'ΚΛΑΨΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ" (Πώς θα βρούμε την άνωθεν βοήθεια)... - ORTHOGNOSIA

Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λές ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λές, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!». Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λές την ευχή:«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ! Αναιρούν κάθε ισχυρισμό όσων αιρετικών άδικα την πολεμούν. Είναι λόγια γραμμένα προς τον Βασιλέα των πάντων, για την Παναγία μας αλλά και για κάθε ψυχή – νύμφη του Βασιλέως που επιθυμεί να ακολουθήσει τα βήματα της Παναγίας μας στην υπηρεσία της Αγάπης Εκείνου! Διαβάστε ολόκληρο τον Ψαλμό 44, ιδιαίτερα του στίχους 10-18: ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: …Στα δεξιά σου μεγαλοπρεπής στάθηκε η βασίλισσα, στολισμένη και φέρουσα φόρεμα υφασμένο με χρυσές κλωστές και ποικίλα κεντήματα και χρώματα. Συ, ω μελλόνυμφος κόρη, άκουσε την συμβουλή μου. Κλίνε το αυτί σου, ώστε να ακούει με προσοχή και να δέχεται τις εντολές Του και λησμόνησε εντελώς τον λαό, στον οποίον μέχρι τώρα ανήκες, και αυτόν ακόμη τον πατρικό σου οίκο. Τότε ο Βασιλεύς Νυμφίος σου θα αγαπήσει το κάλλος σου. Επειδή όμως αυτός είναι και ο Κύριος σου, θα προσκυνήσεις Αυτόν. Η περίφημος και πλουσιότατη Τύρος θα αποστείλει, τιμής ένεκεν, πολλά δώρα. Οι πλούσιοι άρχοντες των λαών θα ζητούν ικετευτικώς, σαν σε λιτανεία, την εύνοια του προσώπου σου. Όλη η δόξα της νύμφης, η οποία είναι θυγατέρα του Βασιλιά, προέρχεται από τον πλούσιο εσωτερικό στολισμό της αρετής και των πνευματικών της χαρίτων. Με κροσσωτό χρυσοκέντητο ένδυμα είναι περιβεβλημένη και στολισμένη. Θα προσαχθούν στον βασιλέα παρθένοι, οι οποίες θα ακολουθούν οπίσω από αυτήν ως τιμητική της συνοδεία. Οι φίλες της, που την συνοδεύουν, θα προσαχθούν εις σε τον Βασιλέα και Νυμφίο. Ούτως αι δύο μεγαλοπρεπείς πομπές, νυμφίου και νύμφης, θα προχωρούν με χαρά και αγαλλίαση και θα φθάσουν στο ανάκτορο του βασιλέως Νυμφίου. Ω Βασίλισσα, αντί των προγόνων σου τους οποίους εγκατέλειψες και αρνήθηκες, θα είναι τώρα εις την θέση αυτών τα τέκνα σου, τα οποία γεννήθηκαν από τον πνευματικόν σου γάμο με τον Νυμφίο Χριστό. Θα αναδείξεις και θα καταστήσεις αυτούς άρχοντες σε ολόκληρη την γη. Θα μνημονεύω και θα διαλαλώ το Όνομα σου εις τας γενεάς των γενεών. Δια τούτο λαοί και φυλές διάφοροι θα σε υμνολογούν ακαταπαύστως στον αιώνα του αιώνος. ΚΕΙΜΕΝΟ: …Παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου· καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός ἐστι Κύριός σου, καὶ προσκυνήσεις αὐτῷ. καὶ θυγάτηρ Τύρου ἐν δώροις· τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ. πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἔσωθεν, ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι· ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησάν σοι υἱοί· καταστήσεις αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ· διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. (Ψαλμ. 44, στ. 10 – 18)

Στις δυσκολίες της ζωής να λες ‘’Παναγιά μου’’ – Αυτή ξέρει, βλέπει, παρακολουθεί, βοηθάει! Η παρουσία της Παναγίας στη ζωή μας Δεν είναι τυχαίο που κάθε φορά που μας συμβαίνει κάτι κακό λέμε «Παναγιά μου» ή έστω προληπτικά… για να μην συμβεί.. σαν να ξορκίζεις το κακό.. πάλι «Παναγιά μου» θα φωνάξεις, θα σκεφτείς, θα μουρμουρίσεις! Η Παναγία είναι δίπλα μας, πάμπολλες οι μαρτυρίες ανθρώπων (πιστών και απίστων) που βίωσαν το Θαύμα Της. Είτε σαν εκπλήρωση της επιθυμίας που ήταν αίτημα στη Προσευχή, είτε σαν όραμα είτε σαν ένα απλό σημάδι.. που εκείνη τη στιγμή κι αυτό το απλό σημάδι εσύ θα το δεις σαν σανίδα σωτηρίας στο φουρτουνιασμένο πέλαγος από προβλήματα που βρίσκεσαι. Όπως είπα και πιο πάνω, η Παναγία δεν κάνει εξαιρέσεις, του τύπου «Εσύ πιστεύεις – Θα σε βοηθήσω» & «Εσύ δεν πιστεύεις – δεν θα σε βοηθήσω». Η Παναγία μας, βοηθάει και τις δύο πλευρές… – θα μου πεις «γιατί;» – Η απάντηση έρχεται από μόνη της μέσα από μια ερώτηση: Ποιά Μάνα δεν αγαπάει τα παιδιά της;;; Μία Μάνα που γέννησε την Αγάπη…τον ίδιο τον Χριστό, πως είναι δυνατόν να μην ξεχειλίζει από αγάπη; Αυτή η Αγάπη κάνει την Παναγία μας «ευάλωτη» στο να εθελοτυφλεί και να βοηθάει συνεχώς τους ανθρώπους.. εθελοτυφλεί και δεν βλέπει τα σφάλματά μας, προσπερνά τις αμαρτίες μας, κάνει στην άκρη τον βρώμικο χαρακτήρα μας και Παρακαλεί τον Υιό της και Θεό μας, για να Εισακούσει τις Προσευχές και τα αιτήματά μας για να μας δώσει λύση στα προβλήματά που μας ταλαιπωρούν. Με δάκρυα στα μάτια η Παναγία παρακαλεί τον Χριστό για να μας σώσει! Να μας εισακούσει! Πόσο μεγάλη είναι η Καρδιά Της, για να χωράει μέσα της τόση αγάπη και συγχώρεση;! Ο Χριστός ακούει την Παναγία, ότι του ζητήσει Αυτός θα Της το εκπληρώσει, η παρρησία που έχει η Παναγία μας στο Χριστό είναι μοναδική, θα μπορούσε κανείς να πει, πως ακόμα και από την κόλαση η Παναγία μπορεί να πάρει κάποιον άνθρωπο και να τον πάει στον Παράδεισο. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μόνο το Σταυρό σας…και δυο ευχές: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς» και «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» … αυτά αρκούν! Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος λέει: «Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο, ο Άγιος Πέτρος, έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό. Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο: Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω. Μα πως γίνεται αυτό σκεφτόταν. – Αποφάσισε να πάει στον αφέντη Χριστό και να Του πει αυτό που τον απασχολεί. -Να φυλάξεις βάρδια είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του. Το ίδιο βράδυ ο Απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη την απάντηση. – Τον ρώτησε λοιπόν ο Κύριος, τι συμβαίνει… – Το βράδυ… Κύριε… που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί». Αυτή είναι η δύναμη της Παναγίας μας! Πηγή

Έλεγε η οσία Σοφία, η ασκήτρια της Κλεισούρας (1883-1974) – Εορτάζει στις 6 Μαΐου:

Μιλώ στη Γλυκοφιλούσα, όταν μου λείπει η αγάπη των δικών μου! Παρακαλώ την Οδηγήτρια, για να μην χάσω τον δρόμο μου!

«Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατήθιμι, Μήτερ τους Θεού, φύλαξόν μοι υπό την σκέπη σου». -Ξέρετε ποιο είναι το βαθύ νόημα των λόγων αυτών;Σε σένα αφήνω, Παναγία μου, όλη μου την ελπίδα.Κι Εκείνη μυστικά μας απαντά:«Δεν σας φυλάω, παιδιά μου, επειδή είμαι μόνο Μάνα του Θεού, αλλά επειδή είμαι και Μάνα δικιά σας. Σας λατρεύω και σας αγαπώ, όπως αγαπώ τον Γιό μου! Σας πονώ και σας σκεπάζω, όπως πόνεσα και σκέπαζα πάντα τον Γιό μου!Με την ίδια αγάπη αγαπώ κι εσάς, όπως αγαπώ κι Εκείνον, γιατί εσείς είσαστε τα δικά Του τα παιδιά. Είστε τα δικά Του κρινολούλουδα. Εάν εσείς πάθετε κάτι, αν σας συμβεί κάτι θλιβερό, ο ίδιος μου ο Γιός στεναχωριέται και κοντά στον Γιό μου στεναχωριέμαι κι εγώ. Κάθε πόνος δικός σας, κάθε θλίψη δικιά σας είναι και πόνος και θλίψη του Γιού μου. Και κάθε θλίψη και πόνος του Γιού μου είναι και δικιά μου θλίψη, γιατί είμαστε όλοι μία οικογένεια. Μια Αγία οικογένεια, ο Πατέρας μας στον ουρανό, ο μονογενής Του Υιός, εγώ και όλοι εσείς. Γι’ αυτό, όποτε έρχεστε στην αγκαλιά του Γιού μου, έρχεστε στην αγκαλιά του ουρανού. Όποτε φεύγετε από την αγκαλιά του Γιού μου, φεύγετε και από την αγκαλιά του ουρανού και τότε είναι που φοβάμαι. Τότε είναι που πονάω. Τότε είναι που θλίβομαι, γιατί δεν ξέρω πως θα σας βρει ο πονηρός. Πως θα σας βρουν οι δυνάμεις του σκότους, για να σας σκοτίσουν τον νου και να σας θλίψουν και στη ψυχή, μα και στο σώμα». ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ Η Θαυματουργή Αγία Εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας, έχει Αγιογραφηθεί τον 19ο αιώνα μ.Χ. θαυματουργικά. Φέρει χρονολογία 1870 μ.Χ. και έχει το εξής ιστορικό: Υπήρχε τον καιρό εκείνο μία αγιογράφος Μοναχή ονόματι Τατιανή, της Ρωσικής Ιεράς Μονής της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, απέναντι της Ιερουσαλήμ. Ένα βράδυ, καθώς κοιμόταν, είδε σε όραμα ότι την επισκέφθηκε στο κελλί της μία άγνωστη μοναχή, η οποία της είπε: «Αδελφή Τατιανή, ήλθα να με ζωγραφίσεις». Η Τατιανή απάντησε: «Ευλόγησον, αδελφή, αλλά εγώ είμαι αγιογράφος και όχι ζωγράφος». Και η επισκέπτρια της λέγει: «Τότε να με αγιογραφήσεις». Η Τατιανή εξεπλάγη με το θάρρος της ξένης και αποκρίθηκε: «Δεν έχω ξύλο (σανίδι), πού να σε ζωγραφίσω;». Τότε η επισκέπτρια μοναχή της δίδει ένα σανίδι αγιογραφήσεως και λέγει: «Ζωγράφισε!!!» Αλλά ενώ ζωγράφιζε η Τατιανή την άγνωστη μοναχή, είδε τα άμφιά της να γίνονται χρυσά, το πρόσωπό της να λάμπει πολύ, και την άκουσε να λέγει: «Ω μακαρία Τατιανή, μετά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, θα με αγιογραφήσεις πάλι εσύ». Η Τατιανή αντελήφθη ότι αγιογραφούσε την Παναγία! Ταράχθηκε και ξύπνησε. Αμέσως, έσπευσε στην Ηγουμένη και της διηγήθηκε το όραμα που είδε. Η Ηγουμένη δυσπίστησε και της είπε να πάει να κοιμηθεί και αύριο να αγιογραφήσει μία εικόνα της Παναγίας. Καθώς όμως επέστρεφε, είδε να βγαίνει από το κελλί της φως και αισθάνθηκε ευωδιά! Τότε ειδοποίησε την Ηγουμένη και μαζί εισήλθαν στο φωτεινό και ευωδιάζον κελλί, όπου είδαν εκπληκτικότερο Θαύμα. Η εικόνα του οράματος βρισκόταν μέσα στο κελλί πραγματική, Αχειροποίητη! Η Αγία αυτή εικόνα της Παναγίας! Μετά από όλα αυτά, παρουσιάζεται πάλι η Παναγία στη μοναχή και λέγει: «Να με κατεβάσετε κάτω στο σπίτι μου, στη Γεθσημανή», πράγμα που έγινε. Από τότε η Αχειροποίητη Αγία Εικόνα της Παναγίας «Η Ιεροσολυμίτισσα», βρίσκεται στο Ιερό Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος της Γεθσημανής, που αποτελεί τον κενό τάφο της Παναγίας μας (το ονομαζόμενο Κενοτάφιο), αφού ως γνωστόν το σώμα Της ανελήφθη στους Ουρανούς την τρίτη ημέρα από την Κοίμησή Της , και θαυματουργεί. Λέγεται μάλιστα πως και και τις τρεις φορές που πλημμύρισε ο Ιερός Ναός στη Γεθσημανή, η εικόνα ανέβηκε μόνη της από τον μαρμάρινο θρόνο που βρίσκεται και στάθηκε στο σύστημα εξαερισμού, χωρίς να στηρίζεται πουθενά! Τα θαύματά της είναι αναρίθμητα, όπου και αν πήγε. Η Παναγία Ιεροσολυμίτισσα βρίσκεται στην ψυχή κάθε ευσεβούς Χριστιανού, στέκεται αγέρωχη και δυνατή, ώστε να αντιμετωπίζει κάθε αντιξοότητα με σθένος και βαθιά πίστη στην Υπεραγία Θεοτόκο. Ἀπολυτίκιον Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης. Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς· και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι· Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε.

– Γέροντα, δεν μου στείλατε «γλυκά» για τη γιορτή μου και οι αδελφές ζητούσαν «κεράσματα».

Το blog αυτό αναρτήθηκε στό Διαδίκτυο από αγάπη πρός τήν Παναγία μας καί Μεγάλη Μητέρα όλου τού κόσμου, καί είναι μία ιδιωτική προσφορά Χριστιανικής ενημέρωσης...

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΜΑΡΙΑ"; Το όνομα της Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας το τρέμουν οι δαίμονες, γιατί απ΄ αυτήν γεννήθηκε στη γη ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας! Εξάλλου, το μήνυμα που βγαίνει από τα αρχικά και μόνο του ονόματος ΜΑΡΙΑ, μας διδάσκει την τιμή και την αγάπη που της οφείλουμε! Μόνη = Μόνο Αύτη = αυτή Ρύσεται = θα μας σώσει Ιού = από το δηλητήριο του σατανά Άπαντας = όλους Μας έσωσε φέρνοντας στη γη τον ίδιο τον Σωτήρα, τον Ιησού Χριστό και μας σώζει καθημερινά με τις αδιάκοπες πρεσβείες της στον Υιό της και Θεό μας! Γι΄ αυτό και η προσευχή: “ΧΑΙΡΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ” που πολλοί ευσεβείς Χριστιανοί συνηθίζουν να απευθύνουν στην Παναγία Μητέρα του Κυρίου, χαροποιεί τον Ουρανό και γίνεται αιτία προστασίας από τα κακά που μας περιτριγυρίζουν!

- Γέροντα, όταν έχω προσβολή βλάσφημου λογισμού χωρίς συγκατάθεση δική μου, φταίω; - Αν στενοχωρεθής καί δεν τόν δεχθής, δεν είναι τίποτε. - Γέροντα, πότε φταίει κανείς για έναν βλάσφημο λογισμό; - Αν δεν στενοχωριέται πού έχει τέτοιον λογισμό καί κάθεται καί τον συζητάη, τότε φτ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ… Μία ανέκδοτη ιστορία που είπε κάποτε ο π. Μελέτιος. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε. “Κάποτε ένας χωρικός…

Ὦ, Παναγιά μου, Δέσποινα, γλυκύτατη Παρθένα εἰς τόν ἀγώνα τῆς ζωῆς, βοήθα με κι ἐμένα. Βοήθησέ με Παναγιά, γλυκιά μου Παναγία, γιατί ἡ ζωή εἶναι θάλασσα, μεγάλη τρικυμία.. Καί ναυαγός εὑρίσκομαι μέ…

Γλυκιά μου Παναγιά …

♥ΑΣ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΙΗΣΟΥ, ΟΠΩΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ! Σαν Γιο και Θεό της καρδιάς μας!¸¸.•♥*¨*✿✿ Tο θεωρείτε απίθανο να αγαπήσετε το Θείο Βρέφος σαν Γιό σας κι Εκείνος να σας φωνάξει «Μαμά» ή «Μπαμπά»; Εδώ θα φανεί η πίστη σας! Αν το πιστέψετε, θα έχετε έναν Γιο γλυκύ μέσα στην καρδιά σας! Αν δεν το πιστέψετε και πείτε όπως πολλοί: «Μα εγώ είμαι ανάξια και ελεεινή ψυχή, για να έρθει ο Θεός μέσα στην καρδιά μου…» Θα ήθελα με απλότητα να σας κάνω μια ερώτηση: -Από πότε μια μάνα ή ένας πατέρας σκέφτεται έτσι για το μωρό τους; Βρείτε μου μια μάνα που γέννησε ένα μωρό και είπε: «Αχ, δεν μπορώ να το αγκαλιάσω! Δεν μπορώ να το φιλήσω! Δεν θα το φωνάξω “γιέ μου”, ή “κοριτσάκι μου”, γιατί είμαι ανάξια μαμά»; -Ποια μαμά το κάνει αυτό; -Έχετε δει εσείς καμιά μαμά εδώ σ’ αυτήν τη γη, που γέννησε ένα μωρό και σκέφτεται τόσο ανόητα; Όλες οι μάνες έχουν μέσα τους αυτήν την υπερβολική θεϊκή αγάπη, μόλις γεννηθεί το μωρό, να το βάζουν στην αγκαλιά τους. Να το κρύψουν στα πιο μεγάλα βάθη της ψυχής τους, ανεξάρτητα αν είναι οι καλύτεροι άνθρωποι του κόσμου ή οι χειρότεροι άνθρωποι εδώ στη γη. Γι’ αυτό, ό,τι κάνετε στα παιδιά σας, να το κάνετε και στον μικρό Ιησού! Δεχτείτε Τον σαν δικό σας Γιό και Θεό σας και πείτε Του: «Ιησού μου, ως Θεός είσαι ο Πατέρας μου! Όμως, σαν άνθρωπος θέλω από σήμερα να είσαι ο Γιός μου! Ως Θεός, θέλω να είσαι ο δικός μου πολυεύσπλαχνος Πατέρας, που να με κρύβεις Εσύ μέσα στην αγκαλιά Σου. Ως άνθρωπος, όμως, θέλω κι εγώ να σε κρύβω μέσα στην δικιά μου την καρδιά, σαν μονάκριβό μου θησαυρό, γιατί για μένα είσαι ο Γιός μου και ο Θεός μου!» Σας αρέσει; Αν το πιστεύετε, τότε ξεκινήστε το. Και να θυμάστε… Aυτά τα Χριστούγεννα θα είναι μοναδικά για την ψυχή σας! Όσο μοναδικά ήταν και για την γλυκιά μανούλα του Βρέφους Ιησού, Μαριάμ! (απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)

15 Αυγούστου: O ελληνισμός γιορτάζει τη μεγάλη γιορτή της Υπεραγίας Θεοτόκου. eikones top Εικόνες Τοπ & Ευχές Για Τον Δεκαπενταύγουστο.! Δεκαπενταύγουστος -

~ Ένας μοναχός σκητιώτης ήταν για μερικά χρόνια υποτακτικός σε κάποιο γέροντα. Από φθόνο όμως του δαίμονα, αθέτησε την υπακοή του χωρίς σοβαρή αιτία. Ο γέροντας του έβαλε κανόνα για την παρακοή του…

Σας τα μεταφέρω, όπως μου τα έδωσε χθες αυτός που τα κατέγραψε, προκειμένου να ενημερωθούν οι άνθρωποι (κι όχι να φοβηθούν). Ο Άγιος Θεός μεθ’ ημών. Πίστη, Προσευχή και Υπομονή.

Eορτή 23 Αυγούστου: Ψηλά, στις ελατόφυτες βουνοκορφές της νοτιοδυτικής Ευρυτανίας, και σφηνωμένη ανάμεσα σε κάθετους γκριζωπούς βράχους με άγρια μεγαλοπρέπεια, προβάλλει η ιερά μονή του Προύσου. Είναι σταυροπηγιακό και ιστορικό μοναστήρι, με μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια.

Προσευχή: Σε δοξολογώ, ω πανύμνητε Μητέρα, διότι με την αγιότητα και τις αρετές σου στάθηκες, συ μόνη, άξια να γεννήσεις τον Θεάνθρωπο Κύριο και Σωτήρα μας.

Το ακόλουθο επεισόδιο συνέβηκε στόν Καλαμά, τις πρώτες μέρες της ιταλικής εισβολής, όταν ακόμα οι φασίστες νόμιζαν πως τίποτε δεν μπορούσε να σταματήση την προέλασή τους.…

Κάποια φορά, ο π. Παΐσιος μου διηγείτο πως του παρουσιάσθηκε η Παναγία μας, μέρα μεσημέρι, και τον βοήθησε σε μια ανάγκη που είχε. Συνομίλησαν μαζί για λίγα λεπτά. — Πως αισθανθήκατε γέροντα; ρώτησα. — Μεγάλη χαρά… όμως αισθανόμουν και ντροπή… δυσκολεύομαι… Μητέρα του Θεού είναι… με τον Άγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα κινούμαι πιο άνετα! Ο γέροντας μου διηγήθηκε την εξής Ιστορία: «Μια φορά είχε έρθει εδώ ένας Ελληνοαμερικάνος γιατρός. Ορθόδοξος ήταν αλλά δεν είχε πολλά με την θρησκεία… Ούτε τη νηστεία της Παρασκευής δεν κρατούσε… ούτε πολύ πήγαινε στην Εκκλησία. Έζησε μια εμπειρία και ήθελε να τη συζητήσει. Ένα βράδυ ενώ προσευχόταν στο διαμέρισμά του «άνοιξε ο ουρανός». Ένα φως τον έλουσε, και χάθηκε το ταβάνι και οι σαράντα όροφοι από πάνω του. Βρισκόταν λουσμένος μέσα στο φως για πολλή ώρα, δεν μπορούσε να υπολογίσει πόσο!… Θαύμασα! Γιατί εννοιωσα και κατάλαβα ότι ήταν «εκ Θεού». Ήταν πραγματικό… Είδε το «άκτιστο φως». Τι έκανε στη ζωή του; Πως ζούσε και αξιώθηκε τέτοια θεία πράγματα; Ήταν παντρεμένος, είχε γυναίκα και παιδιά. Του λέει η γυναίκα του· «Βαρέθηκα να ασχολούμαι με το σπίτι, θέλω να πηγαίνω καμμιά βόλτα». Ε! δεν δούλευε κιόλας, άρχισε να γυρίζει με τις φίλες της και να τον τραβάει κάθε βράδυ έξω. Μετά από λίγο διάστημα, του λέει· «θέλω να βγαίνω μόνη μου με τις φίλες μου». Το δέχτηκε και αυτό για χάρη των παιδιών του. Μετά, «θέλω να πάω μόνη μου διακοπές…». Τι να κάνει; της έδινε και λεφτά και το αυτοκίνητο. Μετά ζήτησε να της νοικιάσει ένα διαμέρισμα να ζεί μόνη της, κουβαλούσε και τους φίλους της εκεί. Της μιλούσε, τη συμβούλευε, «βρέ τι θα νοιώθουν τα παιδιά μας;» Τίποτα αυτή. Στο τέλος του πήρε πολλά λεφτά και έφυγε. Στεναχωριόταν! Μετά από λίγα χρόνια έμαθε ότι είχε καταντήσει πόρνη στα μαγαζιά του Πειραιά! Στεναχωρέθηκε! Έκλαιγε! Σκεφτόταν να πάει να την βρει. Τι να της πεί όμως;…Γονάτισε να προσευχηθεί: «Θεέ μου… φώτισέ με, τι να πώ… τι να κάνω… για να σωθεί αυτή η ψυχή…». Βλέπεις την πονούσε. Ήθελε «να σωθεί αυτή η ψυχή». Ούτε αντρικός εγωισμός, ούτε μνησικακία, ούτε περιφρόνηση… πονούσε για την κατάντια της. Ποθούσε την σωτηρία της. Τότε άνοιξε ο Θεός τον ουρανό… τον έλουσε με το φως Του. Βλέπεις;… Βλέπεις;… Αυτός στην Αμερική… σε τι περιβάλλον ζούσε;… ενώ πόσοι ζούμε μέσα στο Άγιον Όρος, μέσα στους Αγίους, μέσα στην χάρη της Παναγίας και προκοπή δεν κάνουμε! Δόξα τω Θεώ! Δόξα τω Θεώ! *** — Γέροντα, πως πρέπει να είναι το ανδρόγυνο μεταξύ τους; — Παντρέψου εσύ και τα λέμε. — Δεν κάνει από τώρα; — Να έχουν α)… β)… και καλή φαγωμάρα μεταξύ τους. (σ.γ. Δηλαδή να προσπαθεί ο καθένας να παίρνει με χαρά τα βάρη πάνω του, και να ξεκουράζει τον άλλο. Να κουβαλήσει αυτός τα ψώνια για να ξεκουράσει τον άλλο, να κάνει το χατήρι του άλλου για να τον ικανοποιήσει, Χαρά να γίνεται η ανάπαυση του άλλου). *** Όταν ήμουν ανύπανδρος συζητούσα τα θέματά μου με τον γέροντα και με νουθετούσε σχετικά. Έλεγε ο γέροντας: «Καλό είναι ο άνθρωπος να παντρεύεται σε μικρή σχετικά ηλικία. Τότε το πράγμα έρχεται πιο φυσιολογικά. Προσαρμόζεται φυσικά και εύκολα ο ένας στον άλλο. Βλέπετε ζευγάρια που παντρεύτηκαν σε μικρή ηλικία διατηρούν, μέχρι τα γεράματά τους μέσα στην σχέση τους, μια παιδική απλότητα. Το ίδιο παρατηρεί κανείς και σε μοναχούς που ήρθαν μικροί στο Άγιον Όρος. Είναι σωστή η παροιμία που λέει: «’Η μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου». Όταν μεγαλώσει ο άνθρωπος αρχίζει και δουλεύει πιο πολύ η λογική και όλα τα εξετάζει και όλα τα μετράει, έχει παγιωθεί και ο χαρακτήρας του… δύσκολα να προσαρμοσθεί. Όταν φτάσει κανείς στα τριάντα, για να παντρευτεί, πρέπει… τριάντα να τον σπρώχνουν, όταν φτάσει στα σαράντα χρειάζεται… εξήντα να σπρώχνουν… Δύσκολα να το πάρει απόφαση να μπει στο ζυγό. Να εσύ τώρα συνήθισες ρέμπελος. Και κάνεις σαν τα άγρια άλογα που πάνε να τους βάλουν χαλινάρι. Τινάζονται, κλωτσάνε, και… τρέχουν μακριά. (Γελώντας) Την προηγούμενη μέρα από τον γάμο σου ή την κουρά σου, αν έρθω και σου κλείσω τη μύτη.. θα σκάσεις, θα κάνεις μπούμ!! (Γέλια). *** — Γέροντα, μιά γνωστή μου έχει σχέσεις με κάποιον και σκέφτεται το γάμο. — Αυτός το σκέφτεται, το θέλει; -Έ!… Λίγο. — Για να παντρευτεί κανείς λίγο πρέπει να το θέλη πολύ. *** Τα ζευγάρια που παντρεύονται πρέπει νάχουν τον ΙΔΙΟ πνευματικό. Να συμφωνήσουν από την αρχή για να μην έχουν ύστερα προβλήματα. Βλέπετε ο πνευματικός πολύ βοηθάει. Βλέπει τις ανωμαλίες και τα εξογκώματα και των δύο και τα «πελεκάει» ώστε να ταιριάξουν. Σαν δύο ξύλα που πρέπει να ενώσουν. Έγώ όταν ήμουν μαραγκός πελεκούσα τα ξύλα ώστε να ταιριάξουν καλά. Να κάθονται από μόνα τους. Ύστερα έβαζα ένα καρφάκι και δεν είχαν ανάγκη. Ενώ αν δεν ταιριάζουν δεν εφάπτονται καλά τα ξύλα και τα ζορίσεις νάρθουν στην θέση τους με καρφιά, κάποτε από την πίεση θα κλωτσήσουν. Γι’ αυτό πρέπει ο «μαραγκός» νάχει και τα δύο ξύλα στα χέρια του. Για να βλέπει τι δουλειά γίνεται στο ένα, για να δουλέψει αντίστοιχα και το άλλο. Έτσι πρέπει να είναι και ο πνευματικός. Πολύ βοηθάει ο πνευματικός. Πολλά ζευγάρια που ταίριαζαν, που παντρεύτηκαν από έρωτα, χώρισαν μετά, γιατί δεν βοηθήθηκαν από έναν καλό πνευματικό. Ένώ ζευγάρια που δεν ταίριαζαν, αλλά είχαν τον ίδιο πνευματικό, τα πήγαν μια χαρά. *** Η γυναίκα όταν είναι έγκυος πρέπει να είναι ήρεμη, να διαβάζει το Ευαγγέλιο, να προσεύχεται, να λέει την ευχή. Έτσι αγιάζεται και το παιδί. Από τώρα αρχίζει η ανατροφή του παιδιού. Να προσέχεις να μην στεναχωρείς την έγκυο για κανένα λόγο. *** (Όταν περίμενε η γυναίκα μου παιδί) — Κοίταξε να μην την στεναχωρείς τώρα για τίποτα! Να προσέχεις πολύ!! Να της πείς να λέει την ευχή και να ψάλλει. Θα βοηθήσει αυτό πολύ το παιδί! Όχι μόνο τώρα αλλά και αργότερα. theomitoros

Οι άγιοι Αγγελοι είναι νοερές φύσεις, πού δεν μπορεί κανένας από τους ανθρώπους να τίς δει. Εΐναι αεικίνητοι, ως καί ό νους του ανθρώπου, πού δεν μένει σε έναν τόπο, αλλά μεταφέρεται από τόπο σε τόπο. Εΐναι αυτεξούσιοι. Είναι ασώματοι. Είναι υπηρέτες του παντοδυνάμου Θεοΰ σε έργα δοξολογίας. Είναι φωτεινοί καί λαμπροί. Είναι αθάνατοι. Οί κυριότεροι καί πιο γνωστοί στο ανθρώπινο γένος Αρχάγγελοι είναι οί αρχιστράτηγοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ.Ό Ταξιάρχης Μιχαήλ, ό «άρχων ό μέγας», όπως αποκαλείται στην Παλαιά Διαθήκη (Δαν. ιβ 1), ή «αρχιστράτηγος δυνάμεως Κυρίου (Ί. Ναυή ε” 14), μαζί με τον Γαβριήλ είναι ό γνωστότερος στους πιστούς άγγελος, πρόθυμος πάντοτε να βοηθήσει καί να συντρέξει στις ανάγκες καί δυσκολίες του ανηφορικού μας δρόμου προς την Βασιλεία των Ουρανών. Ή αποστολή του αυτή επισημαίνεται στον απόστολο Παύλο, πού στην προς Εβραίους επιστολή του χαρακτηρίζει τους «Αγγέλους «λειτουργικά πνεύματα είς διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν» (Κεφ. α” 14). Στήν Παλαιά Διαθήκη έχουμε πλήθος εμφανίσεων του αρχιστρατήγου Μιχαήλ, όπως στην περιπλανώμενη «Αγαρ καί τον γιο της Ισμαήλ, για να τους παραμυθήσει, στον Αβραάμ, όταν επρόκειτο να θυσιάσει τον γιο του Ισαάκ, στον μάντη Βαλαάμ, όταν άνοιξε το στόμα της όνου καί μίλησε αυτή με φωνή ανθρώπινη,κατά τον θάνατο του Μωϋσέως, οπότε έπετίμησε τον εχθρό τον παμβέβηλο, στον Ίησοΰ του Ναυή, στον Γεδεών, στον Μανωέ καί στην γυναίκα του, καταργώντας την στειρότητα της. Του είχε δέ ήδη φέρει ζεστό ψωμί καί δοχείο με νερό. Αργότερα ό ίδιος Αρχάγγελος του εμήνυσε να συναντήσει τους ανθρώπους του βασιλέως καί να τους μεταφέρει εντολές του Θεοΰ. “ Αλλου βρίσκουμε πάλι τον αρχιστράτηγο Μιχαήλ να κατακόπτει εκατό χιλιάδες Άσσυρίους, να διαφυλάττει τους «Τρεις Παίδας» από την «κάμινον του πυρός την φλεγομένην» καί τον προφήτη Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων επίσης με θαυμαστό τρόπο, για να θρέψει τον τελευταίο μέσα στον λάκκο, μετέφερε στην Βαβυλώνα τον προφήτη «Αββακούμ. Καθώς περιγράφεται στην Καινή Διαθήκη, εμφανίσθηκε στονΚορνήλιο κατά την ώρα της προσευχής του καί του είπε να καλέσει τον Πέτρο, για να τον βαπτίσει. Τον απόστολο Πέτρο, πού επρόκειτο να σκοτώσει ό Ηρώδης για χάρη των Ιουδαίων, ελευθέρωσε από την φυλακή, ενώ τον ίδιο τον Ηρώδη, πού ύπερηφανεύθηκε, τιμώρησε με θάνατο. Στόν απόστολο Παύλο εμφανίσθηκε, όταν κινδύνευε το πλοίο, καί του είπε να μη φοβάται. Επίσης ό ίδιος ό Ταξιάρχης έτάραττε το νερό στην Προβατική κολυμβήθρα καί θεραπεύονταν κατ” έτος οί ασθενείς. Αυτόν, τέλος, είδε ό Θεολόγος Ιωάννης στην Αποκάλυψη καί σύμφωνα με αυτήν μέλει να φονεύσει τον Αντίχριστο κατά την συντέλεια του κόσμου. Στήν εκκλησιαστική ιστορία μέχρι τίς ημέρες μας δεν ήταν λίγες οί φορές πού ό Μιχαήλ επισκέφθηκε τον κόσμο. Βοήθησε τον Μέγα Κωνσταντίνο να κατατροπώσει τους εχθρούς, γι” αυτό καί κατά προτροπή του ό άγιος Βασιλεύς έκτισε ναό του Ταξιάρχη Μιχαήλ στο Σωσθένειο. Έσωσε με τρόπο θαυμαστό την Κωνσταντινούπολη από τον κίνδυνο των Άβάρων, των Περσών καί των Άγαρηνών επίσης την πόλη Άκολία παρά την Μαύρη θάλασσα από τους Σαρακηνούς. Στίς Κολοσσές της Φρυγίας διαφύλαξε ακέραιο το ομώνυμο προσκύνημα του από την ορμή των ποταμών, πού κατευθύνονταν απειλητικοί επάνω του, δημιουργώντας μια τεράστια οπή, μέσα στην οποία χωνεύθηκαν τα νερά τους. Ό αρχάγγελος Μιχαήλ δεν παύει καί στίς ημέρες μας της αποστασίας καί άκρας ανομίας να παρουσιάζεται σε καθαρούς καί άξιους ανθρώπους, πού βιώνουν το Ευαγγέλιο καί αγωνίζονται για την τελειότητα καί την θέωση. του Δρος Χαραλάμπους Μ.Μπούσια πηγη: agiooros.net

Έτσι «τιμήθηκε» ο Άγιος Νικόλας!

Κάνε μου την τιμή γιε μου να σταθείς ανδρείος για το Χριστό. Να Τον ομολογήσεις άφοβα και χωρίς δισταγμό! Ελπίζω μέσα στην καρδιά μου ότι σύντομα θα ανθίσει επάνω σου το στεφάνι του μαρτυρίου... Προς τιμή μου και προς σωτηρία πολλών μη φοβηθείς τις απειλές ή τα ξίφη ή τους πόνους ή τις πληγές ή την πυρά. Τίποτα να μη σε χωρίσει από το Χριστό, αλλά να κοιτάξεις προς τον ουρανό. Από εκεί μπορείς να περιμένεις τη μεγάλη, αιώνια και πλούσια ανταμοιβή σου από το Θεό. Να φοβάσαι το μεγαλείο του Θεού. Να φοβάσαι τη φρικτή κρίση Του. Να φοβάσαι τον Παντεπόπτη Θεό, διότι όλοι εκείνοι που Τον αρνούνται θα λάβουν μισθαποδοσία φοβερή, το πυρ το άσβεστο και τον αιωνίως ακοίμητο σκώληκα. Ας είναι η ανταμοιβή μου από εσένα, γλυκύτατο παιδί μου, για τους πόνους με τους οποίους σε ανέθρεψα και σε μόρφωσα, αυτή: “Να κληθώ μητέρα ενός μάρτυρος”. Η Προσευχή είναι του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Γίνεται μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr

ΠΑΝΑΓΙΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ Η Θαυματουργή Αγία Εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας, έχει Αγιογραφηθεί τον 19ο αιώνα μ.Χ. θαυματουργικά. Φέρει χρονολογία 1870 μ.Χ. και έχει το εξής ιστορικό: Υπήρχε τον καιρό εκείνο μία αγιογράφος Μοναχή ονόματι Τατιανή, της Ρωσικής Ιεράς Μονής της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, απέναντι της Ιερουσαλήμ. Ένα βράδυ, καθώς κοιμόταν, είδε σε όραμα ότι την επισκέφθηκε στο κελλί της μία άγνωστη μοναχή, η οποία της είπε: «Αδελφή Τατιανή, ήλθα να με ζωγραφίσεις». Η Τατιανή απάντησε: «Ευλόγησον, αδελφή, αλλά εγώ είμαι αγιογράφος και όχι ζωγράφος». Και η επισκέπτρια της λέγει: «Τότε να με αγιογραφήσεις». Η Τατιανή εξεπλάγη με το θάρρος της ξένης και αποκρίθηκε: «Δεν έχω ξύλο (σανίδι), πού να σε ζωγραφίσω;». Τότε η επισκέπτρια μοναχή της δίδει ένα σανίδι αγιογραφήσεως και λέγει: «Ζωγράφισε!!!» Αλλά ενώ ζωγράφιζε η Τατιανή την άγνωστη μοναχή, είδε τα άμφιά της να γίνονται χρυσά, το πρόσωπό της να λάμπει πολύ, και την άκουσε να λέγει: «Ω μακαρία Τατιανή, μετά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, θα με αγιογραφήσεις πάλι εσύ». Η Τατιανή αντελήφθη ότι αγιογραφούσε την Παναγία! Ταράχθηκε και ξύπνησε. Αμέσως, έσπευσε στην Ηγουμένη και της διηγήθηκε το όραμα που είδε. Η Ηγουμένη δυσπίστησε και της είπε να πάει να κοιμηθεί και αύριο να αγιογραφήσει μία εικόνα της Παναγίας. Καθώς όμως επέστρεφε, είδε να βγαίνει από το κελλί της φως και αισθάνθηκε ευωδιά! Τότε ειδοποίησε την Ηγουμένη και μαζί εισήλθαν στο φωτεινό και ευωδιάζον κελλί, όπου είδαν εκπληκτικότερο Θαύμα. Η εικόνα του οράματος βρισκόταν μέσα στο κελλί πραγματική, Αχειροποίητη! Η Αγία αυτή εικόνα της Παναγίας! Μετά από όλα αυτά, παρουσιάζεται πάλι η Παναγία στη μοναχή και λέγει: «Να με κατεβάσετε κάτω στο σπίτι μου, στη Γεθσημανή», πράγμα που έγινε. Από τότε η Αχειροποίητη Αγία Εικόνα της Παναγίας «Η Ιεροσολυμίτισσα», βρίσκεται στο Ιερό Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος της Γεθσημανής, που αποτελεί τον κενό τάφο της Παναγίας μας (το ονομαζόμενο Κενοτάφιο), αφού ως γνωστόν το σώμα Της ανελήφθη στους Ουρανούς την τρίτη ημέρα από την Κοίμησή Της , και θαυματουργεί. Λέγεται μάλιστα πως και και τις τρεις φορές που πλημμύρισε ο Ιερός Ναός στη Γεθσημανή, η εικόνα ανέβηκε μόνη της από τον μαρμάρινο θρόνο που βρίσκεται και στάθηκε στο σύστημα εξαερισμού, χωρίς να στηρίζεται πουθενά! Τα θαύματά της είναι αναρίθμητα, όπου και αν πήγε. Η Παναγία Ιεροσολυμίτισσα βρίσκεται στην ψυχή κάθε ευσεβούς Χριστιανού, στέκεται αγέρωχη και δυνατή, ώστε να αντιμετωπίζει κάθε αντιξοότητα με σθένος και βαθιά πίστη στην Υπεραγία Θεοτόκο. Ἀπολυτίκιον Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης. Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς· και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι· Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε.

Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου· έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή, εισάκουσόν με, Κύριε. Θυμίαμά σοι προσφέρομεν, Χριστέ ο Θεός ημών, εις οσμήν ευωδίας πνευματικής· ο προσδεξάμενος εις το υπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον, αντικατάπεμψον ημίν την χάριν του Παναγίου σου Πνεύματος. Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr