Ο θυμός είναι μια συναισθηματική κατάσταση που ποικίλλει σε ένταση από τον ήπιο εκνευρισμό έως την έντονη οργή και μανία. Η διαχείριση του θυμού αποσκοπεί στη μείωση τόσο των συναισθημάτων θυμού όσο και της φυσιολογικής διέγερσης που αυτά προκαλούν. Οι άνθρωποι δεν είναι πάντα σε θέση να αλλάξουν ή να ξεφύγουν από τα πράγματα ή τα πρόσωπα που τους κάνουν να θυμώνουν. Αυτό όμως που μπορεί να κάνουν είναι να ελέγξουν τις αντιδράσεις τους απέναντι σε αυτά που τους προκαλούν θυμό. Αφορμή για να ασχοληθούμε με το συναίσθημα του θυμού στάθηκε το παραμύθι -Ο Βασιλιάς Καρνάβαλος και η χρυσή σερπαντίνα-. Με λίγα λόγια η ιστορία. Κάθε χρόνο στον πύργο του Βασιλιά Καρνάβαλου γίνεται μεγάλος ξέφρενος χορός και λαμπρή παρέλαση μασκαράδων. Ομως πάνω στην ζάλη της προετοιμασίας ο Βασιλιάς ξέχασε να καλέσει το ξωτικό τον πιο τρελό της παρέας. Ετσι το ξωτικό θύμωσε για τα καλά και αγρίεψε. Αποφάσισε να τους χαλάσει την παρέλαση και το πέτυχε. Κουβεντιάσαμε τοπαραμύθι και το αναλύσαμε με τα παιδιά (γιατί θύμωσε το ξωτικό; ήταν σωστό; τι θα μπορούσε να κάνει; εσείς τι θα κάνατε στην θέση του;κλπ). Είπαμε τι μας θυμώνει και είδαμε ότι δεν μας θυμώνουν τα ίδια πράγατα στον καθένα. Είδαμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη θυμωμένο. Διαβάσαμε το βιβλίο -Θυμώνω- διαβάσαμε και αναλύσαμε το ποίημα της Ρ. Δαμηλάκη -τι είναι θυμός- και το ζωγραφίσαμε. Είδαμε τις εικόνες του βιβλίου και τα παιδιά είπαν πως νιώθουν βλέποντας τις εικόνες και καταλάβαμε ότι κάποιες φορές είναι καλό να θυμώνουμε. Το κάθε παιδί ζωγράφισε ένα θυμόμετρο και έβαλε δίπλα και την κατάλληλη φατσούλα κάναμε κι ένα κυκλικό θυμόμετρο για να το πάρουν στο σπίτι τους(η ιδέα από την Τάνια Μάνεση) Παίξαμε διάφορα παιχνίδια όπως το θυμωμένο μακαρόνι. Τα παιδιά ήταν μακαρόνια μέσα σε μια κατσαρόλα. Κάποια στιγμή άρχισε να πέφτει πάνω τους το νερό της ηρεμίας Αρχισαν να γυρνούν γύρω γύρω σαν να τους ανακάτευε μια κουτάλα Αρχισαν να μαλακώνουν σιγά σιγά και να πέφτουν κάτω στον πάτο της κατσαρόλας. Είναι τελείως μαλακοί το σώμα είναι χαλαρωμένο και ο θυμός έχει φύγει Τα παιδιά ενώνουν τ ασώματά τους και κάνουν ένα ηφαίστειο, ο θυμός τους γίνεται ηφαίστειο που δονείται και η λάβα κατακκόκινη καίει τα πάντα. Ξαφνικά όμως κάποιος μάγος ρίχνει ένα σιρόπι γλυκό που όλοι δοκιμάζουμε και μας αρέσει πολύ. Χορέψαμε τον χορό του θυμού. Με έντονη μουσική τα παιδια φαντάστηκαν τι τα θυμώνει και έβγαλαν τον θυμό από μέσα τους χορέυοντας, τινάζοντας πόδια, χέρια και κουνώντας το κεφάλι. Αφού εκτονώθηκαν ηρεμησαν Χρησιμοποιησαμε ένα φύλο εργασίας από την Καλλιόπη Παπουτσάκη όπου ζωγράφισαν τον εαυτό τους θυμωμένο και στο σπίτι μαζί με τους γονείς έγραψαν τι τους θυμώνει. Προσθέσαμε την λέξη θυμός στο λεξικό Τα παιδιά κρατούν ένα κομμάτι ύφασμα που είναι η θάλασσα. Κάθε φορά που ακούγεται ο δυνατός ήχος του ταμπουρίνου η θάλασσα είναι θυμωμένη με μεγάλα κύματα. Κάθε φορά που ακούγεται το ινδιάνικο όργανο βροχή η θάλασσα είναι ήρεμη με απαλό κυματισμό Μ ένα μπαλόνι ένα θυμωμένο μπαλόνι κρατώντας το αγκαλιά το κάθε παιδί μας είπε μια ιστορία θυμού Ζωγραφίσαμε το ποίημα της Ρ. Δαμηλάκη -Ο θυμός κι η ηρεμία- και το βάλαμε στην βιβλιοθήκη μας Μάθαμε τεχνικές ηρεμίας. Πως αντιμετωπίζω τον θυμό μου; και κάναμε μια αφίσα για τα βήματα ελεγχου του θυμού Περάσαμε στην πράξη. Ο Μιχαήλ πέταξε ένα τουβλάκι στο κεφάλι του Νίκου Φύλλο εργασίας (Τάνια Μάνεση) η τεχνική της ηρεμίας(τεχνική της χελώνας) Κουβεντιάσαμε τις εικόνες του βιβλίου Κάθε φορά που θυμώνουμε πρέπει να θυμόμαστε τις λέξεις που βλέπουμε στα μπαλόνια και να φερόμαστε ανάλογα Βγάλαμε τον θυμό μας στο μαξιλάρι μας Το αγκαλιάσαμε σφιχτά Σκεφτήκαμε κάτι ωραίο Ηρεμήσαμε Το μαξιλάρι του θυμού βρήκε την θέση του στο σπιτάκι των συναισθημάτων Τα παιδιά πέταξαν με δύναμη μπάλες στον απέναντι τοίχο και παίξαμε κι ένα παιχνίδι με τις μπάλες Τα παιδιά έκαναν δύο ομάδες και στάθηκαν αντιμέτωπες η μια ομάδα απέναντι στην άλλη.Ολα τα παιδιά είχουν από μια μπάλα στο χέρι. Με το σύνθημα κάθε παιδί πέταξε την μπάλα του στο αντίπαλο στρατόπεδο ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να αποκρούσει τιε μπάλες που έφταναν στο δικό του μέρος. Ζωγραφίσαμε τι μας θυμώνει και τι μας ηρεμεί φύλλο εργασίας-Οταν θυμώνω μερικές φορές μου έρχεται να................. και -Σκέφτομαι πως όταν θυμώνω καλές ιδέες είναι να............................ Κάναμε την κούκλα του θυμού από την μια και της ηρεμίας από την άλλη Παίξαμε με το βατραχάκι που θύμωσε με τον φίλο του Αραγε τα ζώα θυμώνουν; Φυσικά!!!!!!!!!!!! Είδαμε στο διαδίκτυο εικόνες θυμωμένων ζώων επιλέξαμε με τα παιδιά κάποιες τις κολλήσαμε και το κάθε παιδί σκέφτηκε έναν λόγο για τον οποίο θεωρούσε ότι το συγκεκριμένο ζώο είναι θυμωμένο είδαμε τον πίνακα -Γάτος και πουλί- του Π.Κλέε και τον επεξεργαστήκαμε στον υπολογιστή κάναμε το παζλ του πίνακα και ζωγραφίσαμε τον πίνακα όπως μπορούσαμε.Οι δικοί μας πίνακες σαφώς καλύτεροι δε συμφωνείτε; Οι μικροί μας ζωγράφοι είναι υπέροχοι!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και με πλαστελίνη θυμωμένα ανθρωπάκια(από την Αννα και την Κατερίνα) Δημιουργήσαμε με τα παιδια μια ιστορία θυμού. Παρομοιάσαμε τον θυμό με ένα μπαλόνι που όσο πιο πολύ θυμώνουμε τόσο αυτό φουσκώνει και όσο ηρεμούμε τόσο ξεφουσκώνει. Ξεκίνησε ένα παιδί την ιστορία και κάθε παιδί με την σειρά έλεγε την συνέχεια της ιστορίας όπως αυτό ήθελε να εξελιχθεί η ιστορία μας. Μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία εδώ παρακάτω πατώντας στον σύνδεσμο http://issuu.com/472652/docs/_________________________________ca6c96b324372b Αγαπητοί Γονείς Να συγκρατείτε οι ίδιοι τον θυμό σας γιατί αποτελείτε πρότυπο για τα παιδιά σας Διαβεβαιώστε τα παιδιά σας ότι όλοι οι άνθρωποι κάποιες στιγμές θυμώνουν και ότι ο θυμός είναι κάτι φυσιολογικό Να παραμένετε ήρεμοι όταν τα παιδιά σας θυμώνουν και να μην αντιδράτε επιθετικά Να τα βοηθάτε να εκφράζουν λεκτικά τι τα θυμώνει και πως θα μπορούσε να αλλάξει η κατάσταση Να τα αγκαλιάζετε όταν είναι θυμωμένα. Η σωματική επαφή τα ηρεμεί Να συζητάτε με τα παιδιά τρόπους και τεχνικές που έμαθαν στο νηπιαγωγείο για να αντιμετωπίζουν τον θυμό τους και να τις χρησιμοποιούν και στο σπίτι Χωρίς θυμό ο άνθρωπος είναι σοφότερος!!!!!!!!!!! Ευριπίδης