Οι Ηχοϊστορίες βοηθούν τα παιδιά να καλλιεργήσουν τη φαντασία τους και να αναπτύξουν την έμφυτη δημιουργικότητά τους. Πρόκειται για την ηχητική επένδυση μιας ιστορίας, μιας εικόνας ή ενός ήχου. Οι ήχοι που είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν στις ηχοϊστορίες μπορεί να είναι είτε από μουσικά όργανα (κρουστά όργανα τάξης όπως: ντέφια, μαράκες, καστανιέτες, ξύστρες, πιατίνια, ξυλάκια, ταμπουρίνα, μεταλλόφωνα, ξυλόφωνα, τρίγωνα, κουδουνάκια κ.α.), είτε από ηχογόνα αντικείμενα (μπουκάλια, τενεκεδάκια, ποτήρια κ.α.), είτε ήχοι που προέρχονται από το σώμα (πόδια, χέρια, στόμα) είτε από τη φωνή. Παράλληλα με τους ήχους και ανάλογα με την ιστορία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα παιδιά και κινήσεις με το σώμα οι οποίες έχουν μιμητικό χαρακτήρα, κυρίως όταν ερμηνεύουν ζώα, πουλιά και ανθρώπινους χαρακτήρες. Είναι βεβαίως απαραίτητο ο διδάσκων πριν την παρουσίαση της ιστορίας, να έχει κάνει την κατάλληλη προετοιμασία του θέματος που θα ακολουθήσει, ώστε τα παιδιά να εισαχθούν πιο ομαλά στο κλίμα της υπόθεσης και να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δείχνει, για παράδειγμα, εικόνες που σχετίζονται με την ιστορία που θα ακολουθήσει και ενθαρρύνει τα παιδιά να προτείνουν την κατάλληλη ηχητική συνοδεία για την περιγραφή αυτών των εικόνων. Μπορεί να κάνει εισηγήσεις και να βοηθήσει τα παιδιά να βρουν τρόπους παραγωγής των ζητούμενων ήχων. Στην αρχή καλεί τα παιδιά να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τους ήχους χρησιμοποιώντας το σώμα τους ως ηχογόνο αντικείμενο (π.χ. στόμα, χέρια, πόδια). Σε κατοπινό στάδιο μπορεί να δώσει ιδέες για παραγωγή των ήχων με χρήση διαφόρων αντικειμένων (μολύβι πάνω σε χαρτί, πλαστικά μπουκάλια κ.α.). Επίσης, προκαλεί τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν και κρουστά όργανα, τα οποία, λόγω του ηχοχρωματικού τους πλούτου, είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στις ηχοϊστορίες. Προετοιμασία μπορεί επίσης να γίνει και στο δραματικό (θεατρικό) μέρος της ιστορίας, στο οποίο ο διδάσκων προτρέπει τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν το σώμα τους και να κινηθούν με βάση την πλοκή της ιστορίας. Τελικά η κάθε ηχοϊστορία επιδιώκεται να παρουσιαστεί με δραματικό και ηχητικό τρόπο. Η τάξη μπορεί να χωριστεί σε ομάδες, Κάποια ομάδα κινείται παρουσιάζοντας το δραματικό μέρος και κάποια άλλη θα παράγει τους ήχους παρουσιάζοντας το ηχητικό μέρος της ιστορίας. Παρακάτω αναφέρονται ενδεικτικά πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν συγκεκριμένα μουσικά όργανα για την αναπαραγωγή διαφόρων ήχων σε ηχοϊστορίες. ΤΥΜΠΑΝΟ: Βήματα βαριά – Παρέλαση – Κάλεσμα – Έναρξη θεάτρου – Τρέξιμο ζώων – Σαματάς – Μάχη – Βροχή – Καλπασμός – Ξύσιμο – Πριόνισμα – Ξεκίνημα τραίνου – Σφύριγμα αέρα – Κύμα που σκάει – Χτυπήματα με σφυρί – Απειλή – Τάλαντο – Χτύπημα πόρτας – Τρίψιμο – Φτυάρισμα – Πριόνισμα – Αέρας – Θάνατος στρατιώτη – Χορός – Υποδοχή βασιλιά – Δάκρυα γίγαντα – Γρατζούνισμα – Αλυσίδες που σέρνονται – Σύρσιμο – Κύλισμα – Ανατριχίλα – Πέρασμα μέσα από θάμνους – Σταγόνες σε βαρέλι – Χορός Μαϊμούδων – Τρέξιμο μικρού ζώου – Αγωνία – Κάποιος να τρέμει – Φύλλα που κουνιούνται – Χαλάζι σε σκεπή – Κανόνια – Πυροβολισμοί - Μπουμπουνητά – Τρόμος – Άναμμα σπίρτου – Πλύσιμο ρούχων στο χέρι – Κάποιος να νευριάζει - Γκρέμισμα – Μπάλα που χτυπάει – Ελατήριο – Ινδιάνικος χορός – Ξυλοκόπος – Καλαμπόκι που ψήνεται. ΝΤΕΦΙ: Τρίξιμο δοντιών – Τελετουργικός χορός – Σεισμός – Τριζόνια και Τζιτζίκια – Σπάσιμο πιάτων (γυαλικών) – Πέρασμα, ξεκίνημα τραίνου – Ελικόπτερο – Ρολόι (τικ – τακ) – Κέρματα ή κλειδιά στην τσέπη – Αλυσίδα που σέρνεται – Πέσιμο ιππότη – Κομπρεσέρ – Θυμιατό – Χτύπημα σε ξύλο – Κουδουνάκια – Τρεμούλιασμα – Φίδι (Κροταλίας) – Ψιλή βροχή – Βροχή που δυναμώνει - Ριγανόσκονη στους κεφτέδες – Παντζούρια που χτυπάνε – Βήματα σε χαλίκια ΞΥΛΑΚΙΑ: Σφυρί – Ρολόι (τικ – τακ) – Βρύση που στάζει σε μεταλλικό πιάτο – Σταγόνες βροχής που πέφτουν απ’ τα κεραμίδια – Τρυποκάρυδος – Σφυρί – Τάλαντο – Τρίξιμο δοντιών – SOS (σήματα Μορς) – Κάβουρας – Χτύπημα πόρτας – Γραφομηχανή – Βήματα από τακούνι – Κάρφωμα στο υπόγειο – Πινγκ πονγκ. ΠΙΑΤΑ: Βήματα γίγαντα – Παρουσίαση κάποιου – Σπάσιμο πιάτων – Ήχος περιπολικού – Κεραυνός – Αστραπές Μπουμπουνητά – Βόμβες – Μπάντα – Φασαρία από κατσαρόλες – Τραίνο – Σφαλιάρα – Χύτρα – Κατολίσθηση (μαζί με τύμπανα). ΤΡΙΓΩΝΟ: Καμπάνες (από μακριά) – Κουδούνι – Κάλαντα – Ξυπνητήρι – Πέρασμα τραίνου – Συναγερμός πυροσβεστικής – Είσοδος σε κατάστημα. ΚΑΣΤΑΝΙΕΤΕΣ: Χειροκροτήματα – Ο χορός της σπίθας στο τζάκι – Σκελετός που χορεύει - Κόκαλα – Κοχύλι που ανοιγοκλείνει – Κατολίσθηση – Νερό που πέφτει. ΜΑΡΑΚΕΣ: Αφρικάνικος χορός – Κύμα που σκάει – Τριζόνια και Τζιτζίκια – Ρολόι – Μωρό που παίζει. ΠΗΓΗ: Πατσαντζόπουλος Κ., Στάμου Λ.,Λυμπεροπούλου Σ., Μουσικοκινητική Αγωγή, ΟΕΔΒ Αθήνα, 2007. σσ. 187-188.