelea Library in Heraklion we found numerous narrations with funny (and tragic) incidents, satire and satyrs, hypnotizing harems, revelries and fancy ball dances, strange customs and many more scattered pieces of Heraklion’s culture and history. Carnivals were only halted during the… -

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις. Αναμνήσεις μιας ζωής δύσκολης, με στερήσεις αλλά και όμορφης ταυτόχρονα. Μιας ζωής δίπλα στη φύση, γεμάτη με χρώματα και αρώματα. Μιας ζωής απλής, χωρίς το άγχος της καθημερινότητας. Δείτε στη...

Αυτό το γιουβέτσι φούρνου με αρνί και κριθαράκι είναι μια πλούσια και γευστική συνταγή που θα σας γεμίσει με νοσταλγία. Η αρμονία των γεύσεων από το μαλακό αρνάκι, το ζουμερό κριθαράκι και την πλούσια σάλτσα

Looking through old newspapers in the valuable archive of Vikelea Library in Heraklion we found numerous narrations with funny (and tragic) incidents, satire and satyrs, hypnotizing harems, revelries and fancy ball dances, strange customs and many more scattered pieces of Heraklion’s culture and history. Carnivals were only halted during the… -

Πληροφοριοδότης - Ειδήσεις από Βέροια, Νάουσα, Αλεξάνδρεια και όλη την Ημαθία - Οδηγός Αγοράς Ημαθίας

Αν έχεις μεγαλώσει σε χωριό, όσα χρόνια και να περάσουν, δύσκολα θα βγάλεις από την μνήμη σου όλες τις αναμνήσεις.