Mannekes wat geniet ik van de lente! Vroeger zou ik zonder aarzelen 'zomer' hebben geantwoord op de vraag wat mijn favoriet seizoen is. Maar dat stuk van de lente waarop de natuur herrijst en alles frisgroen en vol mooie bloemen staat en de biekes en de hommels ijverig rondzoemen tussen al die volle stuifmeeldraden en de zon voor het eerst terug mijn blote armen verwarmd vind ik toch echt wel 1 van de mooiste momenten van het jaar! Ik besloot dat gevoel een extra boost te geven door met mama naar het arboretum van Kalmthout te gaan. Vermits ik van haar een museumpas kreeg, hoef ik daar namelijk geen inkom meer te betalen en met de trein ligt die mooie tuin maar een fractie van mijn thuisbasis. De tuin ligt er momenteel sprankelend frisgroen bij, doorkronkeld met een spoor van roze wolken. Ik kan best al wel een stuksken fotograferen, maar er zijn toch dingen die ik nog niet goed onder de knie heb: bomen bijvoorbeeld. Ik vind het niet makkelijk om foto's te maken die de grootsheid van bomen eer aandoen. En ik heb echt mijn best gedaan maar ook die roze bloesemwolken in het landschap kreeg ik niet echt op een geslaagde manier op de foto. Daar moet ik toch nog wat op oefenen. Maar ik maakte wel een hoop foto's van roze bloemetjes tegen de staalblauwe achtergrond van de hemel, al dan niet getooid met kleine ijverige insecten. Ondanks het heerlijke zondagse weer was het toch niet druk in het arboretum. We waren er niet alleen, maar de tuin is zo groot dat je er mekaar niet voor de voeten loopt. Onze wandeling door de tuin werd begeleidt door het zoete geluid van de kwetterende vogeltjes en het gekwaak van de kikkers in de vijver. En als je je hoofd tussen de juiste bloemen stak, werd je verwent door het gezoem van de insecten die er een voorraad stuifmeel kwamen inslaan. Wees niet bevreesd voor steken: de insecten in kwestie zijn echt niet bezig met jou met al dat lekkers voor hun neus. Bomen zijn toch zo prachtig hé! Ik hoop ooit mee te maken dat iedereen ervan overtuigd is dat we overal bomen moeten planten en we de reeds aanwezige exemplaren moeten vertroetelen en beschermen worden zodat ze ons nog lang met zuurstof en schoonheid kunnen verwennen. Maar daar zijn we nog niet. Ik zie helaas nog steeds overal bomen verdwijnen in de kapwoede van onze overheden en ik snap dat met de beste wil van de wereld echt niet. Het is 1 van de thema's die voor mij zal bepalen wie van mij een rood bolletje krijgt in het stemhokje in mei.... . Wil je er ook eens naartoe? Het arboretum ligt op 2 minuten stappen van het station van Kalmthout en is dus zeer goed te bereiken met het openbaar vervoer. Meer informatie op hun website... .