Στόχοι/Σκοποί: Εισαγωγή στην ηχητική απόδοση μιας ιστορίας Εισαγωγή στη δραματοποιημένη κίνηση Εισαγωγή στην έννοια του crescendo Εισαγωγή στην έννοια του accelerando Υλικά: Μεγάλος χώρος για κίνηση Κρουστά όργανα τάξης Διάφορα ηχογόνα αντικείμενα (μολύβια, φελλοί, μπουκάλια κ.τ.λ.) Εικόνα που να παραπέμπει στην ιστορία (πλαστικοποιημένη και σε μεγέθυνση) Εισαγωγικές Δραστηριότητες: Προετοιμάστε το θέμα της ηχοιστορίας προκαλώντας μια συζήτηση με τα παιδιά. Π.χ. Ρωτήστε τα: "Σας έχει ποτέ συμβεί, ενώ περπατάτε στο δρόμο, να πιάσει μια ξαφνική βροχή;", "Όταν βρέχει και δεν κρατάμε ομπρέλα, πως συνήθως περπατάμε;". Ανάλογα με τις απαντήσεις τους καθοδηγήστε τα προς την υπόθεση της ιστορίας που θα ακολουθήσει. Δείξτε μια εικόνα η οποία περιγράφει την υπόθεση της ιστορίας που θα ακολουθήσει στα παιδιά και έπειτα ζητείστε τους να σας πουν τι βλέπουν. Στη συνέχεια προσπαθήστε να αποδώσετε αυτά που βλέπετε στην εικόνα (π.χ. πουλάκια, αέρας κ.τ.λ.), με ήχους, χρησιμοποιώντας τα μουσικά όργανα της τάξης, τη φωνή τους, το σώμα τους είτε άλλα ηχογόνα αντικείμενα. Τα παιδιά πειραματίζονται με τα παραπάνω (μουσικά όργανα, φωνή, σώμα, ηχογόνα αντικείμενα) και αφού εκφράσουν τις ιδέες τους, με τη βοήθειά σας, βρίσκουν τους τρόπους παραγωγής των ζητούμενων ήχων. Διαβάστε τους την ηχοιστορία χωρίς διακοπές για να καταλάβουν το νόημά της. Τελικά αποφασίζετε με τι τρόπο θα παραχθούν οι ήχοι της συγκεκριμένης ιστορίας. Διαβάστε ξανά την ιστορία, μόνο που αυτή τη φορά (εσείς σε ρόλο "μαέστρου") καθοδηγείτε τα παιδιά πότε να ξεκινούν και πότε να σταματούν. Ξαναδιαβάζετε την ιστορία μόνο που αυτή τη φορά οι οδηγίες σας δεν είναι λεκτικές παρά μόνο με χειρονομίες ("μαέστρος"). Τέλος μπορείτε να χωρίσετε τα παιδιά σε ομάδες. Κάθε ομάδα που έχει οριστεί για την παραγωγή συγκεκριμένου ήχου κάνει πρόβα ώστε να είναι συγχρονισμένη, ενώ γίνεται προετοιμασία και για τη δραματοποίηση της ιστορίας. Διαβάστε για τελευταία φορά την ιστορία και κατά τη διάρκεια της αφήγησης οι ομάδες εκτελούν τους ρόλους που τους έχουν ανατεθεί. Στο τέλος μπορείτε να ηχογραφήσετε ή να βιντεοσκοπήσετε την ηχοιστορία και να την παρακολουθήσετε αργότερα μαζί. Μα αυτό τον τρόπο θα γίνει μια αυτοαξιολόγηση, καθώς και μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση. Ηχοιστορία: Ένα όμορφο πρωινό η Μαρία με τη μητέρα της αποφάσισαν να πάνε έναν περίπατο στην εξοχή. Βγήκαν από το σπίτι και άρχισαν να περπατούν στην άκρη του δρόμου. (Περπάτημα: αργά βήματα με τα πόδια ή συνεχή αργά χτυπήματα με τα δάχτυλα στη μεμβράνη τυμπάνων ή σε άλλα ηχογόνα αντικείμενα). Τα πουλάκια πετούσαν από κλαδί σε κλαδί και κελαηδούσαν (Μίμηση με τη φωνή ή τρίψιμο βρεγμένων φελλών σε μπουκάλια ή παίξτε με λαλίτσες). Συνέχισαν να περπατούν χαρούμενες για αρκετή ώρα (Περπάτημα: αργά βήματα με τα πόδια ή συνεχή αργά χτυπήματα με τα δάχτυλα στη μεμβράνη τυμπάνων ή σε άλλα ηχογόνα αντικείμενα). Ξαφνικά όμως, μάυρα σύννεφα απλώθηκαν στον ουρανό. (3 συνεχόμενα χτυπήματα σε πιατίνια που αφήνουν τον ήχο να χαθεί τελείως ανάμεσα σε κάθε χτύπημα). Σε λίγο άρχισε να φυσά αέρας που ολοένα και δυνάμωνε (Μίμηση με τη φωνή, ξεκινώντας από σιγά και ολοένα πιο δυνατά ή τρίψιμο με τα χέρια ή φύσημα στο στόμιο μπουκαλιού). Η Μαρία με τη μητέρα της άρχισαν να περπατούν πιο γρήγορα (Γρήγορο περπάτημα με τα πόδια ή συνεχή γρήγορα χτυπήματα με τα δάχτυλα στη μεμβράνη τυμπάνων). Μετά από λίγα λεπτά, ακούστηκε μια δυνατή βροντή (Ένα δυνατό χτύπημα σε κύμβαλο ή μίμηση με τη φωνή). Άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες βροχής (Μίμηση με τη φωνή ή ελαφρά χτυπήματα με τα δάχτυλα στην παλάμη ή χτύπημα μολυβιού σε χαρτί ή παίξιμο με ξυλάκια τρίγωνα, μαράκες και σείστρα). Η Μαρία με τη μητέρα της άρχισαν να τρέχουν (μίμηση τρεξίματος με κίνηση σώματος ή μουσικά όργανα). Η βροχή δυνάμωνε ολοένα και περισσότερο (Πιο δυνατά χτυπήματα με τα δάχτυλα ή το μολύβι ή τα μουσικά όργανα). Άρχισαν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν για να πάνε σπίτι τους και να μη βραχούν. (Πολύ γρήγορα χτυπήματα στα τύμπανα ή σε άλλα ηχογόνα αντικείμενα). ΠΗΓΗ: Πατσαντζόπουλος Κ., Στάμου Λ., Λυμπεροπούλου Σ., Μουσικοκινητική Αγωγή, 2ος κύκλος Ειδικότητα Βρεφονηπιοκόμων, εκδ. ΟΕΔΒ Αθήνα., σσ. 189 - 192.