Αν ζητήσετε από τους γνωστούς σας να σας πουν ένα βουνό που βρίσκεται κοντά στην Αθήνα και είναι ιδανικό για περπάτημα, μάλλον θα πάρετε τις απαντήσεις &laqu...

Καταπληκτικός σπιτικός πουρές από την οικοδέσποινα, πατατοσαλάτα με ελαιόλαδο και κρεμμύδι, μπιφτέκια κάποιας άλλης νοικοκυράς και σοταρισμένα λαχανικά στο τηγάνι. Κολοκυθάκια, μελιτζάνες και χρωματιστές πιπεριές, είναι ότι πρέπει για να συνοδεύσουν τα μπιφτέκια. Η επίσκεψη στην Αθήνα δεν είχε μόνο γεμάτο γεύμα και καλή παρέα, είχε και ωραίες βόλτες, και παρά την ανυπόφορη ζέστη, χάρηκα πολύ τα καφεδάκια και το περπάτημα στην Αθήνα. Όπως όλοι άλλωστε, μπορώ να πω και εγώ με σιγουριά, πως η Πλάκα είναι από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, είναι πολύ ωραίο το 2017 να βλέπεις αυτή την αρχιτεκτονική των κτιρίων, γεμάτη χρώματα και ζωή. Και αν η Αθήνα είναι γεμάτη κίνηση και καυσαέριο, ακόμη και αν το καλοκαίρι βράζει, στο σπίτι καλών φίλων, μπορείς να μείνεις λίγο μακριά από τη φασαρία και να ετοιμάσεις νόστιμο φαγητό. Τα μπιφτεκάκια ήταν ζυμωμένα έτοιμα, και η οικοδέσποινα μας τα μαγείρεψε και τα συνόδευσε με σπιτικό πουρέ πατάτας, πολύ γευστικό, που μου θύμισε πολύ έντονα τον αγαπημένο μου έτοιμο πουρέ του εμπορίου. Ξεκινώντας με το κόψιμο των λαχανικών, προτίμησα να τα κόψω σε ροδέλες σε όμοια μεγέθη για να μαγειρευτούν ομοιόμορφα. Τα μανιτάρια μπορείτε να τα καθαρίσετε με ένα πανάκι ή να τραβήξετε προσεκτικά την λεπτή εξωτερική του φλούδα, με μεγάλη προσοχή όμως γιατί είναι εύκολο να "σπάσουν" και να χαλάσει το σχήμα τους. Κάποια από τα λαχανικά χωρίστηκαν και μπήκαν στο γκρίλ με λίγο ελαιόλαδο και 3-4 κουταλιές πέστο βασιλικού. Παρότι το πέστο ταιριάζει καλύτερα στα ζυμαρικά, με τα λαχανικά μας έδεσε πολύ ωραία. Αν το δοκιμάσετε, είναι καλύτερα να προσθέσετε το πέστο αφού έχουν αρχίσει να ροδίζουν τα λαχανικά. Ρίξτε και 1-2 σκελίδες σκόρδο για το άρωμα, να τα απογειώσετε. Ασφαλώς το γεύμα μας, είχε μια λαθραία επισκέπτρια, την γλυκύτατη Νάρα, της οποίας, από απόσταση ασφαλείας, φυσικά, τις έδωσα αρκετές λιχουδιές κάτω από το τραπέζι. Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ σ'αυτό το βλέμμα. Θα χρειαστούμε: 2 μικρές μελιτζάνες 2-3 κολοκυθάκια 3 πιπεριές πράσινες και κόκκινες 2 τριμμένες ντομάτες 250 γρ μανιτάρια 2 κρεμμύδια 3 σκελίδες σκόρδο ελαιόλαδο αλάτι, μαύρο πιπέρι Πως το κάνουμε: Καθαρίζουμε και κόβουμε τα λαχανικά σε ροδέλες. Καθαρίζουμε τις σκελίδες σκόρδου αλλά τις κρατάμε ολόκληρες. Ρίχνουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο, τόσο όσο να καλύψει όλη την επιφάνεια και σοτάρουμε τα κρεμμύδια μαζί με το σκόρδο. Μόλις ροδίσουν ρίχνουμε τα λαχανικά με 2-3 κουταλιές από την τριμμένη ντομάτα. Θα χρειαστεί να μαγειρευτούν σε μέτρια φωτιά σίγουρα 20 λεπτά. Λίγο πριν να είναι έτοιμα προσθέτουμε την υπόλοιπη ντομάτα, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε. Αφήνουμε για 3-4 λεπτά ακόμη. Μπορείτε να σερβίρετε με τριμμένο τυρί φέτα και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. * για τα λαχανικά με το πέστο, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και αντί για σάλτσα ντομάτας προσθέτουμε πέστο βασιλικού. Σ'αυτά τα λαχανικά δεν έχω βάλει κρεμμύδι, νομίζω πως το σκόρδο είναι ήδη αρκετό

Εντάξει, ωραίες οι εντός των τειχών δράσεις, ωραίοι κι εμείς που γράφουμε γι’ αυτές, αλλά ας το παραδεχθούμε: είναι φορές που θα θέλαμε να μπούμε σ'...

Καταπληκτικός σπιτικός πουρές από την οικοδέσποινα, πατατοσαλάτα με ελαιόλαδο και κρεμμύδι, μπιφτέκια κάποιας άλλης νοικοκυράς και σοταρισμένα λαχανικά στο τηγάνι. Κολοκυθάκια, μελιτζάνες και χρωματιστές πιπεριές, είναι ότι πρέπει για να συνοδεύσουν τα μπιφτέκια. Η επίσκεψη στην Αθήνα δεν είχε μόνο γεμάτο γεύμα και καλή παρέα, είχε και ωραίες βόλτες, και παρά την ανυπόφορη ζέστη, χάρηκα πολύ τα καφεδάκια και το περπάτημα στην Αθήνα. Όπως όλοι άλλωστε, μπορώ να πω και εγώ με σιγουριά, πως η Πλάκα είναι από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, είναι πολύ ωραίο το 2017 να βλέπεις αυτή την αρχιτεκτονική των κτιρίων, γεμάτη χρώματα και ζωή. Και αν η Αθήνα είναι γεμάτη κίνηση και καυσαέριο, ακόμη και αν το καλοκαίρι βράζει, στο σπίτι καλών φίλων, μπορείς να μείνεις λίγο μακριά από τη φασαρία και να ετοιμάσεις νόστιμο φαγητό. Τα μπιφτεκάκια ήταν ζυμωμένα έτοιμα, και η οικοδέσποινα μας τα μαγείρεψε και τα συνόδευσε με σπιτικό πουρέ πατάτας, πολύ γευστικό, που μου θύμισε πολύ έντονα τον αγαπημένο μου έτοιμο πουρέ του εμπορίου. Ξεκινώντας με το κόψιμο των λαχανικών, προτίμησα να τα κόψω σε ροδέλες σε όμοια μεγέθη για να μαγειρευτούν ομοιόμορφα. Τα μανιτάρια μπορείτε να τα καθαρίσετε με ένα πανάκι ή να τραβήξετε προσεκτικά την λεπτή εξωτερική του φλούδα, με μεγάλη προσοχή όμως γιατί είναι εύκολο να "σπάσουν" και να χαλάσει το σχήμα τους. Κάποια από τα λαχανικά χωρίστηκαν και μπήκαν στο γκρίλ με λίγο ελαιόλαδο και 3-4 κουταλιές πέστο βασιλικού. Παρότι το πέστο ταιριάζει καλύτερα στα ζυμαρικά, με τα λαχανικά μας έδεσε πολύ ωραία. Αν το δοκιμάσετε, είναι καλύτερα να προσθέσετε το πέστο αφού έχουν αρχίσει να ροδίζουν τα λαχανικά. Ρίξτε και 1-2 σκελίδες σκόρδο για το άρωμα, να τα απογειώσετε. Ασφαλώς το γεύμα μας, είχε μια λαθραία επισκέπτρια, την γλυκύτατη Νάρα, της οποίας, από απόσταση ασφαλείας, φυσικά, τις έδωσα αρκετές λιχουδιές κάτω από το τραπέζι. Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ σ'αυτό το βλέμμα. Θα χρειαστούμε: 2 μικρές μελιτζάνες 2-3 κολοκυθάκια 3 πιπεριές πράσινες και κόκκινες 2 τριμμένες ντομάτες 250 γρ μανιτάρια 2 κρεμμύδια 3 σκελίδες σκόρδο ελαιόλαδο αλάτι, μαύρο πιπέρι Πως το κάνουμε: Καθαρίζουμε και κόβουμε τα λαχανικά σε ροδέλες. Καθαρίζουμε τις σκελίδες σκόρδου αλλά τις κρατάμε ολόκληρες. Ρίχνουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο, τόσο όσο να καλύψει όλη την επιφάνεια και σοτάρουμε τα κρεμμύδια μαζί με το σκόρδο. Μόλις ροδίσουν ρίχνουμε τα λαχανικά με 2-3 κουταλιές από την τριμμένη ντομάτα. Θα χρειαστεί να μαγειρευτούν σε μέτρια φωτιά σίγουρα 20 λεπτά. Λίγο πριν να είναι έτοιμα προσθέτουμε την υπόλοιπη ντομάτα, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε. Αφήνουμε για 3-4 λεπτά ακόμη. Μπορείτε να σερβίρετε με τριμμένο τυρί φέτα και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. * για τα λαχανικά με το πέστο, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και αντί για σάλτσα ντομάτας προσθέτουμε πέστο βασιλικού. Σ'αυτά τα λαχανικά δεν έχω βάλει κρεμμύδι, νομίζω πως το σκόρδο είναι ήδη αρκετό

Όχι ένα, όχι δύο αλλά δέκα πολύτιμα πράγματα που είμαι σίγουρη πως δεν ήξερες για το Ναύπλιο, την πιο ερωτική πόλη της Πελοποννήσου!

Καταπληκτικός σπιτικός πουρές από την οικοδέσποινα, πατατοσαλάτα με ελαιόλαδο και κρεμμύδι, μπιφτέκια κάποιας άλλης νοικοκυράς και σοταρισμένα λαχανικά στο τηγάνι. Κολοκυθάκια, μελιτζάνες και χρωματιστές πιπεριές, είναι ότι πρέπει για να συνοδεύσουν τα μπιφτέκια. Η επίσκεψη στην Αθήνα δεν είχε μόνο γεμάτο γεύμα και καλή παρέα, είχε και ωραίες βόλτες, και παρά την ανυπόφορη ζέστη, χάρηκα πολύ τα καφεδάκια και το περπάτημα στην Αθήνα. Όπως όλοι άλλωστε, μπορώ να πω και εγώ με σιγουριά, πως η Πλάκα είναι από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, είναι πολύ ωραίο το 2017 να βλέπεις αυτή την αρχιτεκτονική των κτιρίων, γεμάτη χρώματα και ζωή. Και αν η Αθήνα είναι γεμάτη κίνηση και καυσαέριο, ακόμη και αν το καλοκαίρι βράζει, στο σπίτι καλών φίλων, μπορείς να μείνεις λίγο μακριά από τη φασαρία και να ετοιμάσεις νόστιμο φαγητό. Τα μπιφτεκάκια ήταν ζυμωμένα έτοιμα, και η οικοδέσποινα μας τα μαγείρεψε και τα συνόδευσε με σπιτικό πουρέ πατάτας, πολύ γευστικό, που μου θύμισε πολύ έντονα τον αγαπημένο μου έτοιμο πουρέ του εμπορίου. Ξεκινώντας με το κόψιμο των λαχανικών, προτίμησα να τα κόψω σε ροδέλες σε όμοια μεγέθη για να μαγειρευτούν ομοιόμορφα. Τα μανιτάρια μπορείτε να τα καθαρίσετε με ένα πανάκι ή να τραβήξετε προσεκτικά την λεπτή εξωτερική του φλούδα, με μεγάλη προσοχή όμως γιατί είναι εύκολο να "σπάσουν" και να χαλάσει το σχήμα τους. Κάποια από τα λαχανικά χωρίστηκαν και μπήκαν στο γκρίλ με λίγο ελαιόλαδο και 3-4 κουταλιές πέστο βασιλικού. Παρότι το πέστο ταιριάζει καλύτερα στα ζυμαρικά, με τα λαχανικά μας έδεσε πολύ ωραία. Αν το δοκιμάσετε, είναι καλύτερα να προσθέσετε το πέστο αφού έχουν αρχίσει να ροδίζουν τα λαχανικά. Ρίξτε και 1-2 σκελίδες σκόρδο για το άρωμα, να τα απογειώσετε. Ασφαλώς το γεύμα μας, είχε μια λαθραία επισκέπτρια, την γλυκύτατη Νάρα, της οποίας, από απόσταση ασφαλείας, φυσικά, τις έδωσα αρκετές λιχουδιές κάτω από το τραπέζι. Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ σ'αυτό το βλέμμα. Θα χρειαστούμε: 2 μικρές μελιτζάνες 2-3 κολοκυθάκια 3 πιπεριές πράσινες και κόκκινες 2 τριμμένες ντομάτες 250 γρ μανιτάρια 2 κρεμμύδια 3 σκελίδες σκόρδο ελαιόλαδο αλάτι, μαύρο πιπέρι Πως το κάνουμε: Καθαρίζουμε και κόβουμε τα λαχανικά σε ροδέλες. Καθαρίζουμε τις σκελίδες σκόρδου αλλά τις κρατάμε ολόκληρες. Ρίχνουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο, τόσο όσο να καλύψει όλη την επιφάνεια και σοτάρουμε τα κρεμμύδια μαζί με το σκόρδο. Μόλις ροδίσουν ρίχνουμε τα λαχανικά με 2-3 κουταλιές από την τριμμένη ντομάτα. Θα χρειαστεί να μαγειρευτούν σε μέτρια φωτιά σίγουρα 20 λεπτά. Λίγο πριν να είναι έτοιμα προσθέτουμε την υπόλοιπη ντομάτα, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε. Αφήνουμε για 3-4 λεπτά ακόμη. Μπορείτε να σερβίρετε με τριμμένο τυρί φέτα και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. * για τα λαχανικά με το πέστο, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και αντί για σάλτσα ντομάτας προσθέτουμε πέστο βασιλικού. Σ'αυτά τα λαχανικά δεν έχω βάλει κρεμμύδι, νομίζω πως το σκόρδο είναι ήδη αρκετό

This is my virtual attic. Where I sit and rummage through old suitcases and boxes full of photos and letters.

Καταπληκτικός σπιτικός πουρές από την οικοδέσποινα, πατατοσαλάτα με ελαιόλαδο και κρεμμύδι, μπιφτέκια κάποιας άλλης νοικοκυράς και σοταρισμένα λαχανικά στο τηγάνι. Κολοκυθάκια, μελιτζάνες και χρωματιστές πιπεριές, είναι ότι πρέπει για να συνοδεύσουν τα μπιφτέκια. Η επίσκεψη στην Αθήνα δεν είχε μόνο γεμάτο γεύμα και καλή παρέα, είχε και ωραίες βόλτες, και παρά την ανυπόφορη ζέστη, χάρηκα πολύ τα καφεδάκια και το περπάτημα στην Αθήνα. Όπως όλοι άλλωστε, μπορώ να πω και εγώ με σιγουριά, πως η Πλάκα είναι από τις ομορφότερες περιοχές της Αθήνας, είναι πολύ ωραίο το 2017 να βλέπεις αυτή την αρχιτεκτονική των κτιρίων, γεμάτη χρώματα και ζωή. Και αν η Αθήνα είναι γεμάτη κίνηση και καυσαέριο, ακόμη και αν το καλοκαίρι βράζει, στο σπίτι καλών φίλων, μπορείς να μείνεις λίγο μακριά από τη φασαρία και να ετοιμάσεις νόστιμο φαγητό. Τα μπιφτεκάκια ήταν ζυμωμένα έτοιμα, και η οικοδέσποινα μας τα μαγείρεψε και τα συνόδευσε με σπιτικό πουρέ πατάτας, πολύ γευστικό, που μου θύμισε πολύ έντονα τον αγαπημένο μου έτοιμο πουρέ του εμπορίου. Ξεκινώντας με το κόψιμο των λαχανικών, προτίμησα να τα κόψω σε ροδέλες σε όμοια μεγέθη για να μαγειρευτούν ομοιόμορφα. Τα μανιτάρια μπορείτε να τα καθαρίσετε με ένα πανάκι ή να τραβήξετε προσεκτικά την λεπτή εξωτερική του φλούδα, με μεγάλη προσοχή όμως γιατί είναι εύκολο να "σπάσουν" και να χαλάσει το σχήμα τους. Κάποια από τα λαχανικά χωρίστηκαν και μπήκαν στο γκρίλ με λίγο ελαιόλαδο και 3-4 κουταλιές πέστο βασιλικού. Παρότι το πέστο ταιριάζει καλύτερα στα ζυμαρικά, με τα λαχανικά μας έδεσε πολύ ωραία. Αν το δοκιμάσετε, είναι καλύτερα να προσθέσετε το πέστο αφού έχουν αρχίσει να ροδίζουν τα λαχανικά. Ρίξτε και 1-2 σκελίδες σκόρδο για το άρωμα, να τα απογειώσετε. Ασφαλώς το γεύμα μας, είχε μια λαθραία επισκέπτρια, την γλυκύτατη Νάρα, της οποίας, από απόσταση ασφαλείας, φυσικά, τις έδωσα αρκετές λιχουδιές κάτω από το τραπέζι. Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ σ'αυτό το βλέμμα. Θα χρειαστούμε: 2 μικρές μελιτζάνες 2-3 κολοκυθάκια 3 πιπεριές πράσινες και κόκκινες 2 τριμμένες ντομάτες 250 γρ μανιτάρια 2 κρεμμύδια 3 σκελίδες σκόρδο ελαιόλαδο αλάτι, μαύρο πιπέρι Πως το κάνουμε: Καθαρίζουμε και κόβουμε τα λαχανικά σε ροδέλες. Καθαρίζουμε τις σκελίδες σκόρδου αλλά τις κρατάμε ολόκληρες. Ρίχνουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο, τόσο όσο να καλύψει όλη την επιφάνεια και σοτάρουμε τα κρεμμύδια μαζί με το σκόρδο. Μόλις ροδίσουν ρίχνουμε τα λαχανικά με 2-3 κουταλιές από την τριμμένη ντομάτα. Θα χρειαστεί να μαγειρευτούν σε μέτρια φωτιά σίγουρα 20 λεπτά. Λίγο πριν να είναι έτοιμα προσθέτουμε την υπόλοιπη ντομάτα, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε. Αφήνουμε για 3-4 λεπτά ακόμη. Μπορείτε να σερβίρετε με τριμμένο τυρί φέτα και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. * για τα λαχανικά με το πέστο, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και αντί για σάλτσα ντομάτας προσθέτουμε πέστο βασιλικού. Σ'αυτά τα λαχανικά δεν έχω βάλει κρεμμύδι, νομίζω πως το σκόρδο είναι ήδη αρκετό

Άλλες άγριες και δύσβατες άλλες αμμουδερές και "πολιτισμένες", αυτές είναι οι πέντε καλύτερες παραλίες στα Κύθηρα που αγγίζουν την τελειότητα! Πολλές οι όμορφες παραλίες στο νησί της Αφροδίτης! Η ουσία είναι μία, τα Κύθηρα είναι το νησί με τα πολλά πρόσωπα. Γνώρισε το απ' άκρη σ' άκρη και αγνόησε τα χιλιόμετρα. Ένα μέρος, για να

Άλλες άγριες και δύσβατες άλλες αμμουδερές και "πολιτισμένες", αυτές είναι οι πέντε καλύτερες παραλίες στα Κύθηρα που αγγίζουν την τελειότητα! Πολλές οι όμορφες παραλίες στο νησί της Αφροδίτης! Η ουσία είναι μία, τα Κύθηρα είναι το νησί με τα πολλά πρόσωπα. Γνώρισε το απ' άκρη σ' άκρη και αγνόησε τα χιλιόμετρα. Ένα μέρος, για να

Η ζωή με μια ΜΠΙΛ ματιά!

Μια ανάσα πριν πάρουμε τα βουνά, έχω να σου προτείνω 5 πολύ ενδιαφέρουσες φθινοπωρινές πεζοπορίες δίπλα στη θάλασσα _ Πελοπόννησος Μόλις σκάσει μύτη ο Σεπτέμβρης και αρχίσει η πρώτη ψυχρούλα τα βράδια, το μυαλό ξεστρατίζει από τις παραλίες και αρχίζει να ανηφορίζει προς τα βουνά. Έλα όμως που η ζέστη κατά τη διάρκεια της ημέρας,

Κανένας ταξιδιώτης που σέβεται τον εαυτό του δε βαριέται στα Καλάβρυτα γιατί τα 5 sos είναι ιδανικά για όλες τις εποχές & για όλα τα γούστα!

Μόλις 100 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, η παραλία Μυλοκοπή σε μεταφέρει αυτόματα στην Καραϊβική ή στον Ινδικό Ωκεανό

Το Μelnik, στα ελληνικά Μελένικο, είναι μια μικρή πόλη στην Βουλγαρία με λιγότερους από 400 κατοίκους, μια ανάσα από τα Ελληνικά σύνορα, απέχει μόλις 30 χλμ από τον Προμαχώνα. Βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Βουλγαρίας ανάμεσα στον ποταμό Στρούμα και τα όρη Πιρίν, περιοχή γνωστή ως η Μακεδονία του Πιρίν ή και Βουλγαρική Μακεδονία. Η σημερινή ονομασία του προέρχεται από την Σλαβική λέξη «мел» που σημαίνει «κιμωλία». Ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα της πόλης Σαντάνσκι, από την οποία απέχει 18 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά, και στην διοικητική περιοχή του Μπλαγκόεβγκραντ. Είχα 5 χρόνια περίπου να επισκεφτώ την Βουλγαρία οδικώς και θυμόμουν την ταλαιπωρία στους άσχημους δρόμους της που τότε επισκευάζονταν ενώ γίνονταν και νέες οδικές αρτηρίες. Πρέπει να σας πω ότι σήμερα το οδικό της δίκτυο δεν θυμίζει τίποτα από παλιά, έχει αποπερατωθεί και οι χρόνοι και οι αποστάσεις έχουν μειωθεί κατά πολύ. Το ταξίδι είναι ευχάριστο και χωρίς προβλήματα καθυστερήσεων λόγω της υπερβολικής κίνησης των μεγάλων οχημάτων που διασχίζουν την χώρα και υπάρχει καλή οδική σήμανση. Το "Με λένε Νίκο", όπως χαριτολογώντας λέγαμε κατά την διαδρομή πραγματικά μας εξέπληξε ευχάριστα. Μια μικρή γραφική πόλη που χωρίζεται από ένα ρέμα για να κατεβαίνουν τα πολλά νερά του χειμώνα από τα ψηλά βουνά και να μην πλημμυρίζει το χωριό, τα υπέροχα σπίτια και αρχοντικά τα όποια βρίσκονται κάτω από τους τεράστιους αμμόλοφους ύψους έως και 100 μέτρα (στην ουσία είναι λόφοι από ασβεστολιθικά πετρώματα), γνωστοί ως οι Πυραμίδες της Βουλγαρίας. Τα γραφικά σπίτια του Μelnik ουδεμία σχέση έχουν με τα απαίσια σπίτια της υπόλοιπης Βουλγαρίας που συναντάει κανείς στα χωριά και τις πόλεις της. Και για να ξετυλίξουμε την ιστορία λίγο πιο παλιά πρέπει να πω ότι το Μελένικο, ήταν μια πλούσια εμπορική πόλη και ένα αξιόλογο κέντρο του ελληνισμού, στο βόρειο τμήμα της Ανατολικής Μακεδονίας, ενώ σήμερα αποτελεί ένα γραφικό χωριό στο νότιο τμήμα της Βουλγαρίας, γνωστό για το καλό του κρασί. Το 1913, με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το Μελένικο, κατακυρώθηκε στη Βουλγαρία. Μετά την υπογραφή της Συνθήκης, οι Έλληνες του Μελένικο όπως και άλλων χωριών (Πετρίτσι κλπ), εγκατέλειψαν και άφησαν πίσω τα αρχοντικά, τις περιουσίες τους, τα αμπέλια τους, τα βαρέλια με το φημισμένο κόκκινο κρασί που είχαν αποθηκευμένο στις υπόσκαφες υπόγειες αποθήκες των σπιτιών τους και εγκαταστάθηκαν σαν πρόσφυγες πια σε περιοχές της Μακεδονίας (Σιδηρόκαστρο, Σέρρες, Θεσσαλονίκη και άλλου) ξεκινώντας την ζωή τους από την αρχή. Πριν φτάσουμε στα σύνορα του Προμαχώνα συναντήσαμε στο ελληνικό έδαφος το νέο χωριό Μελένικο όπου μένουν οι απόγονοι αυτών που εγκατέλειψαν το χωριό το 1913, αφήνοντας πίσω τους εκτός από τις περιουσίες, φίλους, συναισθήματα αλλά και την ιστορία ενός χωριού όπου άκμασε ένα πρότυπο σύστημα αυτοδιοίκησης γνωστό σαν «Κοινόν του Μελενίκου» κάτι αντίστοιχο σαν αυτό της Κοινής Συντροφιάς των Αμπελακίων. Το Καταστατικό του Μελενίκου («Σύστημα ή Διαταγαί») ψηφίστηκε από τους Έλληνες πολίτες του Μελενίκου το 1813, ως ένα πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης και συνοχής καταργώντας τις κοινωνικές και ταξικές διακρίσεις, κατάλοιπο τις βυζαντινής περιόδου. Διαπνέεται από δημοκρατικές αρχές και φιλελεύθερο πνεύμα, αρετές της πρόσφατης τότε Γαλλικής Επανάστασης και έχει πρώιμο άρωμα ελευθερίας στο τουρκοκρατούμενο Μελένικο. Τι θα δείτε στο Μελένικο 1)θα θαυμάσετε τις "πυραμίδες της Βουλγαρίας" μεγάλοι ασβεστολιθικοί σχηματισμοί που δημιουργήθηκαν και πήραν το σχήμα τους, στο πέραμα των χρόνων από τις καιρικές συνθήκες και τις διαβρώσεις του εδάφους στην περιοχή. Μην περιμένετε να δείτε πυραμίδες, όπως στην Αίγυπτο, απλά φανταστείτε το. Είναι όμως ένα ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο που δεν το απαντάς συχνά στις περιπλανήσεις σου και όπως θα δεις αγκαλιάζουν το χωριό και του δίνουν μια ιδιαίτερη όψη. 2)Θα περπατήσετε στα πλακόστρωτα ανηφορικά και κατηφορικά πέτρινα δρομάκια του χωριού (φροντίστε να φοράτε τα κατάλληλα παπούτσια για πεζοπορία ειδικά αν δεν είσαστε μαθημένοι να περπατάτε σε ορεινές περιοχές) και δείτε όσα αρχοντικά και σπίτια κατάφεραν να σωθούν από το πέρασμα των χρόνων άλλα και την φωτιά, που κατέστρεψε μεγάλο μέρος του χωριού. Δείτε ότι απέμεινε από το Βυζαντινό σπίτι "The Byzantine House "(12th–13th century) πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα δημόσια κτίρια στα Βαλκάνια, το Pashov House (1815), στο οποίο στεγάζεται το Ιστορικό Μουσείο του Μελίκ και το Σπίτι του Πασά, που χτίστηκε από τον Ibrahim Bey καθώς και πολλά άλλα ενδιαφέροντα κτήρια. 3)Στο τέλος της βόλτας σας στο χωριό, βρίσκεται το σπίτι του Κορδόπουλου, "Kordopulova House". Μπορείτε να φτάσετε μέχρι εκεί με τα πόδια θα σας οδηγήσουν οι πινακίδες, μέσα από ένα χωμάτινο δρόμο και μετά για να ανεβείτε στο αρχοντικό, πρέπει να διανύσετε μια απόσταση 50 μέτρων σε έναν ανηφορικό και με μεγάλες πέτρες δρόμο. Επίσης μπορείτε να φτάσετε με αυτοκίνητο, θα το αφήσετε στο πάρκινγκ και θα περπατήσετε 50 μέτρα. Για να το δείτε πρέπει να πληρώσετε στην είσοδο εισιτήριο (πληρώσαμε 1,5 ευρώ δηλαδή 3 λέβα, ενώ μας ζητούσαν 2 και 3 ευρώ, οι υπάλληλοι που βρίσκονται εκεί σε μια προσπάθεια να συνεννοηθούμε αφού δεν μιλούν αγγλικά και μου έδωσαν την εντύπωση ότι θέλουν μόνο τα χρήματα μας όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού οι οποίοι γενικά δεν μου άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις ). Πάντως η επίσκεψη μας αποζημίωσε, το αρχοντικό παρουσιάζει ενδιαφέρον από αρχιτεκτονικής άποψης έχει μακεδονίτικα στοιχεία, είναι 3 όροφο, καλοδιατηρημένο σε σχέση με παρόμοια αρχοντικά που έχω επισκεφτεί στην Ελλάδα (π.χ. το σπίτι του Σβαρτς στα Αμπελάκια της Θεσσαλίας), έχει σχεδόν όλες τις αίθουσες ανοιχτές σάλες, υπνοδωμάτια, καθιστικά, σάουνα, μυστικά δωμάτια, ξύλινες και απότομες σκάλες, αίθρια. Μπορείτε να δείτε αντίκες έπιπλα, διακοσμητικά, αντικείμενα της καθημερινότητας τους αλλά και τα στρωσίδια της εποχής, υπέροχα βιτρό, τοιχογραφίες, ξυλόγλυπτα και περίτεχνα τζάκια. Επιβάλλεται να κατεβείτε στα υπόσκαφα κελάρια όπου υπάρχουν ακόμη και σήμερα τα τεράστια βαρέλια αλλά και μικρότερα όπου συντηρούσαν το κρασί. Στο κελάρι μπορείτε να δοκιμάσετε κόκκινο κρασί αλλά και να αγοράσετε, πραγματικά ήταν υπέροχο και η τιμή του μπουκαλιού στα 5 ευρώ. Ο Μανώλης Κορδόπουλος ήταν ένας από τους σημαντικούς άρχοντες και κρασοπαραγωγούς της περιοχής. Σήμερα ιδιοκτήτης του αρχοντικού είναι ο Νικόλα Πασπαλέφ. Το σπίτι Kordopulov ανακαινίστηκε το 1974-1980 και σήμερα είναι ένα ιδιωτικό μουσείο. Δεν χρειάζεται να έχετε ξεναγό μαζί σας γιατί υπάρχουν ταμπέλες και μπορείτε να διαβάσετε με λεπτομέρειες ότι βλέπετε, φυσικά μόνο στα αγγλικά και τα βουλγαρικά. Από τα παράθυρα του σπιτιού με τα υπέροχα βιτρό -στο επάνω μέρος τους- μπορείτε να έχετε μια υπέροχη θέα στην περιοχή. 4)Επισκεφτείτε την εκκλησία Church of St Nicholas, Melnik, δηλαδή ότι απέμεινε από αυτή, τα ερείπια της. Βρίσκεται σε έναν από τους λόφους πάνω από το Μελένικο στα νότια της πόλης και θα φτάσετε μόνο με περπάτημα μέχρι εκεί. Αξίζει τον κόπο να ανεβείτε, ειδικά αν έχετε ενδιαφέρον για τα βυζαντινά μνημεία αλλά και γιατί θα έχετε ωραία θέα στην περιοχή, πάνω από το Μέλνικ. Χρονολογείται στα τέλη 12 αιώνα και λένε ότι κτίστηκε πάνω σε ένα αρχαίο θρακικό ιερό και μια βασιλική του 5ου αιώνα. Η εκκλησία είχε πολλές τοιχογραφίες οι οποίες σήμερα βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Σόφιας. 5)Άλλη μια εκκλησία που μπορείτε να δείτε είναι αυτή του Αγίου Αντωνίου- St. Anthony the Great Church που βρίσκεσαι μέσα στο χωριό σε αρκετά καλή κατάσταση. Χρονολογείται από το 1765 και ίσως εσείς είσαστε πιο τυχεροί από εμάς και μπορέσετε να δείτε το εσωτερικό της. Εμείς την βρήκαμε κλειστή. 6)Στο χωριό καλλιεργούνται και σήμερα αμπέλια και η παραγωγή του κρασιού προσελκύει τους τουρίστες να τα δοκιμάσουν αλλά και να τα αγοράσουν. Τα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής, οι καλές καιρικές συνθήκες, οι γνώσεις των κάτοικων της περιοχής για την αμπελουργία και την οινοποιία έκαναν το κρασί γνωστό από τους Βυζαντινούς χρόνους και έτσι η φήμη εξαπλώθηκε μέχρι στα πέρατα της Αυτοκρατορίας. Η παραγωγή του κρασιού στην περιοχή χρονολογείται από το 1346. Υπάρχουν κόκκινα και λευκά κρασιά άλλα το κόκκινο είναι το φημισμένο κρασί της περιοχής. Υπάρχουν ποικιλίες όπως το " Broad Leave Melnik Wine", το "Wide Melnik Vine", το "Shiroka Melnishka Loza" κ.α. Το κλίμα της περιοχής, επίσης, είναι ιδανικό και για την παραγωγή Cabernet Sauvignon και Merlot. Το κόκκινο κρασί της περιοχής ήταν το αγαπημένο κρασί του Winston Churchill. Θα βρείτε πολλά κελάρια όπου με ένα ευρώ εισιτήριο, μπορείτε να τα επισκεφτείτε και να δοκιμάσετε ένα ποτήρι κρασί και αν σας αρέσει να αγοράσετε. Τα κελάρια είναι ιδιαίτερα κατασκευασμένα, σκοτεινά τούνελ σκασμένα μέσα στο έδαφος, αρκετά μέτρα μέσα στην γη ώστε να υπάρχει μια σταθερή θερμοκρασία όχι μεγαλύτερη από τους 9-15 βαθμούς Κελσίου όλο το έτος. Ήδη σας έγραψα πιο πάνω για τα κελάρια του Αρχοντικού του Κορδόπουλου, που επισκέφτηκα, όπου γύρω από τα βαρέλια, στους τοίχους υπάρχουν κολλημένα μικρά κέρματα που δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτό, αφού κανένας δεν μπορούσε να μας το εξηγήσει, αν κάποιος από εσάς γνωρίζει ας αφήσει ένα σχόλιο για να μου λύσει την απορία. Ένα άλλο γνωστό κελάρι είναι αυτό του Μίτκο Μανόλεφ που έχει είσοδο 1 ευρώ. Το κρασί είναι βιολογικό και όπως μας είπαν το κρασί πρέπει να καταναλωθεί μέσα στην διάρκεια του μήνα. Προσωπικά μου άρεσε το κόκκινο κρασί και φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία να αγοράσω μερικά μπουκάλια αλλά πήρα και χύμα κρασί με βατόμουρα (2,5 ευρώ το μισό λίτρο),το οποίο έχει ιδιαίτερη γεύση . photo-google 7) Επτά χιλιόμετρα πιο μακρυά από το Μελένικο μπορείτε να επισκεφτείτε την Μονή Ροζινού, ένα μοναστήρι του 9-12ου αιώνα. Τον 14ο αιώνα λειτουργούσε στην μονή το Καλλιγραφικό σχολείο. Η κεντρική εκκλησία της Μονής Ροζινού διακρίνεται για την σπάνια αρμονία του εσωτερικού της. Η εκκλησία της Μονής κοσμείται με υπέροχες τοιχογραφίες του 14ου αιώνα όλων σχεδόν των αγίων του εορτολογίου, μεταξύ των οποίων και ο Άγιος Χριστόφορος που εικονίζεται με κεφαλή …κυνός. Τα φωτοστέφανα των αγίων είναι ανάγλυφα. Οι τοιχογραφίες του νάρθηκα κοσμούνται με τρομακτικές παραστάσεις από τη Δευτέρα παρουσία, σαν εκείνες που κατά την παράδοση, χρησιμοποιήθηκαν από τους ιεραπόστολους Κύριλλο και Μεθόδιο για να πείσουν τον τσάρο των Βουλγάρων Μπόρις Α (852-889), να προσέλθει μαζί με τους υπηκόους του στον χριστιανισμό. Σε παρεκκλήσι του μοναστηριού φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Μερικά Τips Πως θα πάτε στο Μελένικο Για να φτάσετε στο Μελένικο οδικώς, πρέπει να περάσετε από τα σύνορα του Προμαχώνα επιδεικνύοντας μόνο την ταυτότητα νέου τύπου, το διαβατήριο δεν είναι απαραίτητο. Μετά τα σύνορα σταματήστε στο πρώτο βενζινάδικο που θα βρείτε, γεμίστε το ντεπόζιτο του αυτοκίνητου σας, γιατί εδώ είναι φτηνή η βενζίνη ούτε 2 λέβα το λίτρο όταν στην Ελλάδα το γεμίσαμε με 1,50 ευρώ. Από το βενζινάδικο θα προμηθευτείτε και την βινιέτα για να οδηγήσετε στο οδικό δίκτυο της Βουλγαρίας, θα την κολλήσετε στο παρμπρίζ σας. Η βινιέτα για μια εβδομάδα κοστίζει 8 ευρώ. Μαζί σας πρέπει να έχετε και την πράσινη κάρτα. Η Βουλγαρία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το επίσημο νόμισμα της όμως είναι το λέβα, 1 ευρώ αντιστοιχεί σε 1,96 λέβα. Δεν χρειάζεται να μετατρέψετε τα ευρώ σε λέβα, αλλά θα προσέξετε στους λογαριασμούς που θα πληρώνετε την μετατροπή του νομίσματος (να μην ξεχνάτε ότι οι αποδείξεις που σας φέρνουν είναι σε λέβα και όχι σε ευρώ). Προσοχή και στα ρέστα, εύκολα μπορεί να την πατήσετε και σας το λέω από προσωπική εμπειρία. Ενώ ο λογαριασμός ήταν σε λέβα, στο καφέ που σταματήσαμε, από δικό μας λάθος πληρώσαμε ευρώ και φυσικά ο σερβιτόρος έκανε το κορόιδο ....Όταν το καταλάβαμε και του το είπαμε έκανε ότι δεν το πρόσεξε και μέχρι να μας επιστρέψει το υπόλοιπο μας έφερε ρέστα ευρώ και λέβα που δεν αντιστοιχούσαν στα σωστά ρέστα και μέχρι να συνεννοηθούμε πέρασε πολύ ώρα.... Τι θα αγοράστε Αγοράστε κρασιά αλλά και μέλι (5 ευρώ το κιλό). Εκτός από τις γνωστές ποικιλίες μελιού σας προτείνω το άσπρο μέλι από γαϊδουράγκαθο, ζητήστε να το δοκιμάσετε πριν αγοράσετε διότι έχει ιδιαίτερη γεύση και δεν αρέσει σ όλους. Επίσης μπορείτε να αγοράσετε ταχίνι, γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες, προτείνω το σύκο, την άγρια φράουλα και το τριαντάφυλλο. Επίσης τα κρέατα και τα γαλακτοκομικά τους προϊόντα είναι άριστα, αν μπορείτε να τα μεταφέρετε με ασφάλεια να αγοράσετε . Για τις κυρίες, κρέμες προσώπου και σώματος από τα γνωστά ρόδα της Βουλγαρίας, ροδόνερο, ελαία ρόδων και άλλα προϊόντα καθώς και κρέμες από την σίελο σαλιγκαριού, είναι καλές αγορές, σε προσιτές τιμές ακόμη και για δώρα. Που θα μείνετε Το χωριό διαθέτει αρκετά ξενοδοχεία με οικονομικές τιμές για να επιλέξετε. Εμείς επιλέξαμε το Hotel Melnik, το οποίο βρίσκεται σε ύψωμα, με ωραία θέα από τα παράθυρα των δωματίων στην πόλη, είναι 3 αστέρων με καθαρά και τακτοποιημένα δωμάτια .Το μόνο μειονέκτημα που του βρήκα ήταν η μη ύπαρξη ασανσέρ, αφού για να βρεθείς στην ρεσεψιόν πρέπει να ανέβεις και να κατέβεις φορτωμένος με τις βαλίτσες αρκετά σκαλιά. Ζητήστε δωμάτιο στο κατά πολύ υπερυψωμένο ισόγειο όροφο του ξενοδοχείου, το οποίο διαθέτει 3 ορόφους με δωμάτια για να αποφύγετε τα επιπλέον σκαλιά. Το πρωινό του είναι καλό και ειδικά οι αυγόφετες, που είχα χρόνια να φάω και μου έφεραν μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια. Το ξενοδοχείο διαθέτει πισίνα και spa καθώς και υπηρεσίες μασάζ με αμοιβή. Διαθέτει επίσης ταβέρνα με καλό φαγητό, σας προτείνω να δοκιμάσετε το ψητό αρνάκι και πολύ καλές τιμές. Για 4 άτομα πληρώσαμε 40 ευρώ για 2 σαλάτες, 2 μερίδες ψητό αρνί, 1 πίτσα μεγάλη και ένα πιάτο ψητών λαχανικών καθώς και άφθονο ντόπιο κρασί. Επίσης υπήρχε μια μικρή ορχήστρα, μας τραγούδησαν και αρκετά ελληνικό τραγούδια και περάσαμε ευχάριστες στιγμές με θέα από τα παράθυρα, τα σπίτια κάτω από τους λόφους. Στο πίσω μέρος της τεράστιας αίθουσας του εστιατορίου, υπάρχει ένα μίνι μουσείο με εκθέματα από την κομμουνιστική Bουλγαρία και όχι μόνο, με πολλά αντικείμενα, σημαίες, έγγραφα και φωτογραφίες της εποχής . Εμείς μείναμε μόνο ένα βράδυ στο Μελένικο και έτσι δεν έχω άποψη για τις υπόλοιπες ταβέρνες του χωριού, που είναι αρκετές και εντυπωσιακά διακοσμημένες και από ότι είδα από μια γρήγορη ματιά που έριξα στους κατάλογους, οικονομικές. Η ώρα στο Μελένικο της Βουλγαρίας είναι η ίδια με της Ελλάδος, όποτε δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε με τα ρολόγια σας. photo-google Και αφού βρεθήκατε στην Βουλγαρία και στο Μελένικο, πριν φύγετε κάντε μια βόλτα και στο γειτονικό Σαντάνσκι με τα ιαματικά λουτρά, τους πεζοδρομημένους δρόμους, τα πολλά εστιατόρια και καφέ αλλά και τα εμπορικά καταστήματα, κυρίως με ρούχα και αθλητικά είδη. Από μια σύντομη ερεύνα αγοράς που έκανα, οι τιμές τους είναι πανάκριβες σε σχέση με τις τιμές που υπήρχαν πριν από μια δεκαετία, τότε που δεκάδες λεωφορεία με κόσμο από την Ελλάδα, κατέκλυζαν την πόλη, τα σαββατοκύριακα, για φτηνές αγορές σε όλα τα είδη. Θυμάμαι ότι κάποιοι αγόραζαν ακόμη και τρόφιμα ακόμη και απορρυπαντικά από εδώ, ενώ κάποιες ελληνικές τράπεζες άνοιγαν και τα πρώτα υποκαταστήματα τους σε κεντρικά σημεία, βέβαια σήμερα δεν υπάρχουν πια. Κάποιοι άλλοι έφταναν μέχρι εδώ για να επισκεφτούν κυρίως οδοντιάτρους αφού τα υλικά για τις εργασίες ήταν πολύ πιο φτηνά, συγκριτικά με την Ελλάδα. Θυμάμαι επίσης την αγωνία των ντόπιων για την είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία δεν έβλεπαν με καλό μάτι, βλέποντας τα χάλια της Ελλάδας. Κάτοικοι της Βόρειας Ελλάδας κυρίως συνταξιούχοι όπως μάθαμε, επειδή το κόστος ζωής είναι πιο φτηνό, νοικιάζουν διαμερίσματα και μένουν εδώ. Η πόλη έχει αναπτυχθεί και συνεχώς γίνονται καινούργια κτίρια. Τα καφέ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα από ντόπιους και τουρίστες, στο Σαντάνσκι η ζωή φαίνεται να κυλάει ωραία και καλά σε σχέση με άλλα χωριά που περάσαμε που ήταν μάλλον άδεια από κόσμο και τα σπίτια με κλειστά παράθυρα, παραμελημένα και πολύ φτωχικά. Αν μένετε στην Θεσσαλία και στην Βόρεια Ελλάδα, το Σαντάνσκι και το Μελένικο είναι δυο κοντινοί και οικονομικοί προορισμοί που μπορείς να τους φτάσεις πολύ εύκολα και να περάσεις ευχάριστα ένα διήμερο ή ένα τριήμερο. Σας τους προτείνω ανεπιφύλακτα .

Μόλις 34 χιλιόμετρα από τον Βόλο, στον δήμο Νοτίου Πηλίου, βρίσκεται ένα πανέμορφο γραφικό ψαροχώρι με την ονομασία Λεφόκαστρο. Με πολύ βαθιές ρίζες που προέρχονται στα παλαιοχριστιανικά χρόνια, βάση ιχνών που βρέθηκαν στην περιοχή, οι εκδοχές της προέλευσης του ονόματος του Λεφόκαστρου, ποικίλουν αρκετά. Αρχικά, πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως παίρνει το όνομά του

Με λίγη τόλμη παραπάνω, μια βουτιά στα λουτρά Πόζαρ αυτή την εποχή ισοδυναμεί με εμπειρία ζωής.

Το Μelnik, στα ελληνικά Μελένικο, είναι μια μικρή πόλη στην Βουλγαρία με λιγότερους από 400 κατοίκους, μια ανάσα από τα Ελληνικά σύνορα, απέχει μόλις 30 χλμ από τον Προμαχώνα. Βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Βουλγαρίας ανάμεσα στον ποταμό Στρούμα και τα όρη Πιρίν, περιοχή γνωστή ως η Μακεδονία του Πιρίν ή και Βουλγαρική Μακεδονία. Η σημερινή ονομασία του προέρχεται από την Σλαβική λέξη «мел» που σημαίνει «κιμωλία». Ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα της πόλης Σαντάνσκι, από την οποία απέχει 18 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά, και στην διοικητική περιοχή του Μπλαγκόεβγκραντ. Είχα 5 χρόνια περίπου να επισκεφτώ την Βουλγαρία οδικώς και θυμόμουν την ταλαιπωρία στους άσχημους δρόμους της που τότε επισκευάζονταν ενώ γίνονταν και νέες οδικές αρτηρίες. Πρέπει να σας πω ότι σήμερα το οδικό της δίκτυο δεν θυμίζει τίποτα από παλιά, έχει αποπερατωθεί και οι χρόνοι και οι αποστάσεις έχουν μειωθεί κατά πολύ. Το ταξίδι είναι ευχάριστο και χωρίς προβλήματα καθυστερήσεων λόγω της υπερβολικής κίνησης των μεγάλων οχημάτων που διασχίζουν την χώρα και υπάρχει καλή οδική σήμανση. Το "Με λένε Νίκο", όπως χαριτολογώντας λέγαμε κατά την διαδρομή πραγματικά μας εξέπληξε ευχάριστα. Μια μικρή γραφική πόλη που χωρίζεται από ένα ρέμα για να κατεβαίνουν τα πολλά νερά του χειμώνα από τα ψηλά βουνά και να μην πλημμυρίζει το χωριό, τα υπέροχα σπίτια και αρχοντικά τα όποια βρίσκονται κάτω από τους τεράστιους αμμόλοφους ύψους έως και 100 μέτρα (στην ουσία είναι λόφοι από ασβεστολιθικά πετρώματα), γνωστοί ως οι Πυραμίδες της Βουλγαρίας. Τα γραφικά σπίτια του Μelnik ουδεμία σχέση έχουν με τα απαίσια σπίτια της υπόλοιπης Βουλγαρίας που συναντάει κανείς στα χωριά και τις πόλεις της. Και για να ξετυλίξουμε την ιστορία λίγο πιο παλιά πρέπει να πω ότι το Μελένικο, ήταν μια πλούσια εμπορική πόλη και ένα αξιόλογο κέντρο του ελληνισμού, στο βόρειο τμήμα της Ανατολικής Μακεδονίας, ενώ σήμερα αποτελεί ένα γραφικό χωριό στο νότιο τμήμα της Βουλγαρίας, γνωστό για το καλό του κρασί. Το 1913, με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το Μελένικο, κατακυρώθηκε στη Βουλγαρία. Μετά την υπογραφή της Συνθήκης, οι Έλληνες του Μελένικο όπως και άλλων χωριών (Πετρίτσι κλπ), εγκατέλειψαν και άφησαν πίσω τα αρχοντικά, τις περιουσίες τους, τα αμπέλια τους, τα βαρέλια με το φημισμένο κόκκινο κρασί που είχαν αποθηκευμένο στις υπόσκαφες υπόγειες αποθήκες των σπιτιών τους και εγκαταστάθηκαν σαν πρόσφυγες πια σε περιοχές της Μακεδονίας (Σιδηρόκαστρο, Σέρρες, Θεσσαλονίκη και άλλου) ξεκινώντας την ζωή τους από την αρχή. Πριν φτάσουμε στα σύνορα του Προμαχώνα συναντήσαμε στο ελληνικό έδαφος το νέο χωριό Μελένικο όπου μένουν οι απόγονοι αυτών που εγκατέλειψαν το χωριό το 1913, αφήνοντας πίσω τους εκτός από τις περιουσίες, φίλους, συναισθήματα αλλά και την ιστορία ενός χωριού όπου άκμασε ένα πρότυπο σύστημα αυτοδιοίκησης γνωστό σαν «Κοινόν του Μελενίκου» κάτι αντίστοιχο σαν αυτό της Κοινής Συντροφιάς των Αμπελακίων. Το Καταστατικό του Μελενίκου («Σύστημα ή Διαταγαί») ψηφίστηκε από τους Έλληνες πολίτες του Μελενίκου το 1813, ως ένα πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης και συνοχής καταργώντας τις κοινωνικές και ταξικές διακρίσεις, κατάλοιπο τις βυζαντινής περιόδου. Διαπνέεται από δημοκρατικές αρχές και φιλελεύθερο πνεύμα, αρετές της πρόσφατης τότε Γαλλικής Επανάστασης και έχει πρώιμο άρωμα ελευθερίας στο τουρκοκρατούμενο Μελένικο. Τι θα δείτε στο Μελένικο 1)θα θαυμάσετε τις "πυραμίδες της Βουλγαρίας" μεγάλοι ασβεστολιθικοί σχηματισμοί που δημιουργήθηκαν και πήραν το σχήμα τους, στο πέραμα των χρόνων από τις καιρικές συνθήκες και τις διαβρώσεις του εδάφους στην περιοχή. Μην περιμένετε να δείτε πυραμίδες, όπως στην Αίγυπτο, απλά φανταστείτε το. Είναι όμως ένα ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο που δεν το απαντάς συχνά στις περιπλανήσεις σου και όπως θα δεις αγκαλιάζουν το χωριό και του δίνουν μια ιδιαίτερη όψη. 2)Θα περπατήσετε στα πλακόστρωτα ανηφορικά και κατηφορικά πέτρινα δρομάκια του χωριού (φροντίστε να φοράτε τα κατάλληλα παπούτσια για πεζοπορία ειδικά αν δεν είσαστε μαθημένοι να περπατάτε σε ορεινές περιοχές) και δείτε όσα αρχοντικά και σπίτια κατάφεραν να σωθούν από το πέρασμα των χρόνων άλλα και την φωτιά, που κατέστρεψε μεγάλο μέρος του χωριού. Δείτε ότι απέμεινε από το Βυζαντινό σπίτι "The Byzantine House "(12th–13th century) πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα δημόσια κτίρια στα Βαλκάνια, το Pashov House (1815), στο οποίο στεγάζεται το Ιστορικό Μουσείο του Μελίκ και το Σπίτι του Πασά, που χτίστηκε από τον Ibrahim Bey καθώς και πολλά άλλα ενδιαφέροντα κτήρια. 3)Στο τέλος της βόλτας σας στο χωριό, βρίσκεται το σπίτι του Κορδόπουλου, "Kordopulova House". Μπορείτε να φτάσετε μέχρι εκεί με τα πόδια θα σας οδηγήσουν οι πινακίδες, μέσα από ένα χωμάτινο δρόμο και μετά για να ανεβείτε στο αρχοντικό, πρέπει να διανύσετε μια απόσταση 50 μέτρων σε έναν ανηφορικό και με μεγάλες πέτρες δρόμο. Επίσης μπορείτε να φτάσετε με αυτοκίνητο, θα το αφήσετε στο πάρκινγκ και θα περπατήσετε 50 μέτρα. Για να το δείτε πρέπει να πληρώσετε στην είσοδο εισιτήριο (πληρώσαμε 1,5 ευρώ δηλαδή 3 λέβα, ενώ μας ζητούσαν 2 και 3 ευρώ, οι υπάλληλοι που βρίσκονται εκεί σε μια προσπάθεια να συνεννοηθούμε αφού δεν μιλούν αγγλικά και μου έδωσαν την εντύπωση ότι θέλουν μόνο τα χρήματα μας όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού οι οποίοι γενικά δεν μου άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις ). Πάντως η επίσκεψη μας αποζημίωσε, το αρχοντικό παρουσιάζει ενδιαφέρον από αρχιτεκτονικής άποψης έχει μακεδονίτικα στοιχεία, είναι 3 όροφο, καλοδιατηρημένο σε σχέση με παρόμοια αρχοντικά που έχω επισκεφτεί στην Ελλάδα (π.χ. το σπίτι του Σβαρτς στα Αμπελάκια της Θεσσαλίας), έχει σχεδόν όλες τις αίθουσες ανοιχτές σάλες, υπνοδωμάτια, καθιστικά, σάουνα, μυστικά δωμάτια, ξύλινες και απότομες σκάλες, αίθρια. Μπορείτε να δείτε αντίκες έπιπλα, διακοσμητικά, αντικείμενα της καθημερινότητας τους αλλά και τα στρωσίδια της εποχής, υπέροχα βιτρό, τοιχογραφίες, ξυλόγλυπτα και περίτεχνα τζάκια. Επιβάλλεται να κατεβείτε στα υπόσκαφα κελάρια όπου υπάρχουν ακόμη και σήμερα τα τεράστια βαρέλια αλλά και μικρότερα όπου συντηρούσαν το κρασί. Στο κελάρι μπορείτε να δοκιμάσετε κόκκινο κρασί αλλά και να αγοράσετε, πραγματικά ήταν υπέροχο και η τιμή του μπουκαλιού στα 5 ευρώ. Ο Μανώλης Κορδόπουλος ήταν ένας από τους σημαντικούς άρχοντες και κρασοπαραγωγούς της περιοχής. Σήμερα ιδιοκτήτης του αρχοντικού είναι ο Νικόλα Πασπαλέφ. Το σπίτι Kordopulov ανακαινίστηκε το 1974-1980 και σήμερα είναι ένα ιδιωτικό μουσείο. Δεν χρειάζεται να έχετε ξεναγό μαζί σας γιατί υπάρχουν ταμπέλες και μπορείτε να διαβάσετε με λεπτομέρειες ότι βλέπετε, φυσικά μόνο στα αγγλικά και τα βουλγαρικά. Από τα παράθυρα του σπιτιού με τα υπέροχα βιτρό -στο επάνω μέρος τους- μπορείτε να έχετε μια υπέροχη θέα στην περιοχή. 4)Επισκεφτείτε την εκκλησία Church of St Nicholas, Melnik, δηλαδή ότι απέμεινε από αυτή, τα ερείπια της. Βρίσκεται σε έναν από τους λόφους πάνω από το Μελένικο στα νότια της πόλης και θα φτάσετε μόνο με περπάτημα μέχρι εκεί. Αξίζει τον κόπο να ανεβείτε, ειδικά αν έχετε ενδιαφέρον για τα βυζαντινά μνημεία αλλά και γιατί θα έχετε ωραία θέα στην περιοχή, πάνω από το Μέλνικ. Χρονολογείται στα τέλη 12 αιώνα και λένε ότι κτίστηκε πάνω σε ένα αρχαίο θρακικό ιερό και μια βασιλική του 5ου αιώνα. Η εκκλησία είχε πολλές τοιχογραφίες οι οποίες σήμερα βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Σόφιας. 5)Άλλη μια εκκλησία που μπορείτε να δείτε είναι αυτή του Αγίου Αντωνίου- St. Anthony the Great Church που βρίσκεσαι μέσα στο χωριό σε αρκετά καλή κατάσταση. Χρονολογείται από το 1765 και ίσως εσείς είσαστε πιο τυχεροί από εμάς και μπορέσετε να δείτε το εσωτερικό της. Εμείς την βρήκαμε κλειστή. 6)Στο χωριό καλλιεργούνται και σήμερα αμπέλια και η παραγωγή του κρασιού προσελκύει τους τουρίστες να τα δοκιμάσουν αλλά και να τα αγοράσουν. Τα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής, οι καλές καιρικές συνθήκες, οι γνώσεις των κάτοικων της περιοχής για την αμπελουργία και την οινοποιία έκαναν το κρασί γνωστό από τους Βυζαντινούς χρόνους και έτσι η φήμη εξαπλώθηκε μέχρι στα πέρατα της Αυτοκρατορίας. Η παραγωγή του κρασιού στην περιοχή χρονολογείται από το 1346. Υπάρχουν κόκκινα και λευκά κρασιά άλλα το κόκκινο είναι το φημισμένο κρασί της περιοχής. Υπάρχουν ποικιλίες όπως το " Broad Leave Melnik Wine", το "Wide Melnik Vine", το "Shiroka Melnishka Loza" κ.α. Το κλίμα της περιοχής, επίσης, είναι ιδανικό και για την παραγωγή Cabernet Sauvignon και Merlot. Το κόκκινο κρασί της περιοχής ήταν το αγαπημένο κρασί του Winston Churchill. Θα βρείτε πολλά κελάρια όπου με ένα ευρώ εισιτήριο, μπορείτε να τα επισκεφτείτε και να δοκιμάσετε ένα ποτήρι κρασί και αν σας αρέσει να αγοράσετε. Τα κελάρια είναι ιδιαίτερα κατασκευασμένα, σκοτεινά τούνελ σκασμένα μέσα στο έδαφος, αρκετά μέτρα μέσα στην γη ώστε να υπάρχει μια σταθερή θερμοκρασία όχι μεγαλύτερη από τους 9-15 βαθμούς Κελσίου όλο το έτος. Ήδη σας έγραψα πιο πάνω για τα κελάρια του Αρχοντικού του Κορδόπουλου, που επισκέφτηκα, όπου γύρω από τα βαρέλια, στους τοίχους υπάρχουν κολλημένα μικρά κέρματα που δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτό, αφού κανένας δεν μπορούσε να μας το εξηγήσει, αν κάποιος από εσάς γνωρίζει ας αφήσει ένα σχόλιο για να μου λύσει την απορία. Ένα άλλο γνωστό κελάρι είναι αυτό του Μίτκο Μανόλεφ που έχει είσοδο 1 ευρώ. Το κρασί είναι βιολογικό και όπως μας είπαν το κρασί πρέπει να καταναλωθεί μέσα στην διάρκεια του μήνα. Προσωπικά μου άρεσε το κόκκινο κρασί και φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία να αγοράσω μερικά μπουκάλια αλλά πήρα και χύμα κρασί με βατόμουρα (2,5 ευρώ το μισό λίτρο),το οποίο έχει ιδιαίτερη γεύση . photo-google 7) Επτά χιλιόμετρα πιο μακρυά από το Μελένικο μπορείτε να επισκεφτείτε την Μονή Ροζινού, ένα μοναστήρι του 9-12ου αιώνα. Τον 14ο αιώνα λειτουργούσε στην μονή το Καλλιγραφικό σχολείο. Η κεντρική εκκλησία της Μονής Ροζινού διακρίνεται για την σπάνια αρμονία του εσωτερικού της. Η εκκλησία της Μονής κοσμείται με υπέροχες τοιχογραφίες του 14ου αιώνα όλων σχεδόν των αγίων του εορτολογίου, μεταξύ των οποίων και ο Άγιος Χριστόφορος που εικονίζεται με κεφαλή …κυνός. Τα φωτοστέφανα των αγίων είναι ανάγλυφα. Οι τοιχογραφίες του νάρθηκα κοσμούνται με τρομακτικές παραστάσεις από τη Δευτέρα παρουσία, σαν εκείνες που κατά την παράδοση, χρησιμοποιήθηκαν από τους ιεραπόστολους Κύριλλο και Μεθόδιο για να πείσουν τον τσάρο των Βουλγάρων Μπόρις Α (852-889), να προσέλθει μαζί με τους υπηκόους του στον χριστιανισμό. Σε παρεκκλήσι του μοναστηριού φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Μερικά Τips Πως θα πάτε στο Μελένικο Για να φτάσετε στο Μελένικο οδικώς, πρέπει να περάσετε από τα σύνορα του Προμαχώνα επιδεικνύοντας μόνο την ταυτότητα νέου τύπου, το διαβατήριο δεν είναι απαραίτητο. Μετά τα σύνορα σταματήστε στο πρώτο βενζινάδικο που θα βρείτε, γεμίστε το ντεπόζιτο του αυτοκίνητου σας, γιατί εδώ είναι φτηνή η βενζίνη ούτε 2 λέβα το λίτρο όταν στην Ελλάδα το γεμίσαμε με 1,50 ευρώ. Από το βενζινάδικο θα προμηθευτείτε και την βινιέτα για να οδηγήσετε στο οδικό δίκτυο της Βουλγαρίας, θα την κολλήσετε στο παρμπρίζ σας. Η βινιέτα για μια εβδομάδα κοστίζει 8 ευρώ. Μαζί σας πρέπει να έχετε και την πράσινη κάρτα. Η Βουλγαρία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το επίσημο νόμισμα της όμως είναι το λέβα, 1 ευρώ αντιστοιχεί σε 1,96 λέβα. Δεν χρειάζεται να μετατρέψετε τα ευρώ σε λέβα, αλλά θα προσέξετε στους λογαριασμούς που θα πληρώνετε την μετατροπή του νομίσματος (να μην ξεχνάτε ότι οι αποδείξεις που σας φέρνουν είναι σε λέβα και όχι σε ευρώ). Προσοχή και στα ρέστα, εύκολα μπορεί να την πατήσετε και σας το λέω από προσωπική εμπειρία. Ενώ ο λογαριασμός ήταν σε λέβα, στο καφέ που σταματήσαμε, από δικό μας λάθος πληρώσαμε ευρώ και φυσικά ο σερβιτόρος έκανε το κορόιδο ....Όταν το καταλάβαμε και του το είπαμε έκανε ότι δεν το πρόσεξε και μέχρι να μας επιστρέψει το υπόλοιπο μας έφερε ρέστα ευρώ και λέβα που δεν αντιστοιχούσαν στα σωστά ρέστα και μέχρι να συνεννοηθούμε πέρασε πολύ ώρα.... Τι θα αγοράστε Αγοράστε κρασιά αλλά και μέλι (5 ευρώ το κιλό). Εκτός από τις γνωστές ποικιλίες μελιού σας προτείνω το άσπρο μέλι από γαϊδουράγκαθο, ζητήστε να το δοκιμάσετε πριν αγοράσετε διότι έχει ιδιαίτερη γεύση και δεν αρέσει σ όλους. Επίσης μπορείτε να αγοράσετε ταχίνι, γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες, προτείνω το σύκο, την άγρια φράουλα και το τριαντάφυλλο. Επίσης τα κρέατα και τα γαλακτοκομικά τους προϊόντα είναι άριστα, αν μπορείτε να τα μεταφέρετε με ασφάλεια να αγοράσετε . Για τις κυρίες, κρέμες προσώπου και σώματος από τα γνωστά ρόδα της Βουλγαρίας, ροδόνερο, ελαία ρόδων και άλλα προϊόντα καθώς και κρέμες από την σίελο σαλιγκαριού, είναι καλές αγορές, σε προσιτές τιμές ακόμη και για δώρα. Που θα μείνετε Το χωριό διαθέτει αρκετά ξενοδοχεία με οικονομικές τιμές για να επιλέξετε. Εμείς επιλέξαμε το Hotel Melnik, το οποίο βρίσκεται σε ύψωμα, με ωραία θέα από τα παράθυρα των δωματίων στην πόλη, είναι 3 αστέρων με καθαρά και τακτοποιημένα δωμάτια .Το μόνο μειονέκτημα που του βρήκα ήταν η μη ύπαρξη ασανσέρ, αφού για να βρεθείς στην ρεσεψιόν πρέπει να ανέβεις και να κατέβεις φορτωμένος με τις βαλίτσες αρκετά σκαλιά. Ζητήστε δωμάτιο στο κατά πολύ υπερυψωμένο ισόγειο όροφο του ξενοδοχείου, το οποίο διαθέτει 3 ορόφους με δωμάτια για να αποφύγετε τα επιπλέον σκαλιά. Το πρωινό του είναι καλό και ειδικά οι αυγόφετες, που είχα χρόνια να φάω και μου έφεραν μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια. Το ξενοδοχείο διαθέτει πισίνα και spa καθώς και υπηρεσίες μασάζ με αμοιβή. Διαθέτει επίσης ταβέρνα με καλό φαγητό, σας προτείνω να δοκιμάσετε το ψητό αρνάκι και πολύ καλές τιμές. Για 4 άτομα πληρώσαμε 40 ευρώ για 2 σαλάτες, 2 μερίδες ψητό αρνί, 1 πίτσα μεγάλη και ένα πιάτο ψητών λαχανικών καθώς και άφθονο ντόπιο κρασί. Επίσης υπήρχε μια μικρή ορχήστρα, μας τραγούδησαν και αρκετά ελληνικό τραγούδια και περάσαμε ευχάριστες στιγμές με θέα από τα παράθυρα, τα σπίτια κάτω από τους λόφους. Στο πίσω μέρος της τεράστιας αίθουσας του εστιατορίου, υπάρχει ένα μίνι μουσείο με εκθέματα από την κομμουνιστική Bουλγαρία και όχι μόνο, με πολλά αντικείμενα, σημαίες, έγγραφα και φωτογραφίες της εποχής . Εμείς μείναμε μόνο ένα βράδυ στο Μελένικο και έτσι δεν έχω άποψη για τις υπόλοιπες ταβέρνες του χωριού, που είναι αρκετές και εντυπωσιακά διακοσμημένες και από ότι είδα από μια γρήγορη ματιά που έριξα στους κατάλογους, οικονομικές. Η ώρα στο Μελένικο της Βουλγαρίας είναι η ίδια με της Ελλάδος, όποτε δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε με τα ρολόγια σας. photo-google Και αφού βρεθήκατε στην Βουλγαρία και στο Μελένικο, πριν φύγετε κάντε μια βόλτα και στο γειτονικό Σαντάνσκι με τα ιαματικά λουτρά, τους πεζοδρομημένους δρόμους, τα πολλά εστιατόρια και καφέ αλλά και τα εμπορικά καταστήματα, κυρίως με ρούχα και αθλητικά είδη. Από μια σύντομη ερεύνα αγοράς που έκανα, οι τιμές τους είναι πανάκριβες σε σχέση με τις τιμές που υπήρχαν πριν από μια δεκαετία, τότε που δεκάδες λεωφορεία με κόσμο από την Ελλάδα, κατέκλυζαν την πόλη, τα σαββατοκύριακα, για φτηνές αγορές σε όλα τα είδη. Θυμάμαι ότι κάποιοι αγόραζαν ακόμη και τρόφιμα ακόμη και απορρυπαντικά από εδώ, ενώ κάποιες ελληνικές τράπεζες άνοιγαν και τα πρώτα υποκαταστήματα τους σε κεντρικά σημεία, βέβαια σήμερα δεν υπάρχουν πια. Κάποιοι άλλοι έφταναν μέχρι εδώ για να επισκεφτούν κυρίως οδοντιάτρους αφού τα υλικά για τις εργασίες ήταν πολύ πιο φτηνά, συγκριτικά με την Ελλάδα. Θυμάμαι επίσης την αγωνία των ντόπιων για την είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία δεν έβλεπαν με καλό μάτι, βλέποντας τα χάλια της Ελλάδας. Κάτοικοι της Βόρειας Ελλάδας κυρίως συνταξιούχοι όπως μάθαμε, επειδή το κόστος ζωής είναι πιο φτηνό, νοικιάζουν διαμερίσματα και μένουν εδώ. Η πόλη έχει αναπτυχθεί και συνεχώς γίνονται καινούργια κτίρια. Τα καφέ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα από ντόπιους και τουρίστες, στο Σαντάνσκι η ζωή φαίνεται να κυλάει ωραία και καλά σε σχέση με άλλα χωριά που περάσαμε που ήταν μάλλον άδεια από κόσμο και τα σπίτια με κλειστά παράθυρα, παραμελημένα και πολύ φτωχικά. Αν μένετε στην Θεσσαλία και στην Βόρεια Ελλάδα, το Σαντάνσκι και το Μελένικο είναι δυο κοντινοί και οικονομικοί προορισμοί που μπορείς να τους φτάσεις πολύ εύκολα και να περάσεις ευχάριστα ένα διήμερο ή ένα τριήμερο. Σας τους προτείνω ανεπιφύλακτα .

Το μοναστήρι της Γόλας στις κατάφυτες πλαγιές του Ταϋγέτου είναι ένα από τα σπανιότερα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρα τα Βαλκάνια!

Αυτός είναι ο πιο παραμυθένιος προορισμός στη φύση της Πελοποννήσου για όλες τις εποχές του χρόνου _ πανέμορφοι καταρράκτες Νέδας

Θα έλεγε κανείς, πως αυτή η πινέζα του χάρτη βρίσκεται στη μέση ακριβώς ενός υδάτινου παραδείσου στην Πελοπόννησο || Φοινικούντα Μεσσηνία Αν παρατηρήσεις το τελευταίο (δυτικότερο) πόδι της Πελοποννήσου θα δεις πως αυτό το άκρο έχει να καμαρώνει για έναν σπάνιο πλούτο. Μεθώνη και Κορώνη στέκονται σαν ιππότες στις άκρες και στη μέση ένα σωρό

Θα το έλεγες και μια ευκαιρία για ζωντανή περιήγηση στην ιστορία της ταβέρνας-οινοπαντοπωλείου και της ταβέρνας-κουτουκιού, που άγνωστο για πόσο ακόμα θα υπάρχει.

Η Σμέρνα, το καραούλι της Ηλείας, είναι ένα πανέμορφο ορεινό χωριό του Δήμου Ζαχάρως, στην κορυφή του όρους Λαπιθα, σε υψόμετρο 650 μέτρων.

Το μοναστήρι της Γόλας στις κατάφυτες πλαγιές του Ταϋγέτου είναι ένα από τα σπανιότερα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρα τα Βαλκάνια!

Πέτρινοι πύργοι και σιωπηλά χωριά. Αγραφοι νόμοι που χτίζουν συνειδήσεις και θρύλους. Βυζαντινά μνημεία, ανεπτυγμένοι τουριστικά οικισμοί και διαδρομές σε τοπία αιχμηρά. Το ταξίδι στη Μάνη δεν είναι εύκολο. Είναι όμως μοναδικό.

Ταξιδεύουμε σε μικρά ορεινά νησιώτικα χωριά των Κυκλάδων, που δεν τους λείπει η μοσχοβολιά της θαλασσινής αύρας, στέκουν περήφανα στο αιγαιοπελαγίτικο μελτέμι, με μυρωδιές από ξερικά βότανα να κυριαρχούν.

Μία φυσική όαση με καταρράκτες που έχει μείνει πίσω στο χρόνο και ευτυχώς ανέπαφη από τον τουρισμό, ονομάζεται Νεμούτα. Είναι ένα χωριό του νομού Ηλείας και βρίσκεται στα σύνορα με την Αχαΐα και την Α

Στην Απιδιά Λακωνίας σώζεται μια αρχαία εκκλησία 1500 χρόνων και μια πελώρια ελιά 2.000 χρόνων. Δυο μνημεία αφιερωμένα στη φύση και στο Θεό.

Η 13η Δεκεμβρίου 1943 αποτελεί την πιο μαύρη σελίδα της ελληνικής ιστορίας την περίοδο της Γερμανική κατοχής _ Σφαγή των Καλαβρύτων

Διακοπές στη Μάνη. Υπάρχει μία φράση που δε θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα τη Μάνη στον επισκέπτη. «Περαστικός βλέπεις τη Μάνη σε τρεις ημέρες.

Από το μικρό ορεινό χωριό της Ελάτης στα 1.200 μ. υψόμετρο θα περπατήσετε ως τη Βυτίνα (1.033 μ.). Η διαδρομή αποτελεί τμήμα του Menalon Trail, του βραβευμένου μονοπατιού μήκους 75 χιλιομέτρων που περνάει από πολλά χωριά της Γορτυνίας (Δημητσάνα, Στεμνίτσα, Λαγκάδια, κ.ά.).

Το 829 μ.Χ., περίοδος της εικονομαχίας, ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεόφιλος προστάζει να κατέβουν όλες οι βυζαντινές εικόνες και να καούν. Ένα πλουσιόπαιδο αποφάσισε να σώσει την εικόνα της Παναγίας και τη φυγάδευσε στην Ελλάδα. Ο νέος αποκοιμήθηκε και η εικόνα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο νέος ξαναβρήκε την εικόνα σε δύσβατο σημείο

Well, that was a surprise! My favourite new country of 2016 is most probably going to be Luxembourg. I absolutely adored the three days I

Νυχτερινή Ποδηλατόβολτα -Δυτικά προάστεια και κέντρο|Λεμεσός 2017-06- 16 - [photo-Video ομάδας] φωτο βιντεο +FridayNight BikeLimassol CY ποδηλατικης ομαδας στη Λεμεσο -[φωτογραφίες από φίλους και συνεργάτες της ομάδας] ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Ποδηλατάδα νυχτερινή, σεβομαι και γνωρίζω τη πόλη μου κάθε Παρασκευή βράδυ. Λεμεσός Non stop Night-Cycling, full Fridays throughout the year. ...!! under the Limassol Νight lights.. Fun.! © #FridayNight_BikeLimassolCy - παρακαλούμε τους αναγνώστες σε καθε επιτρεπτή αντιγραφή των κειμένων και φωτογραφίας, σε δημόσιες κοινοποιήσεις να αναφέρονται όλες οι πηγές.. ευχαριστούμε ©-magicArt'ς pages_#Voluntary_Action_team_community_with_friends_in_europe - ☺ - . . . . . . ©Voluntary Community Team of social Events in Europe ©magicArt pages_management