By Korshi Dosoo
Ayrılık Eylül’den daha soğukEsti savurdukapımda tek bir hatıra bırakmadan…Süpürdü …Binmiş süpürgesine acı tatlı ayırmadanTerkisine atmış üflüyor…Bakıyorum ürkekGeziyorum duvardan soğukIssız suratla…
Demeter, Hesiodos’a göre Kronos ile Rhea’nın -ikinci tanrılar (Olymposlular) kuşağından- kızı, Hestia ile Hera’nın kardeşi, Zeus’tan Persephone’nin annesi olan, hasat ve bereket tanrıçasıdır.…
Hititler'in imparatorluk dönemi güzel sanatlarında anıtsal bir yetenek görülür, fakat hiçbir yerde form-biçimlendirme yeteneği saptanamamıştır. Kimi yerde yalnızca oyun oynarcasına bir eğilim egemendir ve malzeme buna boyun eğmeyince hemen bir yana bırakılarak yeni bir taşa el atılmıştır; kimi yerde bitmiş ile yarı bitmiş, eski ile yeni birbirine karışmıştır. Yazı hiçbir zaman bir süsleme aracı olarak anlaşılmamış, aksine nerede yer elverişliyse oraya sokuşturuluvermiştir. Bu durum Yazılıkaya tapınak bölgesi için de geçerlidir; burada sadece "tanrıların tören alayında" bir biçimlendirme endişesinin sezildiği görülüyor. Fakat Yazılıkaya'nın özelliği yalnızca bir benzeri bulunmayışıdır, yoksa tipik hiçbir yanı yoktur. Normal haliyle Hitit sanatı belirgin, fakat hep kaba kalmış bir karakter gösterir (Önceleri Hurri, daha sonra da Asur etkisi de sürekli varlığını sürdürmüştür). Hiçbir zaman da bir "stil" oluşturamamıştır. MÖ 2.binyılda bir Hitit İmparatorluğu vardır, ama bir "Hitit Kültürü yoktur". Hititlerin egemen halkının büyüklüğü çeşitli halkları "yönetmekte" ve onlara "hükmedebilmekte" kendini gösterir. Hitit hayatının canlı resimlerini imparatorluk döneminin anıtlarında değil, bu dönemden çok sonraki Zincirli, Karkamış, Karatepe vs. gibi şehir krallıkların, yani MÖ 800-700 yıllarının yığınla kabartmalarında ve heykellerinde buluyoruz. Şimdiye kadar olduğu gibi bu "Neo-Hitit" resimleri, Hitit halkının özelliklerini yansıtan eserler diye asla gösteremeyiz. ... Bu resimler imparatorluğun göçüp gitmesinden 500 yıl sonraki bir zamana aittir. Hitit imparatorluğu MÖ 1800'den 1200'e kadar Küçükasya ve Önasya tarihine damgasını basmış başlı başına büyük bir devlettir. Hititlinin varalığı, Hititlinin niteliği ise ancak bu büyük devletin tanıklığından çıkarılabilir, döküntülerinden değil. Wright ve Sayce'ın Hitit devleti hakkında "imparatorluk" terimini kullanmaları hiç de gelişigüzel değildir. Buna 20.yüzyılda "commonwealth" yani uluslar topluluğu denir. Bu görüş açısıyla altıyüz yıllık Hitit egemenliğine bakarsak bir Hitit "tarihinden" sözetme imkanımız olmaz. Tarih, organik bir gelişmedir, manevi bir birliktir, biçim ve eda, form ve stil oluşturma çabasının evrimidir; aynı çağlarda Mısır ve Babil'de gördüğümüz gibi "kültür" ile özdeştir. Bütün bunları Hitit imparatorluğunda bulamıyoruz. Altıyüz yıl içinde onlarda bulduklarımız gerçi karakteristik ve değişiktir, ama organik bir evrimin izleri değildir. MÖ 2.binyılın Hitit imparatorluğu, eski dünya tarihinde en şaşırtıcı ve en olağanüstü siyasal görüntüdür, ama kültürel bakımdan hiçbir önemi yoktur. C.W.Ceram Tanrıların Vatanı Anadolu Remzi Kitabevi, 1994 Hatti sanatı - MÖ.2300-2000 Dinsel tören sancağı - tunç Alacahöyük Anadolu Medeniyetler Müzesi Anadolu'ya gelen Hititler (Nesiler) dil, din, kültür ve sanat konularında Anadolu'nun yerlisi olan Hattilerden büyük ölçüde etkilenmişlerdir. Bu yüzden de dinsel sancaklarını Hattili ustalara yaptırmışlardır. Hatti sanatı, dinsel tören sancağı, tunç - MÖ.2100-2000 Alacahöyük Anadolu Medeniyetler Müzesi Hatti Sanatı , Altın testiden detay MÖ.2300-2000 Alacahöyük Anadolu Medeniyetler Müzesi Hitit Güneş Kursu olarak adlandırılsa, HİTİT DEĞİL HATTİ "Güneş Kursu, genellikle Hitit uygarlığına ait bir eser olarak kabul edilir ve çoğumuzda Ankara ve Anadolu çağrışımlarını uyandırır. Atatürk’ün emriyle 1935 yılında Alacahöyük’te başlayan kazılarla açığa çıkartılmıştır, Hitit öncesi döneminin yani Hatti döneminin bir eseri olduğu belirtilen Güneş Kursu, tunçtan yapılmış olup günümüzden yaklaşık 4250 sene önce dini merasimlerde kullanılmıştır. Güneş Kursu’nu oluşturan yuvarlak, dünyayı ya da güneşi temsil etmektedir. Altta, iki adet boynuza benzer çıkıntının ne olduğu ise kesin olarak henüz bilinmemektedir. Üzerinde yer alan çıkıntılar ise doğanın çoğalmasını, üremeyi temsil etmektedir. Kuşlar da aynı şekilde yine doğanın çoğalmasını, doğadaki hürriyeti anlatmaktadır. Güneş Kursu’nun, Hititlerin Anadolu’ya gelmelerinden yaklaşık 300 sene önce yapıldığı ve Hatti kralları öldüğü zaman bunun gibi 4-5 sembolle birlikte gömüldükleri bilinmektedir." der Ankara Üniversitesi. Buraya ayrıca iki not düşmek istiyorum: Boynuzlar Boğa'yı temsil eder. Boğa ve Tanrı eş görülür. Bizim Toros dediğimiz Tauros Dağları hem Boğa hem de Tanrı anlamındadır ki Tau Türkçedir (Dağ/İlah). (Tauros'taki -os eki Hellen dilinden kalmadır. Fırtına Tanrısı Tarhu'dan Tauros'a-Tarkan/Tarhan, ki Tar'ın açıklaması İlah/Tanrı olarak ta verilir. Ayrıca Taur'in Dağ İnsanları anlamına gelen Tau+Er'den türediğini söyler Mirfatih Zakiyev. daha detaylı bknz."Türklerin ve Tatarların Kökeni"ya da İngilizce link "Origin of Türks and Tatars".) Kuşlarda Türk kültüründe "UÇMAĞI" temsil eder. Madem ölülerle gömülmüş o zaman mezardaki kişinin ruhu kuş olup UÇMAĞA vardığını belirtmektedir. Anadolu'da bulunmuş ve MÖ.1800 öncesine ait buluntulara Hitit demekten vazgeçin, ve başkalarına mâl edip Atalarımızın mirasına ihanet etmeyin. SB. Hattuşai Kral II.Murşili'ye ait mühür baskısı - MÖ.1345-1315 Kazakistan 'da bir Boy Tamgası (Töre Boyu) Ant ve Oz Tamgaları Köktürk Yazıtında The Turks in the Seventh Century "At that time we must remember, there was hardly such a thing as a town in Anglo-Saxon England...." H.G.Wells İskoçya - İngiltere - Türkler Sutton Hoo and Horse Burials
Rönesans Hareketleri, yeniden doğuş anlamına gelir. Orta Çağ ile Reformasyon arasındaki dönemdir. Bu dönemde Yunan ve Eski Roma eserleri incelenmiştir.
Yunan Mitolojisi, Mısır Mitolojisi, Orta Çağ Mitolojisi... Peki hiç Türk Mitolojisini duydunuz mu? Gelin isterseniz Türk Mitolojisinde yer alan birkaç un...
The universal language of music is infused throughout all creation. This article is the Biblical account of music's creation, its purpose, and its history during the time of the Old Testament.
Beautiful, brilliant, rational Hypatia, a pre-medieval scholar in Alexandria, Egypt, met a terrible fate suitable to a Christian heretic during the Inquisition.
Byzantine Art. Marginal paintings. Paintings in St. Sophia. Mosaics from Palermo. Enameled border. Paintings at Constantinople.
Download the Islamic Ornament Vectors 143336 royalty-free Vector from Vecteezy for your project and explore over a million other vectors, icons and clipart graphics!
A friend of mine mentioned that we had sworn fealty in a previous incarnation by making an x-like cross with our lower arms. This sounded interesting and I have always been fascinated by the Saint …
Azerbaycanlı ressam ve karikatürist Gündüz Agayev, çizimlerinde ülke politikalarını eleştirmeye devam ediyor. Bir önceki çiziminde Ülkelerdeki Polis Profilin...
Identifier: handbookofarchae00west Title: Handbook of archaeology, Egyptian - Greek - Etruscan - Roman Year: 1867 (1860s) Authors: Westropp, Hodder M. (Hodder Michael), -1884 Subjects: Art, Ancient Archaeology Publisher: London, Bell and Daldy Contributing Library: Harold B. Lee Library Digitizing Sponsor: Brigham Young University View Book Page: Book Viewer About This Book: Catalog Entry View All Images: All Images From Book Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book. Text Appearing Before Image: 18 feet 3 inches across theshoulders. But the grandest and largest colossal statue was thestupendous statue of king Rameses II., of Syenite granite, on theMemnonium at Thebes. It represented the king seated on a throne,in the usual attitude of kings, the hands resting on his knees. It isnow in fragments. It measured 22 feet 4 inches across the shoulders.According to Sir G. Wilkinson, the v-hole mass, when entire, musthave weighed about 887 tons. Another well-known colossus is thestatue of the so-called Memnon, now in the British Museum. It issupposed to be the statue of Rameses II. It was brought by Belzonifrom the Memnonium at Thebes. In the different epochs of Egyptian sculpture, the Egyptianartists wore bound by certain fixed canons or rules of proportion to 120 IIANDB0OK OF ARCHJSOL00Y. guide them in their labours, and which they were obliged to adhereto rigidly. The following are the canons of three distinct epochs:1. The canon of the time of the pyramids, the height was reckoned Text Appearing After Image: COLOSSAL FIGURE OF RAMESES II. at 6 feet from the sole of the foot to the crown of the head, andsubdivisions obtained by one-half or one-third of a foot. 2. Thecanon from the twelfth to the twenty-second dynasty is only anextension of the first. The whole figure was contained in a number SCULPTURE. 121 of squares of half a foot, and the whole height divided into eighteenparts. In these two canons the height above the sixth foot is notreckoned. 3. The canon of the age of Psammetici, which is men-tioned by Diodorus, reckoning the entire height at 21£ feet fromthe sole to the crown of the head, taken to the upper part. Theproportions are different, but without any introduction of the Greekcanon. The canon and the leading lines were originally traced inred, subsequently corrected by the principal artist in black, and thedesign then executed. In Egypt, almost eveiy object of sculptureand architecture was painted. The colossal Egyptian statues aregenerally of granite, basalt, porphyry, or Note About Images Please note that these images are extracted from scanned page images that may have been digitally enhanced for readability - coloration and appearance of these illustrations may not perfectly resemble the original work.
En el capítulo uno del Génesis 1,26, se dice: Y dijo Dios: "HAGAMOS al ser humano a nuestro imagen, como semejanza nuestra, y manden en los peces del mar en las aves de los cielos, y en las bestias y en todas las alimañas terrestre, en todas las sierpes que serpean por la tierra" NÓTESE: "Hagamos", un término plural para el Dios (Elohim hebreo). Una evidente reminiscencia a un Dios múltiple y sugiriendo un andróginismo, en tanto ser humano también es plural (varón y hembra a la vez). Génesis 1,27: Creo, pues, Dios (Elohim) al ser humano a imagen suya, a imagen de Dios(Elohim) le creo. NÓTESE ENTONCES QUE: la mujer y el varón fueron creados al unísono. Una segunda versión aparece relatada en el capítulo dos del Génesis(2-7 y sigs), donde aparece el término Yahveh, para Dios. Aquí se dice que luego de crear Yahveh a Adán y convencido de que no era bueno que el varón estuviese sólo, creó a los animales(ANTES QUE A LA MUJER) y luego, haciendo caer a Adán en un sueño profundo, "Y le quitó una de sis costillas, rellenando el vacío con carne(basar/carne-comestible). Esta fue Eva, la de la famosa manzana. Los cabalistas intentaron muchas interpretaciones para explicar la contradicción entre las dos versiones. Una sugiere que Adán fue creado inicialmente como un andrógino que poseía un cuerpo femenino y uno masculino unidos por la espalda. Luego, Dios lo dividió. Otra interpretación aparece en el Alfabeto de Ben Sirá, midrash del siglo X. Basándose en dicho texto, el mitólogo Robert Graves relata que la primera mujer de Adán no fue Eva sino Lilith: "Dios creó a Lilith, la primera mujer, como había creado a Adán, salvo que utilizó inmundicia y sedimento en lugar de polvo puro (-manifestación del menosprecio a lo femenino en las tradiciones patriarcalistas-machitas-). Sin embargo, tomando otra fuente, el Yalqut Reubeni, Graves aporta otro relato, en el que la información choca con la anterior: "Adán y Lilith nunca encontraron la paz juntos, pues cuando él quería acostarse con ella, Lilith se negaba, considerando que la postura recostada que él exigía era ofensiva para ella. ¿Por qué he de recostarme debajo de tí? - preguntaba - Yo también fui hecha de polvo y, por consiguiente, soy tu igual". Como Adán permanece intransigente, Lilith invoca el nombre de Yahveh, quien le da alas. Ella se aleja, volando, del lado de Adán (- Robert Graves al respecto ha señalado: " Es característico de las civilizaciones en las que se trata a las mujeres como bienes muebles que deban adoptar la postura recostada durante el coito, a lo que se negó Lilith"). Adán se queja a Yahveh que, condolido por el desamparo del varón, envía a tres ángeles a buscar a Lilith. Ella se niega a volver. Sabe que, por orden de Dios, a su regreso le espera hacerse cargo de todos los niños recién nacidos. Lilith quiere permanecer en el Mar Rojo, región en la que abundaban los demonios lascivos(-se menciona a Asmodeo), con los que había dado a luz a varios Lillim (demonios-bebé). El castigo de Yahveh por esta negativa de Lilith a regresar al lado de Adán consistirá en hacer perecer cada día un centenar de esos hijos. Esta leyenda está vinculada a una tradición mágico-religiosa judía: la costumbre de poner un amuleto alrededor del cuello de los niños recién nacidos, con el nombre de tres ángeles (Snvi, Snsvi, Smnglof). Además también se la condena a convertirse en serpiente, símbolo de la maldad y la astucia en la tradición rabínica, como lo muestra el Génesis 3.1 y sigs: "La serpiente era el más astuto de todos los animales del campo que Yahveh había hecho. Y dijo a la mujer: "¿Cómo es que Yahveh les ha dicho: No coman de de ninguno de los árboles del jardín?. Respondiendo la mujer a la serpiente: "Podemos comer el fruto de los arboles del jardín. Más el fruto del árbol que está en medio del jardín, ha dicho Yahveh: No coman de él, no lo toques, so pena de muerte". Replicó la serpiente a la mujer: "De ninguna manera morirán. Es que Yahveh sabe muy bien que el día en que comieran de él, se les abrirán los ojos y serán como dioses, conocedores del bien y del mal." La furia de este Yahveh patriarcal, frente a la afrenta y el astuto engaño de perfil femenino de una astuta serpiente, se traduce en una maldición, de Génesis 3:14 y sigs, Entonces Yahveh dijo a la serpiente: "Por haber hecho esto, maldita seas entre todas las bestias y entre todos los animales del campo. Sobre tu vientre caminarás, y polvo comerás todos los días de tu vida. ( NÓTESE ENTONCES, QUE SE DERIVA DE ESTA MALDICIÓN QUE LA SERPIENTE ORIGINARIA Y CAUSANTE DEL PECADO ORIGINAL, CAMINABA ORDINARIAMENTE). Enemistad pondré entre ti y la mujer, entre tu linaje y su linaje: él te pisará la cabeza mientras acechas tu su calcanar." Y no bastando con esto, Yahveh también le profiere más maldiciones machistas contra la mujer, en Génesis 3:16 y sigs: A la mujer le dijo: "Tantas haré tus fatigas cuantos sean tus embarazos con dolor parirás a los hijos ( Nótese un castigo al sexo-reproductivo femenino). Hacia tu marido irá tu apetencia y él te dominará (subordinación femenina de Eva). La semejanza entre la Lilith de la tradición oral y la Serpiente de la tradición escrita rabínica, se hace evidente. Lilith es es la conocedora del Árbol del Bien y del Mal, y transformada en serpiente tentará a Eva, la nueva esposa de Adán. También se evidencia en las representaciones antiguas en piedra, donde el animal simbólico de Lilith, será la lechuza (representando el conocimiento, la sabiduría que se equipara con la Atenea/Minerva de la tradición greco-latina. La tradición posterior la muestra como un demonio femenino que aparece como una mujer de sin igual sensualidad, seduciendo a hombres, a quienes los lleva a la intimidad sexual, y entonces les succiona la sangre (vampirismo), o en su defecto, aparece en los sueños eróticos, y por medio de su eyaculación, se fertiliza con su semen (-subcubo-), para así gestar sus descendientes, los Lillim. En los primeros siglos de cristianismo, una variante de gnosticismo cristiano de tradición griega, los denominados como Ofitas (-Ofis=serpiente-), adoraban a la Serpiente, pues en la narración del Génesis, la serpiente, libera a Adán y Eva, dándoles el conocimiento del bien y del mal, que es el camino a la sabiduría, y ello sustentado en el primer acto libre de los humanos. NÓTESE QUE: La única mención en la Biblia de dicha criatura aparece en Isaías 34:14:פגשו ציים את־איים ושעיר על־רעהו יקרא אך־שם הרגיעה לילית ומצאה לה מנוח׃. En la Biblia de Jerusalén el pasaje se traduce como: «Los gatos salvajes se juntarán con hienas y un sátiro llamará al otro; también allí reposará Lilit y en él encontrará descanso». En la Vulgata לילית se tradujo por Lamia, equivalencia que se conserva en algunas traducciones modernas, como la de Nácar-Colunga: «Y las bestias monteses se encontrarán con los gatos cervales, y el peludo gritará a su compañero: la lamia también tendrá allí asiento, y hallará para sí reposo». Otras versiones, en fin, traducen el término como ‘criatura nocturna’ o ‘lechuza’. Al tratarse de un término que aparece testimoniado en una sola ocasión (hápax legómenon), no resulta posible saber con certeza si para el autor del texto לילית era un nombre propio o común, y en este último caso, si se trataba de una criatura sobrenatural o de una rapaz nocturna. Se evidencia que el patriarcalismo semítico de los rabinos, exigía censurar estos textos originarios que se mantuvieron sólo en la tradición oral y así cercenaron el nombre de Lilith del Pentateuco, ya que ella, con su cuestionamiento a la sexualidad masculina, invitaba a la rebelión a la rebelión femenina frente a un discurso del poder patriarcalista machista. Es por esto que los grupos feministas contemporáneos, han asumido a Lilith, como un símbolo del primer acto libre de una mujer frente al dominio patriarcal de las figuras masculinas autoritarias de: Adán y Yahveh. Robert Graves dice que cuando Eva es creada de la costilla de Adán, "se afirma otra vez la supremacía masculina, quedando oculta la divinidad de la mujer". Mas, parafraseando a Freud, encontramos que se produce el retorno de aquello que fuera reprimido ya que, además de la censurada Lilith, también Eva cuestiona una prohibición. Esta vez y por ser él también víctima, Adán acompaña a su mujer en la rebelión. El hijo varón y la hija mujer desafían la pretensión omnisciente del padre. Porque ellos también quieren saber, quieren el conocimiento del bien y del mal. Finalmente se envía un mensaje amenazante y este es que se castigará la curiosidad que es capaz de cuestionar el "status quo" dominante, patriarcalista-machista-mercantilista. No obstante, debe considerarse que desentrañar un mito o una creencia dogmática, nunca debería ser considerado como herejía sino libertad de pensamiento. Referencias: *Eliade,Mircea(1984): Mefistófeles y el andrógino. España: Editorial Labor. *Graves, Robert y Raphael Patel, Los mitos hebreos [Hebrew Miths: The Book of Genesis, 1964]. Madrid: Alianza Editorial, 2000. *Lilit. (2010, 20) de mayo. Wikipedia, La enciclopedia libre. Fecha de consulta: 20:45, mayo 22, 2010 disponible en: es.wikipedia.org/w/index.php?title=Lilit&oldid=37231893.
Ankh or Key of Life. Egyptian hieroglyphic symbol of life. Simple flat black vector icon.
Daha önce mutlaka bir yerlerde karşınıza çıkmış olan ama çoğunlukla taşıdıkları anlamlarla ilgili pek de fikriniz olmayan spiritüalizm ile ilgili 10 sembolü ...
The Eye of Providence (known also as the all-seeing eye of God) is a well-known and popular symbol. This symbol has been used for centuries in both religious and secular contexts, and therefore its representation can be found in many places.
New 2021 icon art; Isabela from Dragon Age.
In astrology, Black Moon Lilith is one of the coolest points. We all know Lilith, whether from mythology or because she popped up as a character in our favorite supernatural shows/books, but there isn't much
“Okuyanın ruh sağlığını etkileyen, doğaüstü güçlerin anlatıldığı, büyü ve diğer varlıklarla alakalı ilginç bilgilerin olduğu kitap!” tanımıyla birçok kitabı ...
Hecate was the goddess of magic and witchcraft, and so much more. Her functions extended beyond the realms of the heavens, earth, the seas, and the underworld.
How does the Bible describe the appearance of angels? What do biblically accurate angels look like? How are Angels described in the Bible? Ezekiel describes these living creatures as multi-winged beings that have multiple faces, eyes, and even “wheels.”
Wow, a lot of people seem to think this is a Waterhouse painting! The actual artist, it turns out, is Gerald Brom.
